Σε κάποιο σκοτεινό σοκάκι συναντήθηκαν τα πνεύματα των Black Sabbath, των Led Zeppelin και μαστούρωναν με καπνά των Lynyrd Skynyrd υπό τους ήχους των Rolling Stones. Κάπως έτσι μπορεί να περιγραφεί το "Hisingen Blues", ένας δίσκος που μεταφέρει το classic rock στο σήμερα, μπολιάζοντας τα blues των λευκών, την jazz και την folk μέσα από τραγουδοποιία που φαίνεται να μπήκε σε κάποια μηχανή του χρόνου από την δεκαετία του '60 και του '70 για να μας βρει στο 2011. Αυθεντική μουσική που μεταφέρει το κλίμα και την αίγλη των εποχών που το rock μεσουρανούσε, μέσα από μια παραγωγή τόσο retro, αλλά και τόσο εκθαμβωτική ταυτόχρονα!
Οι Graveyard δεν άφησαν τίποτα στην τύχη. Κοίτα εξώφυλλο. Βάλε τον δίσκο να παίζει. Κοίτα τις φωτογραφίες τους. Αυτοί που άκουγαν μουσική στα '70s και κολλημένοι στην νιότη τους και στα τότε ακούσματα που τους λένε παλιομοδίτες, με το "Hisingen Blues" παίρνουν την εκδίκησή τους. Αναρωτιόμαστε γιατί τα παλιότερα τραγούδια έμειναν κλασικά. Όχι δεν είναι ότι μόνο τότε υπήρχε έμπνευση, ούτε ότι τώρα δεν υπάρχουν αξιόλογοι καλλιτέχνες. Απλά στους ανθρώπους ο ήχος του '70 ακούγεται αβίαστος και φυσικός. Τότε δεν υπήρχε image και marketing. Τα προσχέδια των Sabbath χρησιμοποιούνται πάλι, αλλά το συγκρότημα δίνει περισσότερη βάση στο blues και στην ψυχεδέλεια.
Tραγουδάρα το "Ain't Fit t Live Here", πολλά στοιχεία από Steppenwolf, Cream, Jimmy Hendrix στα "No Good, Mr Holden", "Hisingen Blues" και "Uncomfortably Numb" με "ζουμερές" κιθάρες και παθιασμένες ερμηνείες. Τίμια δήλωση αφοσίωσης στο rock. Νομίζεις πως αντί για cd, ότι γυρίζει κάπιο παλιό, σκονισμένο βινύλιο στο στερεοφωνικό σου. Εξαιρετική δουλειά έχει γίνει στις κιθάρες. Ακολουθεί το instrumetal "Longing" που ξεδιπλώνεται με ηλεκτρικές και ακουστικές κιθάρες μέχρι που το organ μας μεταφέρει σε μια υπέροχη ατμόσφαιρα. Πάλι '70s. Mid tempo το "Ungrateful Are the Dead", καθηλώνει όπως και το boogie rock του "RSS". Τραγούδια γεμάτα ενέργεια και ρυθμό. Το συναισθηματικό "The Siren" κλείνει τον δίσκο και ήδη νοσταλγείς.
Πολλά συγκροτήματα σήμερα αναβιώνουν πετυχημένα την συνταγή του '70 με τα συγκροτήματα-μεγαθήρια. Οι Σουηδοί προσφέρουν όλα όσα ζητάς από το rock σε γενναιόδωρες δόσεις. Τρομερή εκτελεστικότητα, χαρισματική φωνή, διασκεδαστικούς στίχους. Ευτυχώς δεν έχουν καμία σχέση με χίπις, αλλά με hard rock κακοτοπιές. Στην εποχή της κονσερβοποιημένης παραγωγής της μουσικής, που χορτάσαμε πλαστικούρα και ψευτοεντυπωσιασμούς, οι Graveyard γράφουν μουσική που βασίζεται μόνο στα όργανα των μουσικών. Κι αυτό το λαμβάνετε όπως θέλετε.
RATING: 8\10
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=OnGBa8dVm6k?rel=0&w=480&h=390]
1 σχόλια:
ΤΕΛΕΙΟΙ!!!!!!!Ωραία η αναβίωση του 70's feeling!Τότε τα πράγματα φάνταζαν λιγότερο τυποποιημένα όντως. Την σκυτάλη έπαιρναν το καλώς εννοούμενο θράσος, το πάθος για την μουσική και την ζωή την ίδια και μια αίσθηση ανεμελιάς που πλέον είναι δυσεύρετη.
Δημοσίευση σχολίου