"Στο χορό και στο τραγούδι ο άνθρωπος εκφράζεται ως μέλος μιας ανώτερης κοινότητας, έχει ξεχάσει πώς να περπατάει και να μιλάει και είναι έτοιμος να πετάξει στους αιθέρες χορεύοντας. Στις χειρονομίες του μιλάει το μάγεμα...Ο ευγενέστερος πηλός, το ακριβότερο μάρμαρο, ο άνθρωπος, πλάθεται και κόβεται εδώ!"
-Nίτσε-
Η μουσική είναι τόσο παλιά όσο σχεδόν η γλώσσα. Οι εθνομουσικολόγοι την ορίζουν ως οργανωμένο ήχο με τρόπο ανθρώπινο. Η μουσική είναι Τέχνη και Επιστήμη συνάμα. Οι αρχαίοι έλληνες είχαν ταυτίσει την μουσική με τον χορό, την ποίηση και το θέατρο. Μέσω της μουσικής ο άνθρωπος μπορεί να εκφράσει τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τους ήχους που αδυνατεί να εξωτερικεύσει διαφορετικά. Αυτή είναι η πλευρά της Τέχνης, γιατί ως Επιστήμη περιέχει κάποιους κανόνες σχετικά με την μορφολογία, την δομή, την παραγωγή και την χροιά των ήχων. Ο προφορικός λόγος, ακόμη κι η μη λεκτική επικοινωνία δεν μπορούν ν' αποδώσουν όλη την ένταση των συναισθημάτων, ο Λόγος δηλαδή αν και απαραίτητος για την έκφραση νοημάτων, εννοιών και απόδοσης σταθερότητας για τα πράγματα γύρω μας, δεν μπορεί να συμβολίσει την βαθύτερη δίψα της ύπαρξης. Το είδος μουσικής που εκφράζει μια κοινωνία ή είναι επικρατέστερη ουσιαστικά διαμορφώνει και διαμορφώνεται από την κουλτούρα της. Η μουσική προάγει ηθική και αισθητική όπως βέβαια κάθε μορφή Τέχνης. Ένας κλάδος της κοινωνιολογίας που μελετάει την επιρροή και τον ρόλο της μουσικής, η κοινωνιολογία της μουσικής, θεωρεί πως η μουσική διαμορφώνει και διαμορφώνεται από τις δυναμικές της εξουσίας αλλά και τις επικρατούσες ιδεολογίες.
Η μουσική είναι αναπόσπαστο μέρος του ανθρώπινου πολιτισμού, μια πτυχή της πραγματικότητας. Έχει ιστορική συνέχεια και εξελλίσσεται. Ακόμη και η θρησκεία χρησιμοποίησε την μουσική για να περάσει τα μηνύματά της αλλά και να δημιουργεί ατμόσφαιρα υποβλητική. Η ίδια η σύνθεση ενός μουσικού κομματιού πέρα από την μελωδία, τον ρυθμό, τις αρμονικές και άλλα τεχνικά μέρη, περιέχει και μια εσωτερική διάρθρωση, ένα χρώμα, μια αναπαράσταση του πολιτισμού, της κουλτούρας και της ιδεολογίας που αντιπροσωπεύει. Τα τελευταία χρόνια η εξέλιξη της τεχνολογίας έχει επηρεάσει και τον τρόπο παραγωγής της μουσικής, ενώ η μετατροπή όλων των πολιτιστικών αγαθών σε εμπορεύματα (συμπεριλαμβανομένης της μουσικής) την καθιστά ένα προιόν προς διάθεση στις παγκόσμιες αγορές.
