PRIMORDIAL-REDEMPTION AT THE PURITANS HAND ~ Strange Journal

Δευτέρα 25 Απριλίου 2011

PRIMORDIAL-REDEMPTION AT THE PURITANS HAND

11:00 π.μ. Narrator 1 comment

Oι σύντροφοι είναι έτοιμοι. Τα όπλα ηχούν, η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι. Ο ουρανός είναι σκοτεινός. Αίμα στο χώμα. Ένα σκισμένο λάβαρο ανεμίζει περήφανα στην μέση του χωριού που έχει παραδοθεί στις φλόγες. Οι απώλειες πολλές. Ο εχθρός είναι πιο δυνατός, αλλά πρέπει να φανούμε γενναίοι. Όχι για εμάς αλλά γι' αυτούς που έφυγαν και γι' αυτούς που θα μείνουν. Όλο το κουράγιο σε ένα φλασκί με ιρλανδικό ουίσκι. Το μεγάλο σχέδιο της μοίρας δεν πρόκειται να φανερωθεί. Μπορεί να καταλήξουμε στο χώμα αλλά θα το κάνουμε με το κεφάλι ψηλά.

Κάπως έτσι νιώθεις όταν ακούς το "Redemption at the Puritans Hand" το νέο αριστούργημα των Primordial. Τα σκοτεινότερα βασίλεια του ιδιαίτερου επικού, κελτικού ήχου τους που ξεκίνησαν να εξερευνούν με το "The Gathering Wilderness" και γνώρισαν μεγαλείο στο "To the Nameless Dead" εδώ κατακτούνται πλήρως από έναν στρατιώτη που καλπάζει με το άλογό του μέσα από το πεδίο μάχης όπου νεκροί άντρες κείτονται. Τα τιμαλφή των Bathory φυλάσσονται σαν κόρη οφθαλμού.

Ο δίσκος προσφέρεται για ανατριχίλες, παρόμοιες μ' αυτές που μπορεί να έχεις όταν ο θάνατος πλησιάζει. Ο θάνατος, η θνητότητα, η θρησκεία, ο λύκος που κρύβεται μέσα μας, είναι μερικά από τα θέματα που εμπνέουν την αγωνιστική διάθεση των Ιρλανδών. Κι όταν σε υποδέχεται το τρομερό "No Grave Deep Enough" που σου καρφώνεται με την μια στην καρδιά, έχοντας μάλιστα στίχο το "Rise my brothers, rise from your graves, no grave deep enough to keep us in chains..." καταλαβαίνεις την ένταση που έχει ποτίσει κάθε λέξη του παθιασμένου Nemtheanga. Φοβερή κιθαριστική επίθεση και τα drumms μοιάζουν με τύμπανα πολέμου. Ατμοσφαιρικό το "Lain With the Wolf" με την θύελλα της μάχης να ακολουθεί όσο αναπτύσσεται η σύνθεση.

Αγαπημένο από την πρώτη ακρόαση το "Bloodied Yet Unbowed", μουντό σαν τον ιρλανδικό καιρό, μελαγχολικό αλλά ανδρείο. Το συναισθηματικό του βάρος θα σε κάνει να συγκινηθείς. Πραγματικά οι Primordial τα δίνουν όλα τόσο εκτελεστικά, αλλά και ερμηνευτικά, αφού τα φωνητικά είναι καλύτερα από ποτέ και είτε ως ιαχές που ενθαρρύνουν είτε ως τελευταία λόγια του πολεμιστή σε καθηλώνουν. Αρκετά death στοιχεία το "Gods Old Snake", πραγματικά μεγαλειώδης σύνθεση. Ορισμός του έπους, το "Mouth of Judas" με την folky ακουστική εισαγωγή, να χτίζει ένα αργό αλλά με φοβερή εσωτερική δύναμη τραγούδι, με την αίσθηση της απροσδιόριστης απειλής να πλανάται. Απλά μαγικό.

Πολύ σημαντικό ότι οι Primordial κρατούν τον ακροατή από τα...αυτιά κι έτσι υπάρχει το στοιχείο της έκπληξης σε κάθε στροφή του δίσκου. Επίσης πόντους προσθέτουν οι ποιητικοί στίχοι και η ελεγχόμενη οργή του Nemtheanga, που σου περνάει τις εικόνες στο μυαλό σου ανεπιτήδευτα.

Στο "The Black Hundred" τα χορωδιακά φωνητικά συνοδεύουν την εμβατηριακή προέλαση του rhythm section και σε εξυψώνουν. Η αφήγηση στο μέσο το μετατρέπουν σε κινηματογραφικό. Ανεβασμένες οι ταχύτητες στο "The Puritans Hand" και το "Death of the Gods" που κλείνει τις πύλες με δραματικό τρόπο πιστοποιεί πως το οπλοστάσιο της δημιουργικότητας των Primordial δεν πρόκειται ν' αδειάσει, όχι τουλάχιστον σ' αυτή την ζωή. Ο μεγάλος αναρωτιέται "Can you hurl a lightning bolt to smash the temple of the blind?" και προειδοποιεί τους αφεντάδες αυτού του κόσμου με τις λέξεις που μας αποχαιρετούν αγέρωχα.

Το "Redemption..." παίρνει τα black metal πρώιμα στοιχεία τους και τα σφυρηλατεί μέσα από την επική οπτική της εποχής "Hammerheart" των μεγάλων Bathory για να δημιουργήσει ξεχωριστούς ύμνους. Οι μελωδίες που δρουν στο παρασκήνιο είναι υπέροχες, το συναίσθημα περισσεύει για μια δισκογραφία και κρατάς την ανάσα σου. Οι Primordial ξέρουν ποιοι είναι και δεν χρειάζεται να αποδείξουν τίποτα. Δεν κυκλοφορούν πολλά τέτοια άλμπουμς στις μέρες μας. Το "Redemption at the Puritans Hand" είναι ένας τεράστιος δίσκος και τυχαίνει να συμβαίνει να είναι metal. Onwards!