CATHEDRAL-THE GUESSING GAME

Οι Βρετανοί είναι οι βασιλιάδες του doom ήχου (εντάξει μαζί με τους Candlemass) και μετά 5 χρόνια απουσίας αποφασίζουν να κυκλοφορήσουν διπλό δίσκο. Σίγουρα τολμηρή η κίνησή τους. Με την πρώτη ακρόαση καταλαβαίνεις πως οι Cathedral δεν επαναλαμβάνουν τους εαυτούς τους, αντιθέτως κινούνται σε πιο progressive φόρμες, προσθέτοντας κι άλλα όργανα όπως ακουστικές κιθάρες, mellotron και sitar, αλλά διατηρώντας τα ογκώδη riffs τους. Η doom αισθητική τους πάντα ήταν ανοιχτή σε πειραματισμούς κι εδώ πειραματίζονται πιο πολύ από ποτέ για να μας προσφέρουν ένα απολαυστικό άλμπουμ. Δύσκολα συναντάς στις μέρες μας συγκροτήματα να κυκλοφορούν διπλά άλμπουμς, ειδικά αν δεν ανήκουν στα εμπορικά ονόματα. Και οι Cathedral μπορεί να μην είναι εμπορικοί, αλλά είναι απρόβλεπτοι. Το απρόβλεπτο του "The Guessing Game" είναι ορατό σε τραγούδια όπως το "Funeral of Dreams" με την folk χροιά του, το jazzy "Cats, Incense, Candles & Wine", το συναισθηματικό  "Death of an Anarchist", το ψυχεδελικό rock του "The Running Man", το Sabbath-ικό  "The Casket Chasers", το βαρύ και ψυχωτικό  "Requiem for the Voiceless" ή το "Journey into the Jade" όπου συμπυκνώνουν στιχουργικά όλη την καριέρα τους. Ο δίσκος είναι γεμάτος κομματάρες.

Οι Cathedral διάλεξαν τον δύσκολο δρόμο, προσθέτοντας μελωδία και παντρεύοντας το θρηνητικό και μαύρο doom με την τεχνοτροπία του progressive και της ψυχεδέλιας, παρουσιάζοντας ένα υπέροχο μουσικό μωσαικό, το οποίο για να εκτιμηθεί χρειάζεται αρχικά την προσοχή του ακροατή. Σίγουρα δεν είναι ο τυπικός δίσκος από τους Cathedral, αλλά αυτό είναι καλό καθώς με τόσα (βαριά) χρόνια στην σκηνή, δείχνουν πως δεν επαναπαύονται. Οι Cathedral σπάνε τα doom στεγανά και απευθύνονται πρωτίστως σε φίλους της μουσικής κι όχι σε οπαδούς. Α! Ο Lee Dorrian εκτός από την φοβερή χροιά που διαθέτει, είναι και γαμώ τα παιδιά.

Posted in: doom,music