Η μουσική είναι μια τέχνη που μπορεί να συμπιέσει την εμπειρία και να συνδυάσει το φαντασιακό με το ασυνείδητο, μετουσιώνοντάς τα σε δημιουργικότητα. Δεν είναι τυχαίο ότι ειδικά στην αρχαιότητα η μουσική έπαιζε ρόλο στον ιδιωτικό και στον δημόσιο βίο. Φανταστείτε πόσες εκδηλώσεις περιλαμβάνουν μουσικά στοιχεία:γάμος, κηδεία, συμπόσια, εορτές, κτλ. Έτσι συνέβαινε και στην αρχαιότητα όπου ακόμη και στις σπονδές προς τους θεούς ή στον τρύγο υπήρχε η συνοδεία αυλού και άλλων οργάνων. Η μουσική πέρα από διασκέδαση, προάγει ήθος και πλάθει προσωπικότητες. Δεν είναι τυχαίο που χρησιμοποιείται ακόμη και για εκπαιδευτικούς σκοπούς ή για θεραπευτικούς.Ο Πυθαγόρας προσέγγισε την μουσική με μαθηματικό τρόπο και μίλησε για το ήθος των αρμονιών που επιδρούν στην ψυχή του ανθρώπου, ενώ ο Αριστοτέλης θεωρεί πως η μουσική όχι μόνο κάνει καλό στα παιδιά, αλλά και ότι η φύση των αρμονιών και των ρυθμών μεταβάλλει και τις διαθέσεις των ακροατών.
Η μουσική λοιπόν μεταφέρει ήθος, διαμορφώνει την αντίληψη, ενώ ενισχύει κάποιες τάσεις και νεκρώνει κάποιες άλλες. Τα εφήμερα "hits" που διαρκούν ένα εξάμηνο προφανώς δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτα παραπάνω παρά πρόσκαιρη ικανοποίηση, όμοια με μιας τσίχλας. Χαρακτηριστικό είναι πως το κράτος αδιαφορεί χαρακτηριστικά για την ύπαρξη μουσικής εκπαίδευσης στο σχολείο, την στιγμή που σε άλλες χώρες δίνονται επιχορηγήσεις σε νέους μουσικούς. Γιατί τόση αδιαφορία λοιπόν; Μήπως επειδή γνωρίζουν την δύναμή της; Η έλλειψη μουσικής παιδείας λειτουργεί αρνητικά στο ήθος των σύγχρονων ανθρώπων. Δεν είναι τυχαίο ότι η πλειοψηφία των τραγουδιών απ' το είδος μουσικής που προβάλλονται (ειδικά στην Ελλάδα) είναι χαμηλής ποιότητας και πάσχουν από έλλειψη ουσίας και νοήματος.Στίχοι-συνθήματα ολίγον αυτιστικά με ξεκάθαρες καταναλωτικές επιταγές, που μονίμως ασχολούνται με το "ερωτικό πάθος", ευτελίζοντας το ίδιο το Πάθος ως ουσία της καρδιάς. Το χειρότερο είναι πως η εμπορευματοποίση της μουσικής, τουλάχιστον της mainstream, την καθιστά εύπεπτη για τις μάζες και ακίνδυνη για την Εξουσία. Μουσική που δεν κρίνει τίποτα και δεν τριβελίζει το μυαλό.
Βάσει των παραπάνω μπορείτε να καταλάβετε γιατί έχει επικρατήσει η μουσική των πολυεθνικών, γιατί τα τραγούδια μετατράπηκαν σε σημαίνοντα που ανακυκλώνονται συνεχώς, γιατί οι περισσότεροι καλλιτέχνες (άλλος ευτελισμένος όρος) κυκλοφορούν 3 δίσκους και εξαφανίζονται. Η μουσική διαμορφώνει προσωπικότητες και αντικατοπτρίζει τα ήθη μιας εποχής. Όταν λοιπόν η πλειοψηφία του κόσμου ακόμη εκπαιδεύει τα αυτιά και το μυαλό της με στίχους του κάθε Φοίβου, μπορεί κι ένας εξωγήινος ν' αντιληφθεί γιατί έχει ενισχυθεί ο σταρχιδισμός, ο ωχαδελφισμός, η απάθεια, η νωθρότητα και η δουλικότητα. Το να έχει κάποιος ανοιχτά αυτιά απολαμβάνοντας διάφορα είδη μουσικής είναι φυσιολογικό, το να υποτιμά την ίδια του την νοημοσύνη εθιζόμενος σε φαιδρόνια και μιζερόνια (σωματίδια που ενισχύουν την νοητική αγκίλωση) κάθε μουσικού κατασκευάσματος που του πλασάρει ένα σύστημα ανατροφοδότησης του life-style (δισκογραφικές, μόδα, ραδιόφωνο, τηλεόραση) αυτό είναι πρόβλημα κι απόδειξης έκπτωσης των ηθών, όπως θα το χαρακτήριζαν και οι αρχαίοι έλληνες.
