Τρίτη 19 Αυγούστου 2008

JUDAS PRIEST-NOSTRADAMUS



Ήμουν πολύ επιφυλακτικός στο άκουσμα του νέου δίσκου των ιερέων του heavy metal. Concept με θέμα τον Νοστράδαμο δεν είναι και ότι πιο πρωτότυπο, συν ότι καθυστέρησε η κυκλοφορία του. Βέβαια οι Priest ως μεγάλο συγκρότημα μπορούν να πειραματίζονται με ότι θέλουν εξάλλου μας έχουν προσφέρει εδώ και πολλάααα χρόνια το ατσάλι τους. Concept δίσκος λοιπόν, δεν έχει σημασία πότε έρχεται στην πορεία μιας μπάντας, αλλά πως τον αποδίδει...Ακούγοντας τον δίσκο εδώ και έναν μήνα περίπου, μπορώ μετά βεβαιότητας να πω πως ανήκει στα κλασικά των Priest! Αν νομίζετε πως θα ακούσετε κλασικό heavy metal ή το νέο Painkiller θα απογοητευτείτε. Όμως αν ανοίξετε τα αυτιά σας, θα απολαύσετε έναν σπουδαίο δίσκο, από ένα συγκρότημα που εν αντιθέσει με κάποια άλλα που κυκλοφορούν αβέρτα lives και best off, προσφέρει μου-σι-κή.

Οι Priest τολμούν όπως πολλές φορές στο παρελθόν να μας δώσουν κάτι νέο. Χρησιμοποιούν συμφωνικά στοιχεία και δημιουργούν μια rock opera περασμένη από την δική τους κάβλα! Το "Nostradamus" είναι διπλό album, που περιέχει 23(!) κομμάτια, τα 9 των οποίων είναι ιντερλούδια. Καταλαβαίνω την χρησιμότητά τους για την απόδοση του concept αλλά νομίζω πως 3-4 από αυτά θα μπορούσαν να λείπουν ή να είχαν ενσωματωθεί στα υπόλοιπα-κανονικά- τραγούδια που επίσης είναι πολλά 14 τον αριθμό! Το πιάνο, τα συμφωνικά keybords, οι Γρηγοριανές χορωδίες και οι ακουστικές κιθάρες δημιουργούν ένα θεατρικό κλίμα. Ο δίσκος είναι ατμοσφαιρικός, συναισθηματικός, δραματικός, αρκετά μελωδικός και mid-tempo. Ο Halford κάνει τις πιο ώριμες ερμηνείες της καριέρας του, δοκιμάζει ακόμη και οπερετικά(!) φωνητικά, είναι καθηλωτικός και απολαυστικός. Αλλά και οι Tipton και Downing χωρίς να γκαζώνουν σκαρώνουν μερικές όμορφες μελωδίες και δυναμικά solos.

Το "Nostradamus" είναι ο πιο διαφορετικός δίσκος από μια μπάντα που τολμάει γιατί δεν έχει τίποτα να αποδείξει! Δεν χρειάζεται να το συγκρίνετε με κανένα δίσκο τους και κυρίως μην βιαστείτε να τον κρίνετε. Υπάρχουν εξαιρετικά τραγούδια εδώ, όπως τα "Prophecy", "Revelations", "War", "Pestilence and Plague" (θ' ακούσετε τον Halford να τραγουδάει το refrain στα ιταλικά!), "Conquest", "Persecution", "Exiled", το συγκλονιστικό "Alone", την μπαλάντα "Visions" και"Nostradamus"το που έχει στυλ εποχής Painkiller.Όλα έχουν εξαιρετικά refrains, καλοδουλεμένες δομές και ένα πομπώδες συναίσθημα.

Bγάζω το καπέλο στους Priest γιατί δοκίμασαν κάτι που αν το έκαναν άλλοι θα ήταν παταγώδης αποτυχία. Προσφέρουν έμπνευση και κάνουν περήφανους όσους ακούμε αυτή την μουσική. Μοναδικές ενστάσεις το εξώφυλλο και οι στίχοι που σε σημεία είναι απλοϊκοί, αλλά στο κάτω-κάτω τι άλλο να γράψουν; Όπως και να έχει...ΕΠΟΣ!!

RATING: 7\10

8 σχόλια:

Έχω ακούσει τα περισσότερα κομμάτια του δίσκου και έχω να πω ότι είναι κορυφαία!Μου αρέσανε πολύ!Το συγκρότημα έκανε πολύ καλή δουλειά!

Θα διαφωνήσω.Παιδικά lyrics και κουραστικά ιντερλούδια κάνουν τον δίσκο αφόρητο. Έχει καλά τραγούδια αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι έπος. Άποψή μου είναι ότι προσπάθησαν αλλά ΔΕΝ τα κατάφεραν.

Με το πρώτο άκουσμα, λέω ότι μου άρεσε. Αργότερα μες στη βδομάδα που θα το έχω ακούσει περισσότερες φορές, θα επανέλθω για τελική ετυμηγορία.

polu liga tragoudia kai genikws polus doros egine panw sto 8ema nostradamus… perimena kai kalutera kai poio fthna enoeitai… 25 me 27 euro einai para polla gia ena album

Ton akousa poles fores,exo tin ekdosi me ta 3 Lp + 2 CD foBeri eldosi.PisteBo meta to tetarto kommati o diskos epanalamBanete kai kourazei.

Έχυσαν το σύμπαν πάλι οι Priest. Απλά είναι δίσκος που πρέπει να τον ακούς με τα χέρια πάνω στο τραπέζι για να τον εκτιμήσεις (και όχι σε άλλο σημείο) με artwork στίχους και όλα και βέβαια να ακούς και καμιά άλλη μουσική εκτός από μέταλ. Σαν τον παλιό καλό καιρό δηλαδή, να το πάρεις να το βάλεις και απλά να ακούσεις τι έχει να σου πει η μπάντα, χωρίς να κάνεις απολύτως τίποτα άλλο και χωρίς να περιμένεις και να συγκρίνεις. Απίστευτοι απλά.Πέρα από την πλάκα ο δίσκος σπέρνει. Δε τον περίμενα τόσο καλό. Όποιος δε το έχει ακούσει 5-6 φορές με στίχους και όλα κινδυνεύει να εκτεθεί από την ιστορία. Γιατί προβλέπω (:P) να γράφει ιστορία. Στις πρώτες 2-3 ακροάσεις στο φλου δε λέει τίποτα απολύτως (ούτε εμένα μου είπε) γιατί πραγματικά είναι δύσκολο να ξεπεράσεις το γεγονός ότι είναι κάτι τελείως διαφορετικό και απλά να ανοίξεις τα αυτιά σου. Είναι ένα μεγάλο ταξίδι, σχεδόν σαουντρακ το λες. Και κει που έλεγες ότι τα χουν παίξει όλα.

Μ’ άρεσε. Έχει πολύ δυνατά τραγούδια. Σε φάσεις οι ριφάρες θυμίζουν Painkiller-era όταν γκαζώνουν κι ο Halford είναι ακόμα σε καλή φόρμα. Τα interludes είναι πολλά και κουράζουν λίγο αλλά σα σύνολο ο δίσκος λέει τρελά.Το artwork σπέρνει!!!

Δημοσίευση σχολίου

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More