Αυτό που συμβαίνει στην Λιβύη τον τελευταίο μήνα δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Τέτοιου είδους εξεγέρσεις και εμφύλιοι, ειδικά όταν βρίσκεται δικτάτορας στην εξουσία είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Πρόκειται για πολέμους που έχουν χορηγεία από πολυεθνικές. Αυτή την φορά στο παιχνίδι εμπλέκονται πετρελαικές εταιρείες. Είναι τρομακτικό το πως διεθνείς οργανισμοί όπως ο ΟΗΕ στην προκειμένη, παρεμβαίνουν σε χώρες που είναι εθνικά κυρίαρχες, πάντα και με την ευγενική προσφορά του ΝΑΤΟ. Οι μεγάλες μπίζνες γίνονται εις βάρος ολόκληρων χωρών και λαών. Σημαντικός παίκτης του παιχνιδιού είναι τα media. Αυτά που μας προβάλουν το "δράμα του λαού της Λιβύης" για να δικαιολογήσουν τις θηριώδεις πρακτικές.
Αν ο θεατής λαμβάνεται υπόψη πρωτίστως ως καταναλωτής, τότε και σ' αυτή την περίπτωση τον ταίζουν με πληροφοριακή τροφή του χειρίστου είδους. Γιατί η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και ο πραγματικός πόνος εξευτελίζονται στο όνομα των ενεργειακών και των γεωπολιτικών συμφερόντων. Θέματα όπως η οργάνωση μιας κοινωνίας και τα ατομικά δικαιώματα ποδοπατούνται από το υποκριτικό ενδιαφέρον για αμάχους. Και το λέω υποκριτικό γιατί από την στιγμή που βομβαρδίζει το ΝΑΤΟ, δεν γίνεται καν λόγος για θύματα. Πως το είχε πει και μια ψυχή; Παράπλευρες απώλειες. Τέτοια είναι και η αξία της ανθρώπινης ζωής σε έναν πόλεμο όπου οι οικονομικοί κολοσσοί παίζουν τα ρέστα τους.
Τα ΜΜΕ παρουσιάζουν την Λιβύη σαν να είναι σκηνικό reality (όπως έκαναν και με το Ιράκ) όπου περιμένουμε να δούμε ποιος θα...αποχωρήσει, με φόντο την έρημο, τα τανκς και τα πολυβόλα. Το αίμα είναι το καύσιμο για να λειτουργήσουν οι κάμερες. Σε όλο τον αραβικό κόσμο συμβαίνουν εξεγέρσεις αυτή την περίοδο και αν παρατηρήσει κανείς προσεκτικά θα διαπιστώσει πως ο επικοινωνιακός πόλεμος μαίνεται καλά εναντίον αυτών. Τα μέσα της Δύσης παρουσιάζουν την Ανατολή ως μέρος με ανθρώπους β' διαλογής που αν δεν είναι εξτρεμιστές, τότε σίγουρα είναι αναλώσιμοι. Βέβαια αποδέκτες αυτών των μηνυμάτων είναι κυρίως οι κάτοικοι των δυτικών κοινωνιών. Η Ευρώπη και η Αμερική περνούν ύφεση και πολλά στρώματα του πληθυσμού τους υποφέρουν -κυρίως- από την ανεργία. Έτσι ο απροσανατολισμός και ο εκφοβισμός μέσω των πολέμων είναι ένα ακόμη "ναρκωτικό" της ίδια της συνείδησης.
Τα ΜΜΕ είναι ένα από τα όπλα του Συστήματος στους πολέμους. Ειδικά τα αραβικά κράτη κατά κόρον έπαιξαν τον ρόλο του αποδιοπομπαίου τράγου, ενώ η ενορχηστρωμένη προπαγάνδα αγιοποιούσε τις στρατιωτικές δυνάμεις που ήθελαν να διώξουν τους "κακούς" και να εκδημοκρατίσουν την όποια χώρα-θύμα. Οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι όχι μόνο υποτάσσουν την εκάστοτε Λιβύη, αλλά έχουν ως στόχο να την εκμεταλλευτούν με την αξιοποιήση των φυσικων πόρων και να της περάσουν καπιταλιστική ιδεολογία. Πολύ φοβάμαι πως στο μέλλον, όταν οι δυτικές κοινωνίες βρίσκονται σε πλήρη αποσάρθρωση λόγω της οικονομικής κρίσης, οι ίδιοι οι πολίτες τους που τώρα παρακολουθούν από την ασφάλεια του σαλονιού τους τα τεκτενόμενα, θα δίνουν ψήφο στις κυβερνήσεις να διεξάγουν τέτοιου είδους "επιχειρήσεις" για να διασωθούν οι χώρες τους. Κι όλα αυτά υπό το βάρος της αξιοπρεπούς διαβίωσης που θα είναι όνειρο ζωής κι ενώ η κάμερα θα βρίσκεται στο "rec".
1 σχόλια:
Εύστοχος ο τίτλος του κειμένου! Φυσικά και ο πόλεμος γίνεται για την εκμετάλλευση των φυσικών κοιτασμάτων πετρελαίου που όλες εκείνες ι περιοχές έχουν σε αφθονία απλά η εξέγερση των αναξιοπαθούντων τους έδωσε το τέλειο "άλλοθι" για να εισχωρήσουν και με την συμφωνία των υπόλοιπων χωρών, καθιστώντας την όλη επιχείρηση ως βοήθεια για τον τερματισμό του πολέμου.
Θλιβερή και η αντιμετώπιση των ΜΜΕ που καμιά ευαισθησία δεν επιδεικνύουν ενδιαφερόμενοι μόνο για τις τηλεθεάσεις και τα νούμερα...
Δημοσίευση σχολίου