18 σχόλια:
Πρόσφατα διάβαζα ένα άρθρο που έλεγε ότι η επίδραση της μουσικής, κυρίως μέσω του ρυθμού, αφορά ενστικτώδεις λειτουργίες που σχετίζονται με το οντολογικά αρχέγονο κομμάτι του ανθρώπινου εγκεφάλου και υποστήριζε, ότι ο ρόλος της μουσικής στα αρχαία χρόνια ήταν κυρίως θεραπευτικός (γράφεις κι εσύ απ' ότι είδα κάποια σχετικά πράγματα στα post σου). Επειδή όμως η μουσική απο κάποια στιγμή και μετά έγινε μόνο πηγή διασκέδασης και ψυχαγωγίας (με όποιο ορισμό κι αν δίνει ο καθένας σ' αυτές τις έννοιες), ο θεραπευτικός της ρόλος "ξεχάστηκε" σε μεγάλο βαθμό και πολύτιμες γνώσεις σ' αυτό τον τομέα, χάθηκαν. Με την ανάπτυξη της μουσικοθεραπείας και των συναφών επιστημών, προσπαθούμε να επιστρέψουμε σε κείνες τις αρχέγονες γνώσεις, αλλά είναι φανερό πως στο βαθμό που θα θέλαμε, δεν θα το καταφέρουμε ποτέ. Υ. Σ. Βρήκα εξαιρετικά χρήσιμο το ότι έβαλες link και για τα άλλα σου post και μπόρεσα να διαβάσω μαζεμένα κάποια πράγματα που είχες γράψει για το ίδιο θέμα. Και περιττό να γράψω, πόσο καλό είναι το νέο σου post. Καλό μήνα.
ta mathate meta thn atzela k o petrelis taxthike sto stratevmeno tragoudi.me to anipervlito kommati ksipna thanasi.h shmerinh mousikh einai eupepth.kapou prepei na anaferoume ws aitia k thn thleorash.alla afto einai allh megalh sizitish.kalhmeres...
euxaristo g to kalosorisma samael ;) kalos sas vrika__ e3eretika auta p grafeis k arketa endiaferon to 8ema s. ta simerina tragudia k oi tragudistes eine ola efimera. oi perissoteroi tragudistes xrisimopoiun ti foni tus mono k mono g na ginun diasimoi. kalo mina!
Η ραδιοφωνική χούντα που ζούμε στην χώρα δεν αφήνει περιθώρια για ακρόαση εναλλακτικής και ποιοτικής μουσικής, ειδικά όσοι δεν έχουν πρόσβαση στο inet είναι καταδικασμένοι.
καλά! με τα "φαιδρόνια" και τα "μιζερόνια" μ' έκανες και γέλασα. εύστοιχοι χαρακτηρισμοί :))απόψε ένα τραγούδια απ' την κιθάρα μου αφιερωμένο σε σένα την ώρα που θα ηρεμείς...φιλιά βρόχινα...
Πολύ σωστά!Η μουσική που προβάλλεται προς κατανάλωση απευθύνεται σε άτομα που δε θέλουν να πολυσκεφτούν, να ψάξουν, ν'αντιδράσουν.Η μουσική σήμερα έχει χάσει την ουσία της.Χρησιμοποιείται μόνο για χορό και ψυχαγωγία που μπορεί να είναι απο τους βασικότερους στόχους της αλλά δεν είναι ο μόνος, παραμερίζοντας τις εκπαιδευτικές και θεραπευτικές της ιδιότητες.
