"ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ":Η' ΠΩΣ ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΕΚΛΕΓΕΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΟΥ

Ζητούν από τους πολίτες να φερθούν με τρόπους, με savoir vivre, με παιδεία. Ποιοι; Αυτοί που τόσα χρόνια συντηρούν έναν φαύλο κύκλο, όπου η γνώμη του πολίτη, ο Λόγος, δεν υπάρχει απλά. Ποιος ακούει τον καθημερινό άνθρωπο; Ποιος νιώθει τις αγωνίες του; Που; Στην κάλπη; Εκεί που η ψήφος μοιάζει με το αποτέλεσμα της πλύσης εγκεφάλου; Πως μπορείς να πολεμήσεις την αυθαιρεσία ενός κομματικού συστήματος που βρίσκει "χορηγούς", σώζει τράπεζες και χρησιμοποιεί μεγαλύτερο μέρος του προυπολογισμού για τα έξοδα της Βουλής απ' ότι για την παιδεία; Με...διάλογο;

Αυτοί που λεηλάτησαν το δημόσιο χρήμα προμελετημένα και με πλήρη επίγνωση του εγκλήματος ενάντια στον λαό; Έγκλημα κοινωνικό, πράξη προδοσίας. Χυδαιότητα που προστατεύεται από τον νόμο (λέγε με βουλευτική ασυλία) σαν σπάνιο είδος υπό εξαφάνιση. Κερδίζουν τηλεθέαση αυτοί που μας ειρωνεύονται, παίζουν με τις αξίες και τα ιδανικά, ψάχνουν συνενόχους πατώντας στην ανοχή. Αυτοί που έβρισκαν πελάτες, γέμισαν το δημόσιο με αργόσχολους, χάιδεψαν τους συνδικαλιστές για να καταστείλουν την λαική οργή, ρήμαξαν τις ευρωπαικές επιδοτήσεις και κονδύλια, έκαναν πάρτυ με εργολάβους και φόρτωσαν επαγγέλματα με στρατιές ψηφοφόρων τους. Βέβαια υπήρχε τόσα χρόνια κι ο αντίλογος του "έλα μωρέ στην Ελλάδα είμαστε".

Το κομματικό σύστημα έκλεψε με τρόπο αναίσχυντο όλα τα χρήματα ελληνικά και ξένα και μετά δανείστηκε για να μην τελειώσει ποτέ το φαγοπότι. Και τώρα αυτοί που μας εξευτέλισαν διεθνώς, που υποθήκευσαν το μέλλον μας, κυβερνούν ακόμη. Ή αντιπολιτεύονται με δραματικές δηλώσεις. Τώρα οι θύτες παραδέχονται πως όσα έκαναν στο παρελθόν ήταν άδικα κι ανήθικα, αλλά σου λένε σαν χορωδία "μαζί τα φάγαμε" επειδή βρήκαν συμπαίκτες, τους πελάτες τους. Είναι σαν να μας λένε, "έμείς ως πολιτικοί είμαστε διεφθαρμένοι, εσείς έπρεπε να αρνηθείτε τις θέσεις που σας τάζαμε για να κρατήσουμε την εξουσία". Πλήρης διαστροφή, αλλά "έλα μωρέ στην Ελλάδα είμαστε".

Το μεγαλύτερο θράσος αυτών των ανθρώπων είναι ότι ποτέ δεν έκριναν τις πρακτικές τους, ποτέ δεν απολογήθηκαν για το πως τόσα χρήματα έγιναν καπνός. Μετά από το "μαζί τα φάγαμε", θα μας πουν ότι "μαζί κάναμε επενδύσεις στο Βατοπέδι, μαζί σπρώξαμε τον Ζαχόπουλο, μαζί κάναμε πλιάτσικο στα ασφαλιστικά ταμεία, μαζί στήσαμε τις κομπίνες στο χρηματιστήριο, μαζί κάναμε υποκλοπές, μαζί διευκολύναμε την Siemens, μαζί ξεπουλάμε την δημόσια περιουσία, μαζί χτίσαμε off shore, μαζί κάναμε περιουσίες...". Η μόνη υγιής αντίδραση της κοινωνίας απέναντι στο κομματικό σύστημα-δυνάστη είναι να το ξηλώσει σταδιακά. Τώρα φοβούνται οι πολιτικοί να κυκλοφορήσουν, αύριο θα πρέπει να φοβούνται να αποφασίσουν αν δεν πάρουν την έγκριση του λαού. Αλλά ούτε αυτό θα είναι λύση αν δεν αποφασίσουμε να αλλάξουμε τους όρους του παιχνιδιού. Αυτού του παιχνιδιού που κουστουμαρισμένα γουρούνια ψάχνουν για συμπαίκτες.

Το οικονομικό μοντέλο του καπιταλισμού για να καλύψει την περίσσια παραγωγή, κατασκεύασε πλασματικό χρήμα. Έτσι σταδιακά τα κράτη δανείζονται συνεχώς χωρίς να μπορούν ποτέ να ξεπληρώσουν το χρέος που ολοένα και αυξάνει. Οι τράπεζες σήμερα είναι οι πραγματικοί κυβερνώντες. Μόνο στην Γερμανία, οι 2 μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας διαθέτουν το 160% του ΑΕΠ της χώρας! Είναι η πρώτη ιστορική περίοδος που η εξουσία του κεφαλαίου δεν είναι απλά αναφορά σε μαρξιστικό βιβλίο, αλλά η θλιβερή πραγματικότητα. Γι' αυτό έχουν αλλάξει και οι όροι. Το παιχνίδι ονομάζεται "Monopoly", αλλά έστω κι ένας παίκτης να μείνει ως το τέλος και να βγει νικητής, πάλι το ταμπλό και τα πιόνια θα μπουν στο κουτί με την λήξη του. Αλλά δεν θα φτάσει το σύστημα έτσι απλά στο τέλος του. Οι προπαγανδιστές της αξίας του χρήματος ή αλλιώς οικονομολόγοι διδάσκονται ποιο είναι το επόμενο επίπεδο αυτού οικονομικού πολέμου.

Για να επιστρέψουμε απ' όπου ξεκινήσαμε, ένας λαός δεν πρέπει να εκλέγει τους φονιάδες του, τους προδότες του, τους καταπιεστές του, να τους υποστηρίζει, να εξαρτιέται από αυτούς κι εν τέλει να τους φοβάται. Πρέπει οι ίδιοι να φοβούνται τον λαό. Και για να μην έχουν το θράσος να λένε "μαζί τα φάγαμε" πρέπει να σταματήσουμε να λέμε "έλα μωρέ στην Ελλάδα είμαστε".

Posted in: πολιτικη,πολιτική