POISONBLACK-DRIVE

O Ville Laihiala μετά από τους μακαρίτες Sentenced έφτιαξε τους Poisonblack για να πνίξει τον πόνο του και πριν καλά-καλά το καταλάβουμε κυκλοφορούν 5ο δίσκο και μάλιστα αρκετά σύντομα, αφού μόλις ένας χρόνος πέρασε από το "Rust and Bones". Το ύφος παραμένει το ίδιο, αλλά το καψουρο-gothic metal των Φινλανδών είναι πολύ καλύτερο από τα περισσότερα συγκροτήματα του είδους, γιατί έχουν μπολιάσει στον ήχο τους και heavy rock στοιχεία, πείθωντάς σε πιο εύκολα να...δαγκώσεις την λαμαρίνα.

Ο ήχος τους είναι γνώριμος και δεν υπάρχει κάποια φοβερή αλλαγή. Η μπάντα φαίνεται προσανατολισμένη μόνο στο να γράφει ολοκληρωμένα τραγούδια, αν και επαναλαμβάνει τον εαυτό της. Ο Laihiala αρέσκεται στο στυλ που καθιέρωσε στους Sentenced τόσο στα φωνητικά όσο και στις συνθετικές δομές και αυτό δεν είναι κακό, αφού απευθύνονται στο κοινό που έχουν σύνδρομο στέρησης από τους Φινλανδούς. Έτσι το "Drive" έχει διάφορες διαθέσεις.  Ανεβάζει ταχύτητες με τα "Mercury Falling", "Maggot Song", "A Good Day for the Crows" και "Sycophant" που είναι δυναμικά και γρήγορα, αλλά μπορεί να μελαγχολήσει με βαριά και αργά τραγούδια όπως το "From Here-To Nowhere" και "Futile Man". Συναισθήματα σκοτεινά, αισιόδοξα και που κρατούν μόνο την αισθητική του gothic metal.

Οι Poisonblack γράφουν απλά κομμάτια, που όμως μπορείς να θυμάσαι και να δεθείς. Οι κιθάρες είναι σταθερά καλές, το μπάσο συνοδευτικό και τα τύμπανα δίνουν "ξερό" ήχο. Δεν με ενδιαφέρει αν θα ρισκάρουν ή αν θα πρωτοτυπήσουν ποτέ, σαφέστατα είναι ένα τίμιο συγκρότημα, συνεπές όσο αφορά την μουσική του και μπορεί να προσφέρει δίσκους πολύ καλούς και τραγούδια που εμπλουτίζουν την συλλογή τους. Φαντάζομαι αυτό είναι και το ζητούμενο για να διασκεδάζεις. Αλλά στο "Drive" μου φαίνεται πως αρχίζουν να κουράζονται.

RATING: 6\10

Posted in: album reviews,gothic,music