Καιρό είχα να περάσω από εδώ και μου άρεσε πολύ το θέμα πάνω στο οποίο έπεσα...Η μουσική έχει πολλές ιδιότητες, συμφωνώ με τα όσα γράφεις αλλά, ας μην ξεχνάμε ότι ο κόσμος είναι αυτός που καθορίζει το τι θα βγαίνει αφού δείχνουν τι προτιμούν μέσω των πωλήσεων.Αν εμείς αγοράζαμε κάτι πιο ποιοτικό τότε και οι εταιρείες θα έριχναν το βάρος τους στα πιο ποιοτικά. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει σκευωρία των δισκογραφικών πίσω από την πλάτη μας, Αλλά ότι φταίμε εμείς οι ίδιοι, που βολευόμαστε με τα εύπεπτα.Το Φοίβο και τον κάθε Φοίβο ποιός τον έκανε όνομα?Τα μπουζούκια ποιός τα γεμίζει κάθε βράδυ?Άρα ας μην τα βάζουμε με θεούς και δέμονες, ακι ας δούμε τι κάνει ο καθενας από εμας για να διορθώθεί η κατάσταση.Χαιρετώ!
ekpliktiko to keimeno sou!!!simfono me proigoumeno sxolio sxetika me ta ellinika radiofona...kalispera!!!
Samael, καλημέρα. Μάλλον δεν έχω να προσθέσω κάτι. Εσύ και οι φίλοι ιστολόγοι τα γράψατε όλα.Ίσως να αναφέρω ότι ακόμη και στους ασθενείς έχει διαπιστωθεί ότι η μουσική λειτουργεί ανακουφιστικά. Αλλά και στους στρεσαρισμένους υγειονομικούς (και στα χειρουργεία -όχι σε όλα τα δικά μας βέβαια:)Η εκπαίδευση στην οποία εστίασες είναι όλο το ζουμί! Βασανίζομαι με το "μουσικισμό" που μας περιβάλλει γι΄αυτό, όπως γράφει και ο συνονόματός μου, "αρπάζομαι" από το διαδίκτυο τις περισσότερες φορές. Και γι΄ αυτό άλλωστε όποτε βρίσκω ευκαιρία βγάζω τα "σπασμένα" με σχετικά αφιερώματα.Σε ευχαριστώ για το κείμενο για μια ακόμη φορά.Υ.Γ. Ρίξε μια ματιά με την ευκαιρία και στο TAR. Είναι εξαιρετική προσπάθεια αυτό το μουσικό e περιοδικό με τη σεμνή και σπουδαία παρουσία του Νότη Μαυρουδήwww.tar.gr
Με βρίσκεις σύμφωνο σε όλα. Νομίζω πως και η ανάγνωση των κειμένων από τους αρχαίους Έλληνες είχε μια μουσικότητα, μια δυνατότητα που την έδινε το αλφάβητο. Αν κάνω λάθος διόρθωσέ με. Ότι η μουσική είναι θεραπευτική θα συμφωνήσουμε όλοι, είμαι σίγουρος.Θεωρώ ότι μέσω You Tube ο κάθε καλλιτέχνης μπορεί να παρουσιάσει τη μουσική του, παρακάμπτοντας τα μονοπώλια και τους κάθε Φοίβο-άρχοντες. Το θέμα είναι ότι για να βρεις το διαμάντι, πρέπει να παρακάμψεις το χάος και το σκουπίδι που επικρατεί εκεί.Καλή συνέχεια!!!(Φαντάσου ότι δεν έχω καταφέρει ακόμη να ολοκληρώσω τον κύκλο επισκέψεων… αρκετή δουλειά!)
