Υ-Σ-Τ-Ε-Ρ-Ι-Α! Αυτή είναι η πρώτη λέξη που μου'ρχεται στο μυαλό ακούγοντας την δισκάρα που έβγαλαν οι Biomechanical. Το "Cannibalized" έρχεται να κλείσει θεματικά την τριλογία που άρχισε το "Eight Moons" το 2002. Αυτό είναι το soundtrack του ψυχικού και σωματικού θανάτου της ανθρωπότητας. Από που να πρωτο-αρχίσω; Ο John K φάνηκε εξ' αρχής πως έχει μανία να φτιάξει τον τέλειο δίσκο, αυτόν που θα μνημονεύουμε για πάντα. Αν τα κατάφερε; Είναι πολύ κοντά...
Ένας καταιγιστικός συνδυασμός από την δύναμη των Pantera, το ηλεκτρισμένο ατσάλι των Judas Priest, την διαφορετικότητα των Nevermore, το πομπώδες συναίσθημα των Dimmu Borgir, την παράνοια των Strapping Young Lad, την κινηματογραφική άποψη των Fear Factory για το death metal, την φαντασία των Meshuggah και το όραμα των Death. Πραγματικά οι Biomechanical συνδυάζουν όλα αυτά με τρόπο πρωτότυπο και χωρίς να μοιάζει ένα κολάζ των προαναφερθέντων συγκροτημάτων, αλλά έχουν προσωπικότητα! Τα φωνητικά έιναι συνδυασμός Halford-Anselmo, οι κιθάρες ένα όργιο από riffs, τα τύμπανα από αλλού έρχονται(διαπιστωμένο αυτό), ο Θεός Ρυθμός είναι παντού, η ατμόσφαιρα μεγαλειώδης, αποπνικτική, θυμίζει ταινίες τύπου Matrix και Bladerunner.
Το "Cannibalized" έχει μια απίστευτη παραγωγή που αναδεικνύει την πολύπλοκη μουσική τους. Διάολε τα σπάει ο δίσκος! Δεν πρόκειται για το πιο βατό άκουσμα και θέλει πολλές ακροάσεις, καθώς πολλά πράγματα συμβαίνουν ταυτόχρονα. Όμως όσο τον ακούτε θα σας ανταμείβει και θ' αποκαλύπτει τα μυστικά του. Ν' αναφερθώ σε κομμάτια; Για ποιό λόγο; Και τα 10 είναι καταπληκτικά! Το εναρκτήριο "Fallen in Fear" ας πούμε είναι το Painkiller του 2008, το "Predatory" θα μπορούσε να βρίσκεται στo Demanufacture των Fear Factory και το "Through Hatred Arise" σε στέλνει να δεις αν έρχεσαι με το soundtrack-ικό ύφος του. Είναι μια δίνη συναισθημάτων, τσαμπουκά και μίσους. Μια επίδειξη τεχνικής και επιθετικότητας. Μόνη ένσταση πως κάποιες φορές δεν χρειάζεται πολυπλοκότητα για να πετύχεις το τέλειο αγαπητέ John K. Ένας απ' τους καλύτερους και εντυπωσιακούς δίσκους της χρονιάς κυκλοφόρησε και είμαι σίγουρος πως μετά από 10-15 χρόνια θα συζητάμε την επιδραστικότητά του.
Τρίτη 19 Αυγούστου 2008
BIOMECHANICAL-CANNIBALIZED
4 σχόλια:
den mou aresei katholou…eidika o hxos sta tumpana polu thamenos…alla den menw mono ekei ,polu to pedevoun mou fenete xwris na mou prokaloun tipota…den mou kanei…
Παιδιά ο δίσκος είναι γαμάτος! Σκίζει κωλαράκια για να το πω σε καθαρεύουσα.Το μόνο που θα’ θελα είναι να απλοποιήσουν το παίξιμό τους.Τα τύμπανα είναι γαμώ, δεν συμφωνώ με τον sam. Απλά παίζουν τα κέρατα ταυτόχρονα σε ένα κομμάτι και ήταν αδύνατον ακόμα κι η φοβερή παραγωγή που έκανε ο παραγωγός των Judas Priest να αποδόσει τον όγκο.Πάντως φιλαράκια ότι κι αν λέμε θα μείνει στην ιστορία…
θα κατεβάσω και θα πω…πολύ υπερβολικούς σας κόβω όμως…
Ο δίσκος είναι γαμάτος μάγκες! Όσο τον ακούω τόσο τον γουστάρω. Κάθε φορά σου αποκαλύπτει στοιχεία που δεν είχες ανακαλύψει στην προηγούμενη ακρόαση. Δεν είναι κι ο πιο εύκολος, οπότε λογικό να ξενίζει στην αρχή…Toolman ακόμα δεν το άκουσες;;;; :)
Δημοσίευση σχολίου