Mπορούν οι γυναίκες να παίξουν sludge\doom; Αν κρίνω από αυτά που συνάντησαν τα αυτιά μου στο "No Help For the Mighty One" τότε όχι απλά το "έχουν" αλλά γράφουν και μουσική βαριά κι εντυπωσιακή, φιλτράροντας τις επιρροές τους κυρίως από τους Neurosis. Τα riffs έχουν αντίστοιχο όγκο και λειτουργούν υπνωτιστικά, ενώ τα βιολιά χρησιμοποιούνται με σοφία, προσδίδοντας αίγλη στην αποπνικτική ατμόσφαιρα, η οποία έχει κάτι το τελετουργικό.
Τα φωνητικά της Kim Pack είναι κυρίως πιο rock, αλλά και ταξιδιάρικα. Πάντως επειδή οι Subrosa απαρτίζονται μόνο από γυναίκες, το θηλυκό στοιχείο γίνεται αντιληπτό στον δίσκο σαν τελετή Wiccans και σ' αυτό βοηθούν και κάποια folk ψήγματα. Ωραία τραγούδια τα "Borrowed Time, Borrowed Eyes", "Stonecarver" και "The Inheritance". Περίεργη η a capella folk μπαλάντα "House Carpenter" φαίνεται πολύ οικεία με τον ήχο της μπάντας. Μόνη μου ένσταση για όλο το άλμπουμ, οι αχρείαστα μεγάλες διάρκειες σε ορισμένες συνθέσεις. Πιστεύω ότι τα 5-λεπτα τραγούδια ταιριάζουν περισσότερο στο ύφος τους.
H παραγωγή είναι "λασπώδης" κάτι που ταιριάζει απολύτως με το κλίμα, ενώ ο παραμορφωμένος ήχος δίνει ένα βάθος που κάνει τις στοιχειωτικές μελωδίες φιλικές και ευχάριστες όσο κι αν αυτό ακούγεται παράδοξο. Τα έγχορδα προσθέτουν μελοδραματικό χαρακτήρα, ενώ τα λιγοστά black ξεσπάσματα στα φωνητικά σε συνδυασμό με noise περάσματα δίνουν μια καλοδεχούμενη "βρωμιά". Οι οπαδοί του doom ήχου θα βρουν κάτι πραγματικά ιδιαίτερο για να ασχοληθούν. Χωρίς προκαταλήψεις επειδή οι Subrosa είναι all women band. Συν το καταπληκτικό εξώφυλλο.
2 σχόλια:
Ωραιο! συμφωνώ απολύτως.
Άκουσα το "Borrowed Time, Borrowed Eyes" και μου άρεσε αρκετά...Ωραίο το εξώφυλλο του δίσκου.
Δημοσίευση σχολίου