θέλω από προχθές να γράψω σχόλιο, αλλά δεν ξέρω πως ακριβώς να το πω....Με μια απλή λέξη, τουλάχιστον για μένα, η μουσική είναι ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Ίσως και γι αυτό να δυσκολεύομαι τόσο, αφού πολλές φορές τα πιο απλά πράγματα στον κόσμο είναι και τα πιο δύσκολα στην περιγραφή τους.Και η μουσική είναι απλή.Αλλά ταυτόχρονα απίστευτα σύνθετη, γεμάτη από εικόνες,αναμνήσεις, σκέψεις, και χίλια δυο ακόμα πράγματα.Απλά μοναδική.Ακόμα ένα εξαιρετικό κείμενο φίλε μου και για άλλη μια φορά ειλικρινά μπράβο σου. Χαρά μου πάντα να σε διαβάζω.P.S:Μου έκανε φοβερή εντύπωση που ανέφερες το "Forever Autumn των Lake Of Tears. Τους ανακάλυψα τυχαία πριν πολλά χρόνια, έπαθα σοκ με το αλμπουμ αυτό (το "To blossom blue" είναι απλά ύμνος) και μέχρι σήμερα πίστευα οτι τους ξέρω μόνο εγώ! Τα ακούσματα σου, επιβεβαιώνουν την άποψη μου για εσένα. Να είσαι καλά φίλε.
@madame de la luna:Η αλήθεια είναι ότι καλό είναι που η μουσική είναι για ψυχαγωγία και διασκέδαση, η ένστασή μου είναι πως ο κόσμος μας κρύβει την δυστυχία του πίσω από χαρουμενάτες μουσικές που ουσιαστικά εκγυμνάζουν την τάση για μη-σκέψη. Ούτως ή άλλως δεν χρειάζεται όλα να τα κρίνουμε απ' το πόσο (και αν) είναι χρήσιμα, αλλά η μουσική είναι μέσο αποφυγής της αλλοτρίωσης της καθημερινότητας και πλέον έχει διαβρωθεί. Καλό μήνα (έστω και αργοπορημένα) και ευχαριστώ.@puppet master:Ευτυχώς γιατί τον κάθε...Πετρέλη περιμέναμε να ανοίξει τα μάτια στην ελληνική κοινωνία.Αχ, γιαουρτοβόλο που τους χρειάζεται. Η τηλεόραση και το life style προβάλλουν ένα συγκεκριμένο είδος, μια ευνουχισμένη φατρία του hip hop και "ποιοτικούς" με το ζόρι. Η ύπαρξη άλλων μουσικών ειδών αντιμετωπίζεται ως είδος προς εξέταση αλα National Geographic.Γεια σου ομοιδεάτη ;)
Καλησπέρα Samael και συγνώμη για την δευτερολογία, αλλά για πρώτη φορά αισθάνθηκα ότι δεν με κατάλαβες μάλλον σε ότι έγραψα. Εγώ μαζί σου είμαι στην ουσία. Δεν είπα ποτέ ότι η μουσική δεν είναι καλό που έχει ψυχαγωγικό ρόλο. Θα ήμουν ο τελευταίος άνθρωπος που θα έλεγε κάτι τέτοιο. Απλώς βρήκα σωστό και αυτό που έλεγε το κείμενο που διάβασα και στο μετέφερα εδώ σαν σχόλιο. Ίσως να μην ήμουν ξεκάθαρη, τι να πω, γιατί βλέπω ότι και στη χρησιμότητα αναφέρεσαι που επίσης δεν διαφωνώ μαζί σου. Φυσικά και δεν χρειάζεται να υπάρχει χρησιμότητα στη μουσική. Τέλος πάντων. Λίγο με μπέρδεψε αυτό το προβληματάκι επικοινωνίας κι ήθελα να στο πω :) Να 'σαι καλά!
@dum spiro spero:Καλησπέρα. Μακάρι να χρησιμοποιούσαν την φωνή τους για να γίνουν διάσημοι, άμα ήταν καλή και τραγουδούσαν καλά τραγούδια, κανένα πρόβλημα! Πόσα νυμφίδια κυκλοφορούν εκεί έξω χωρίς να έχουν φωνή...@alekos:Δεν έχεις άδικο. Αν και φαινομενικά υπάρχει προβολή και στα άλλα είδη, είναι επιφανειακή, ενώ από την άλλη εμείς οι δύστυχοι πρέπει να ανεχόμαστε τον 2356778ο κλώνο του Πλούταρχου και της Βανδή....Πάλι καλά που υπάρχει το internet, το σύγχρονο ραδιόφωνο. Βρίσκεις διαμαντάκια.
