Aπ' το καταπληκτικό εξώφυλλο και τον τίτλο που παραπέμπει σε Bathory το νέο πόνημα των Σουηδών Amon Amarth σε προδιαθέτει θετικότατα. Και έτσι είναι, γιατί ο δίσκος είναι άψογος. Πολύ λιτά. Όχι ότι ήταν έκπληξη, καθώς μας έχουν συνηθίσει σε αξιόλογες κυκλοφορίες, αλλά μετά το πολύ καλό "With Oden on our side" δεν περιμένεις κάτι τόσο αριστουργηματικό που να σημάνει την άνοδο της μπάντας σε άλλο πλέον επίπεδο. Bαρύγδουπο ακούγεται; Ίσως, αλλά οι Σουηδοί φαίνεται πως είναι πραγματικοί viking!
Με ένα rhythm section στιβαρότατο, riffs που σε κολλάνε στον τοίχο και μελωδίες με ψυχή! Ναι, ψυχή και μεράκι. Κομματάρες σαν το ομώνυμο που ανοίγει τον δίσκο με θυελλώδη τρόπο, σαν το "Free Will Sacrifice", το "Guardians of Asgaard" όπου ακούγονται απίστευτα heavy μετον L.G Petrov των Entombed να συμμετέχει με τις κραυγές του, το "Where is your god" που είναι ψυχρό και ταχύ, το "Tattered banners and bloody flags" με τον ήχο του horn στην μέση να κάνει ακόμη πιο μεγαλειώδη μια επική ούτως ή άλλως σύνθεση, το "No fear for the setting sun" έχει ένα υπόγειο μελαγχολικό συναίσθημα, το "The hero" είναι σαν epic κομμάτι με brutal φωνητικά, το "Live for the kill" έχει ένα απόλυτα εθιστικό riff και ρυθμό που σε προκαλλεί για headbanging, στην μέση έχει κι ένα πέρασμα με cellos καθώς συμμετέχουν οι Apocalyptica και το "Εmbrace of the endless ocean" είναι η προσπάθειά τους να γράψουν το νέο "Prediction of warfare" και εν μέρει το καταφέρνουν. Ειδικά στον τελευταίο στίχο..."Father, I die alone" το ρίγος χορεύει στην ραχοκοκαλιά σου.
Οι Amon Amarth δημιούργησαν μια δισκάρα που με συγκίνησε με τον ίδιο τρόπο που έκαναν και οι Primordial στον τελευταίο τους δίσκο. Μερικά απ' τα καλύτερά τους τραγούδια βρίσκονται εδώ, έγιναν λίγο πιο heavy και ταυτόχρονα πιο μελωδικοί αλλά με τρόπο που ταιριάζει και πιο επικοί ώστε να προκαλούν αίσθημα υπερηφάνειας. Τα φωνητικά είναι καλύτερα από ποτέ, είναι σαν να ακούς τον Odin να ωρύεται οργισμένος, τα refrains τα σπάνε κανονικά, ενώ οι ρυθμοί δανείστηκαν την ορμή απ' το σφυρί του Thor. Φαίνεται πως ένας απ' τους πολυαναμενόμενους δίσκους της χρονιάς θα είναι κι ένας απ' τους καλύτερους για το 2008. Οι Amon Amarth έγιναν πιο επικοί, χωρίς να χάσουν καθόλου το death χαρακτήρα τους, αντιθέτως έγιναν πιο πειστικοί και πιο μεγαλοπρεπείς. Hail to the thunder gods!
"..Thor, odins son, protector of mankind, ride to meet your fate, your destiny awaits
Thor, Fjörgyn son, protector of mankind, ride to meet your fate, ragnarök awaits..."
RATING: 9\10
Κυριακή 24 Αυγούστου 2008
AMON AMARTH-TWILIGHT OF THE THUNDER GOD
1 σχόλια:
Τελικά δεν άντεξα και το άκουσα. Πολύ καλός δίσκος.Διαφορετικός δε λες τίποτα. Ένα τραγούδι (δε θυμάμαι τίτλο) μπαίνει ροκάροντας! Τρέλα!Πάντως εδώ που τα λέμε, οι δίσκοι τους δεν ακολουθούν συγκεκριμένη μουσική κατεύθυνση. Θέλω να πώ, έρχεται το Once Sent... με βαρύ και πομπώδες ήχο. Μετά ακολουθούν τα The Avenger & The Crusher που είναι πιο straightforward-death-metal. Το Fate of Norns ηχητικά μοιάζει περισσότερο με το Once Sent... παρά με τα 2 προηγούμενα. Και το With Oden... δε μοιάζει πολύ με το Fate... Είναι πιο death αλλά με περισσότερη μελωδία!
Δημοσίευση σχολίου