MESHUGGAH-OBZEN

Μαζεύω τ' αυτιά από το πάτωμα και αρχίζω την ταπεινή μου κριτική στο αριστούργημα των Σουηδών. Αν μιλάμε για έναν δίσκο που στο παρελθόν άλλαξε τον τρόπο αντίληψης της μουσικής αυτός ήταν το Chaosphere που ξετίναξε όλα όσα είχαν ακουστεί ως τότε. Λοιπόν, όχι απλά τα σπάει...τα κάνει πολτό! Ξεκινάμε με το "Combustion" όπου ξεκινά με μια α-λα Tool εισαγωγή για να σε στείλει αδιάβαστο με ένα βίαιο ξέσπασμα γεμάτο στην ταραχή! Μιλάμε για γαμάτο κομμάτι, πιο εμπορικό απ' ότι μας είχαν συνηθίσει! Συνεχίζουμε με το "Electric Red", με τα πιατίνια να είναι μες στην μαστούρα και οι κιθάρες να δημιουργούν μια αποπνικτική θολή ατμόσφαιρα. Το "Bleed" πρέπει να είναι από τα καλύτερα κομμάτια της μπάντας ever, πολύ μεστό με κιθάρες που οργώνουν το άπαν σύμπαν, ενώ το μπάσο ταυτόχρονα δημιουργεί μια ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα που σε χτυπάει στον τοίχο. Το "Lethargica" έχει πιο αργό τέμπο, όμως η κλειστοφοβία που προκαλεί αντισταθμίζεται από τον ρυθμό που σου αφήνει τα μυαλά στο πιάτο. Το "Obzen" είναι μια υπέροχα επιθετική σύνθεση με το groove να σου δίνει περισσότερη αδρεναλίνη απ' όση αντέχει το ανθρώπινο σώμα! Το "This spiteful snake" και το "Pineal Gland Optics" είναι δυο κομματάρες που οι ρυθμοί βαράνε ανελέητα και τα solos σαν θύελλα σε αποπλανούν για να σε οδηγήσουν στο "Pravus" με τις αρρωστημένες μελωδίες. Το "Dancers to a discordant system" που κλείνει τον δίσκο είναι ένα 9λεπτο έπος που σε αφήνει μουδιασμένο και πριν καταλάβεις τι σε χτύπησε κατακέφαλα, θες να ξαναπατήσεις το repeat.

Οι Meshuggah κατάφεραν να συνδυάσουν την δύναμη του Chaosphere με τον μινιμαλισμό του Nothing καταργώντας κάθε έννοια συμβατικότητας και δομής αλλά ταυτόχρονα να προσφέρουν έναν δίσκο πιο προσιτό για τον αμύητο ακροατή. Δηλώνω απέραντο θαυμασμό γι' αυτή την μπάντα που έφερε το μέλλον του METAL στο σήμερα. Είμαι σίγουρος πως εκατοντάδες συγκροτηματάκια, θα αντιγράψουν riffs, ατμόσφαιρα και τεχνικές των Meshuggah στο κοντινό μέλλον. Ούτως ή άλλως οι Σουηδοί είναι πρωτοπόροι. Αυτό είναι κύριοι πραγματικό progressive! Καταφέρνει να διευρύνει τα όρια της μουσικής και τους ορίζοντες της αντίληψής μας. Μια επική δισκάρα μεγέθους Γκοτζίλα με υψηλή αισθητική, φαντασία, συναίσθημα και τραγουδάρες, υψηλή τεχνική(ίσως η πιο τεχνική μπάντα), drums-όλεθρος, 8xορδες κιθάρες-αλέτρι, μπάσο-αλωνιστική μηχανή, φωνή-θάνατος! ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ!

RATING: 9\10

Posted in: album reviews,experimental,music,thrash