Mετά και την ταφή των...μακαριτών Sentenced, ο Ville Laihiala τραγουδιστής των Φιλανδών φόρμαρε μια μπάντα ονόματι Poisonblack και κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο "Escapextasy" με τον Leppauloto των Charon στα φωνητικά ενώ ο ίδιος ο Ville ανέλαβε την κιθάρα. Το αποτέλεσμα ήταν ένα συμπαθητικό δισκάκι ως πιο light έκδοση των Charon αλλά με πραγματικά καλές συνθέσεις. Ο 2ος δίσκος τους "Lust Stained Despair", βρίσκει των Ville να έχει αναλάβει και τα φωνητικά και το αποτέλεσμα; Ο δίσκος ήταν σαφώς πιο βαρύς αλλά και άνισος, αφού περιείχε 4-5 καλά κομμάτια κι άλλα τόσα αδιάφορα. Κι ερχόμαστε στο παρόν, όπου οι Poisonblack ακούγονται πιο πολύ Sentenced από ποτέ.
Το "Α Dead Heavy Day" μουσικά και στιχουργικά δεν διαφέρει από τους "Καταδικασμένους" και φέρνει στο νου την εποχή του "The Cold White Light". Πιο ροκάδικο, με πιο πιασάρικα refrains αλλά χωρίς κάποιο hit ή τέλοσπάντων μια σύνθεση που να ξεχωρίζει από τις άλλες. Υπάρχουν heavy κομμάτια όπως το "Left Behind", "Bear the cross" ή το "Μe, Myself and I", υπάρχουν και πιο μελαγχολικά όπως το ομώνυμο, το "The days between" ή το σχεδόν 8-λεπτο "Only you can tear me apart" που κλείνει τον δίσκο. Τα πλήκτρα υπάρχουν σε μικρότερες δόσεις απ' ότι στους 2 προηγούμενους δίσκους, τα riffs είναι κλασικά γοτθο-φιλανδικά και οι περισσότερες συνθέσεις μοιάζουν σαν δομή μεταξύ τους, ακόμη και το στυλ των refrains.
Δεν ξέρω αν έπρεπε να περιμένουμε κάτι παραπάνω από τους Poisonblack, πάντως δεν μπορούν να αναβιώσουν την αίγλη των Sentenced, μόνο να λειτουργήσουν σαν υποκατάστατο για όσους γουστάρουν την φωνή του Laihialla. Κακώς περιόρισαν τα πλήκτρα και τις ακουστικές κιθάρες. Ακόμη και οι καλές ιδέες (μερικά solos και αλλαγές στα refrains) βουλιάζουν στον βούρκο της μετριότητας του συνολικού αποτελέσματος. Κρίμα.
Παρασκευή 29 Αυγούστου 2008
POISONBLACK-A DEAD HEAVY DAY
4 σχόλια:
Βασικά τον καλύτερο δίσκο τους (Amok) δεν τον έβγαλαν οι Sentenced με αυτόν τον κλαψιάρη.
Για την ακρίβεια αυτός έφερε την ελεύθερη πτώση κάτι σαν τον Joe Lynn Turner (για όλες τις μπάντες που πήγε).
Dior8wsi:
To prwto album twn Poisonblack, onomati Escapexstacy kai me ton apistefto Juuha-Pekka Lepalluoto twn Charon sta fwnitika kykloforise enan xrono meta to Cold White Light kai prin to Funeral Album, opote o Laihiala dn tous eftia3e epeidi dialy8ikan oi Sentenced, etsi gia na min yparxei i lathos entypwsi...
Kai dn 3erw gt epimenete na sygkrinete tis 2 mpantes. Afou stous Sentenced dn itan o vasikos syn8etis o Laihiala, o Lopakka itane. Paromoies epirroes 8a m peite, anapofefkti sygkrisi eidika apo to Lust Stained Despair kai meta. Alla ena prama na exete sto nou sas paides. I mousiki twn Sentenced kai twn Poisonblack einai mousiki kai gia tis mavres kai gia to metalladiko. Peste m polles mpantes p na mporoun na ta pantre4oun ola afta mazi. Ksanakouste ta Glow Of The Flames, Illusion/Delusion, The Nail, Nothing Else Remains kai ta 3analeme
Ksexasa: oi perissoteroi gnwrisame tous Sentenced sto style p apektisan me ton Laihiala. To Amok ypirkse simeio kampis, toso p an akouge kaneis ta prwta 2 album, to amok kai meta ta ypoloipa xwris na 3erei poia mpanta einai 8a orkizotane pws akouse 3 diaforetikes mpantes.
Έχω ακούσει ένα κάρο φορές και τους 3 δίσκους τους, αλλά νομίζω πως δεν μπορούν να παίξουν κάτι διαφορετικό απ' το στυλ των Sentenced, θα ήταν και δύσκολο αφού παίζουν gothic metal και ο τραγουδιστής τους ήταν τόσα χρόνια στους "Καταδικασμένους".
Αυτό δεν αναιρεί ότι έχουν γράψει και καλά κομμάτια. Λέμε για τον φετινό δίσκο, που εντάξει ευχάριστα ακούγεται, αλλά 4-5 συνθέσεις δεν έχουν λόγο ύπαρξης.
Δημοσίευση σχολίου