Η εποχή είναι απάνθρωπη. Γι' αυτό είναι ακόμη πιο δύσκολο να κρατήσεις την ανθρωπιά σου. Οι ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες πληθαίνουν, διαχωρίζονται σε πολλές μικρότερες και δυστυχώς αυξάνουν και τα μέλη τους.
Η Ελλάδα καμιά φορά αναπαρίσταται αν και διαστρεβλωμένα, σε μια αληθοφανή βάση μέσω των διαφημίσεων. Μια χώρα που έμαθε μέσα από τις διαφημίσεις να ορίζει τα οράματά της.
Η μαφία πάντα ακολουθεί νόμους σιωπής. Σαν αυτούς που ακολουθεί αντίστοιχα και το πολιτικό σύστημα.
Πολύ συζητήθηκαν τα καμένα κτίρια του Τσίλερ και πολλά δάκρυα χύθηκαν από υποκριτικές κατίνες και "πολιτισμένους" κυριλέδες.
"Στα βάθη του χειμώνα, έμαθα τελικά πως υπήρχε μέσα μου ένα ακατανίκητο καλοκαίρι" - Αλμπέρ Καμί
Τι ωραία λαμπάκια, δέντρα και χαραγμένα χαμόγελα. Γιορτή της αγάπης; Δεν νομίζω. Η κρατικοποιημένη εκκλησία από τον Μέγα Κωνσταντίνο, καθιέρωσε για το τεράστιο πλήθος των νεοφώτιστων χριστιανών, που έγιναν πιστοί μόλις είδαν ότι συμφέρει, την γιορτή των γενεθλίων του αήττητου Ηλίου, που ήταν βασικά η γιορτή του χειμερινού ηλιοστασίου και κύρια γιορτή του Μίθρα που ήταν ειδικά δημοφιλής στο στρατό, σαν γενέθλια του Χριστού. Η 25η Δεκεμβρίου ήταν γιορτή των Παγανιστών και η τότε χριστιανική εκκλησία ποτέ δεν μπόρεσε να την αφανίσει-όπως θα ήθελε-γι' αυτό αναγκάστηκε να την προσεταιριστεί, καθώς η παγανιστική λατρεία είχε μεγάλη απήχηση.
Είμαστε παγιδευμένοι σ' ένα matrix. Ναι είμαστε και μάλιστα με την συγκατάθεσή μας. Μοιάζει τρελό; Το matrix μας έχει επιβάλει να θεωρούμε τρελό το να συζητούμε για την ύπαρξή του, ώστε αν κάποιος το ανακαλύψει, να μην μπορεί το ίδιο να αποκαλυφθεί μαζικά. Από μικρή κιόλας ηλικία εκπαιδευόμαστε σε συγκεκριμένο τρόπο παρατήρησης.
Θυμάστε όλοι στην ταινία Μatrix, πως ο Μορφέας δίνει στον Neo την δυνατότητα επιλογής μεταξύ ενός μπλε κι ενός κόκκινου χαπιού. Αν κατάπινε το μπλε χάπι θα ξύπναγε πάλι στο κρεβάτι του συνεχίζοντας την ζωή του μες στην άγνοια. Αν προτιμούσε το κόκκινο χάπι, θα αφυπνιζόταν και θα καταλάβαινε το ψεύτικο σκηνικό, την επίπλαστη πραγματικότητα που τον περιτριγύριζε. Η συνέχεια είναι γνωστή. Όμως δεν έχουμε ανάγκη από κανένα χάπι για να μάθουμε την Αλήθεια.
Ποιον θα απορρίψουμε ; Με ποιον ή ποιούς θα συγκριθούμε σήμερα για να τονώσουμε το Εγώ ή το Εμείς; Η χαμηλή αυτοεκτίμηση, μπορεί να οδηγήσει στην υποτίμηση των άλλων, των ξένων προς εμάς. Έτσι αν έχουμε σύμπλεγμα κατωτερότητας, η σύγκριση μ' αυτούς που θεωρούμε κατώτερους είτε ως άτομα είτε ως ομάδα, λειτουργεί ευεργετικά για την κοινωνική μας αυτοεικόνα. Ενισχύοντας την επίπλαστη αυτοπεποίθηση που μπορεί να μας διακατέχει, διαχωρίζουμε την ομάδα που ανήκουμε απ' την ξένη προς εμάς.
