ORCHID-CAPRICORN

Πολλά συγκροτήματα προσπαθούν να παρουσιαστούν ως καλύτεροι των "πατέρων" Black Sabbath, τουλάχιστον στον τρόπο που τους αντιγράφουν. Σιγά το δύσκολο θα πει κάποιος. Ναι; Γιατί τότε οι περισσότεροι που το κάνουν ακούγονται τραγικοί; Στην ακριβώς απέναντι όχθη βρίσκονται οι Orchid. Δεν αντιγράφουν, αλλά μπορούν να βγάζουν αυτό το vintage συναίσθημα. Ας είναι καλά και οι Pentagram γι' αυτό. Doom "κερασφόρο", παλιομοδίτικο, με χαμηλοκουρδισμένες κιθάρες, ανίερους στίχους και φωνητικά που Ozzy-ίζουν προσεκτικά.

Πολύ σημαντικό για την αυθεντικότητα του δίσκου είναι ο οργανικός ήχος και η "ζεστή" του ατμόσφαιρα. Άνετα θα μπορούσες να το φανταστείς να κυλάει από τα αυλάκια βινυλίου. Τα τραγούδια βγάζουν ένα κλασικό\διαχρονικό συναίσθημα όπως συμβαίνει στα "Eyes Behind the Wall", "Capricorn", "Black Funeral", "Ηe Who Walks Alone" και στο ψυχεδελικό (σπουδαίο) κλείσιμο του "Αlbatross". Οι κιθάρες είναι fuzz-αριστές και οι rock μελωδίες που παίζουν σε πιάνουν σαν αγκίστρι. Δεν χωρά αμφιβολία πως αν οι Orchid υπήρχαν στα '70s, θα γέμιζαν αρένες.

Riff με το riff περνάς από το μαύρο doom σε hard rock εντυπωσιασμούς και το retro
δείχνει πιο επίκαιρο από ποτέ. Το "Capricorn" παραδόξως κυκλοφορεί μέσα στο 2011, αλλά καταφέρνει να αποδώσει πειστικά το κλίμα και την τραγουδοποιία μιας άλλης εποχής.

RATING: 8\10

Posted in: album reviews,heavy metal,music