@νεράιδα της βροχής:Χαίρομαι που γέλασες. Ευχαριστώ και για το άρπισμα της κιθάρας σου.Καλησπέρα.@awakened:Καλός είναι και ο χορός και η ψυχαγωγία και η διασκέδαση αλλά τα σημερινά τραγούδια είναι κενά νοήματος και πλαστικά. Θα έλεγα υβριστικά για την μουσική. Επιπλέον επιτίθενται στην αντίληψη και κακοποιούν την γλώσσα. Καλησπέρα.
@σκορπίνα:Καλησπέρα αγαπητή σκορπίνα. Ο κόσμος δεν καθορίζει τι θα βγει άμεσα. Οι δισκογραφικές βλέπουν την πατέντα που πουλάει και την αναπαράγουν μέχρι ανακατωσούρας. Δεν αφήνουν περιθώρια στον καταναλωτή-ακροατή (όχι στον μουσικόφιλο) να ψάξει, εξάλλου δεν έχει χρόνο, θέλει κάτι fast food απροβλημάτιστο σαν τον ίδιο.Το γούστο του Έλληνα πάσχει...ίσως τα γυφτο-pop ακούσματα του φέρνουν στον νου την τουρκοκρατία, τότε που τον είχαν απαλλάξει από...κουραστικά πράγματα όπως η δημοκρατία.Ευχαριστώ για το σχόλιο. Καλησπέρα.@leviathan:Καλησπέρα! Δυστυχώς τα ελληνικά ραδιόφωνα έχουν εγκλωβιστεί στις Playlists. Έχω περιέργεια να δω και το ελληνικό MTV αν και υποψιάζομαι....Να' σαι καλά!
@Αλέκα:Καλησπέρα Αλέκα. Στην ελληνική εκπαίδευση, υπάρχουν πολλά κενά, μακάρι να ήταν η μόνη έλλειψη η μουσική. Έτσι όπως είναι δομημένη είναι για να δημιουργούν παιδιά-ρομποτάκια. Το διαδίκτυο έχει ανεβάσει την μουσική κι ας διαμαρτύρονται οι δισκογραφικές για απωλεσθέντα κέρδη ;)ΥΓ.Πολύ ενδιαφέρον το site με μια 5λεπτη ματιά που έριξα.Ευχαριστώ για τον χρόνο. Καλό απόγευμα-βράδυ.@Radio Marconi:Το Youtube και το MySpace είναι μια χαρά για να ενημερωθεί κανείς γρήγορα, αλλά νομίζω πως ο δίσκος (το cd anyway)είναι αυτός που σου συστήνει τον κάθε καλλιτέχνη. Οποιοσδήποτε αποκτά μια σελίδα στο net και νομίζει πως έγινε σπουδαίος καλλιτέχνης. Προσωπικά έχω το "βίτσιο" να έχω στίχους, artwork κτλ ξέρεις... :)Σχετικά με την μουσικότητα της γλώσσας συμφωνώ. Καλό βράδυ αγαπητέ Marconi.
@eric draven:Η μουσική είναι ΜΙΑ. Απλά χωρίζεται σε καλή και κακή μουσική. Πόσες λέξεις μπορεί να χορέσει το άρπισμα στην χορδή μιας κιθάρας...Ευχαριστώ πολύ Eric για το σχόλιο. Χαρά μου να τα λέμε. Υ.Γ:Το Forever Autumn είναι ένας ύμνος για το φθινόπωρο. Όταν τον είχα ακούσει μου φαινόταν το ιδανικό soundtrack για τις πρώτες ψιχάλες και τα πρώτα φύλλα που πέφτουν.Να' σαι καλά φίλε μου. @madame de la luna:Καλησπέρα Κυρά του Φεγγαριού. Το κατάλαβα το σχόλιό σου, απλά ήθελα να το τονίσω γιατί πρωτίστως ακούμε μουσική για να περνάμε ωραία. Να' σαι κι εσύ καλά!
Δημοσίευση σχολίου