Φασισμός, κομμουνισμός, σοσιαλισμός είναι έννοιες που αν και φαινομενικά διαφέρουν, στηρίζουν το ίδιο Σύστημα. Δίνουν απαντήσεις και λύσεις για τα ίδια ζητήματα, μιλώντας για τους ίδιους όρους και ερμηνεύοντας την ίδια κοινωνία από διαφορετική σκοπιά. Ακόμη κι ο αναρχισμός που τόσο έχει παρεξηγηθεί λόγω της ταύτισής του με όσους τα σπάνε, έχει αφομοιωθεί με τέτοιο τρόπο από το Σύστημα που τον χρησιμοποιεί για να νομιμοποιηθεί.Το οικονομικό μοντέλο μέσα στο οποίο κινούμαστε είναι ο καπιταλισμός. Μιας που η λογική του είναι το κέρδος, καλλιεργεί αντιθέσεις και διαχωρισμούς, γιατί για να ευημερούν κάποιοι, κάποιοι άλλοι πρέπει να καταπιέζονται. Πάρτε για παράδειγμα τις χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου. Το θεωρούμε δεδομένο ότι υπάρχουν άνθρωποι που πεθαίνουν από πείνα, ασθένειες και έλλειψη πόσιμου νερού. Το ακούμε στις ειδήσεις σαν να είναι κάτι το συνηθισμένο. Πιστεύουμε ότι είναι μακριά από μας η Αφρική, οπότε δεν κινδυνεύουμε.
Ρατσισμός, σεξισμός, εγωισμός, ιμπεριαλισμός και τα παράγωγά τους είναι "συμπτώματα" αυτής της νοσηρής δομής. Και ως τελικά στάδια του Συστήματος είναι ο πόλεμος και η περιβαλλοντική μόλυνση. Αλλά επειδή δεν τα βλέπουμε δίπλα μας, με γυμνό μάτι, υποτιμούμε την διάστασή τους. Έχουμε φτάσει στο σημείο να τα θεωρούμε στοιχεία του κόσμου μας. Πάρτε μια απόφαση από σήμερα: Ότι κι αν πιστεύετε (με όρους που σας ταμπελοποιούν) αφήστε το στην άκρη, σκεφτείτε πως είστε πολίτης του Κόσμου κι ότι αφήνοντας την ασφάλεια της ιδεολογικής σας πανοπλίας, θα την αφήσει κι ο διπλανός. Πολεμώντας τον δογματισμό και τις προκαταλήψεις βοηθάμε στο να σβήσουν σταδιακά οι γραμμές που έχουν σχεδιαστεί γύρω από τον καθένα μας. Θέλει τόλμη. Οι διάφοροι "-ισμοί" μας φέρνουν στα μέτρα του Συστήματος, εξάλλου οι ιδεολογίες παραμορφώνουν την εικόνα που έχουμε για την κοινωνία και τον διπλανό μας.
Πέμπτη 8 Απριλίου 2010
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ "-ΙΣΜΩΝ"
1 σχόλια:
Αυτό είναι το κακό, ότι επειδή κάτι δεν συμβαίνει σε εμάς τους ίδιους το θεωρούμε μακρινό η και ακόμα ανύπαρκτο. Αλλά δεν είναι έτσι!Το νακλεινόμαστε στον μικρόκοσμο μας και να ενδιαφερόμαστε μόνο για την πάρτη μας και για άντε κάνα δυο άτομα ακόμη δηλώνει ανικανότητα κοινωνικοποίησης. Ο άνθρωπος είναι προορισμένος για να δημιουργεί και να εξελίσσεται συνεχώς! Πως ακριβώς θεωρείτε εξέλιξη να υπάρχουν άνθρωποι που πεθαίνουν από έλλειψη πόσιμου νερού;Δεν συμβαίνουν κάπου μακριά όλα αυτά αλλά δίπλα μας!Πότε θα καταλάβουμε ότι είναι καταστάσεις που απαιτούν συμμετοχικότητα και ενδιαφέρον από όλους μας για να βελτιωθούν; Αύριο μπορεί να συμβεί σε εμάς ή σε κάποιον φίλο-συγγενή. Γιατί τότε να βοηθήσει ή να σαχοληθεί ο οποιοσδήποτε;
Αυτό που λέω είναι ότι η στενομυαλιά είναι παθολογία. Ας μην μπαίνουμε σε καλούπια και ας μην κλεινόμαστε από μόνοι μας σε 2 διαστάσεις γιατί υπάρχουν πολλές περισσότερες...Ο δογματικός τρόπος σκέψης είναι για τους ανόητους και για τους δειλούς!
Δημοσίευση σχολίου