H τεχνολογία εξελίσσεται και οι μηχανές έχουν πλέον κύριο ρόλο στην ζωή μας. Η τεχνολογία πλέον είναι μια αυτόνομη ύπαρξη. Ένα αυτοδύναμο σύστημα που απαιτεί από εμάς για να συνδεθούμε στο internet να έχουμε το καλύτερο δυνατό modem, οθόνη plasma κτλ. Ο σπουδαίος διανοητής Μ. ΜακΛούαν είχε επισημάνει πως όλα τα τεχνολογικά μέσα είναι μια προέκταση της ανθρώπινης οντότητας, που τείνουν να μετατραπούν σε πληροφορία. Κατασκευάζουμε έναν εικονικό κόσμο και ταυτόχρονα μεταλλάσσουμε τον εαυτό μας ώστε να έχουμε καλύτερη προσβασιμότητα και λειτουργικότητα στον τεχνητό μας κόσμο.
Οι γιορτές πλησιάζουν και θα υποστούμε για μια ακόμη φορά τα χαζοπρογράμματα και τους ελληναράδικους ύμνους. Οι στιχουργοί των..."σουξέ" χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις, συνέλαβαν από νωρίς τον τρόπο με τον οποίο συνηθίζει κανείς στην εποχή μας να βιώνει το γεγονός μιας απώλειας. Καταθλιπτικά και μανιακά.
Για να δούμε τι θα απαντήσει ο καθρέφτης; Αυτός ο φίλος ή εχθρός, ανάλογα με την διάθεσή μας. Ο δυτικός πολιτισμός αποθεώνει την υψηλή ραπτική και την μυθοποίησε, έφτασε να κυνηγά ως νευρωτικός, τα αδιέξοδα, την αλλαγή, το ''καινούριο'' που ευαγγελίζονται οι εποχιακές υποχρεώσεις και τα πρέπει. Η μόδα συνιστά ένα είδος πολυτέλειας που ανήκει σε κοινωνίες και τάξεις που έχουν λύσει τουλάχιστον τα βιοποριστικά τους προβλήματα.
Παντού γύρω μας υπάρχουν απειλές. Στην κοινωνία, στους εφιάλτες που βλέπουμε το βράδυ, στις ταινίες, στα βιβλία, στην θρησκεία, στην δουλειά μας, στα παραμύθια που μας έλεγαν όταν ήμασταν παιδιά, ακόμη και στην πολιτική. Πόσες φορές δεν ακούσατε κάποιον πολιτικό να παρουσιάζει τον αντίπαλό του ως απειλή ή ως εκπρόσωπο του Κακού;
Εν έτει 2007 , όπου κι αν γυρίσεις να κοιτάξεις θα δεις sex. Γυμνά κορμιά, διαφημίσεις με πικάντικα υπονοούμενα, προϊόντα κάθε λογής που αποκτούν την σημασία του σεξουαλικού όπλου, ή ακόμα και προϊόντα που θα μας κάνουν να νιώσουμε ηδονή. Το πλασάρισμα των προϊόντων αυτών εννοείται ότι το αναλαμβάνουν καλλίγραμμες γυναίκες ή γυμνασμένοι άντρες. Τα εξώφυλλα των εντύπων γέμισαν με σάρκα, ενώ τα δελτία ειδήσεων δεν χάνουν ευκαιρία παίρνοντας ως αφορμή ότι "ο κόσμος βγήκε στις παραλίες" για να δείξουν λίγο στήθος, λίγο πόδι κτλ, για να μην αναφερθώ στις εφημερίδες που κοντεύουν να καταλήξουν αυτές το συνοδευτικό για τις ταινίες πορνό.
Με την δικαιολογία ότι ανάμεσά μας κυκλοφορούν εγκληματίες, οι κρατούντες στήνουν ολόγυρα ένα απροκάλυπτο σύστημα ελέγχου. Η υπόθεση της χρήσης των καμερών είναι ένα θέμα που δεν έχει τελειώσει. Απόδειξη η συζήτηση για τις κάμερες στην Πανεπιστημίου. Μάλλον υπάρχει κάτι που δεν γνωρίζεις: Ότι θεωρούν εσένα, εμένα, τον καθένα ως πιθανό εγκληματία. Το Σύστημα τα σκέφτηκε όλα πριν από εμάς για εμάς. Για το καλό μας φυσικά…Οτιδήποτε εμπνευστεί να κάνει κανείς, έχει ήδη ονομαστεί «αποκλίνουσα συμπεριφορά». Θες να διαδηλώσεις, να καταλάβεις δημόσιο χώρο για να διαμαρτυρηθείς, να πετάξεις καφέ σε πολιτικό πρόσωπο, θα τολμήσεις ν’ απεργήσεις και ν’ αντιδράσεις στο αφεντικό σου; Το Σύστημα φοβάται να σκεφτείς τα παραπάνω, πόσο μάλλον να τα πράξεις…
Μιας και τόσους μήνες ασχολούμαστε με την μετατροπή του άρθρου 16 από την Κυβέρνηση, αλλά και την κουβέντα που γίνεται για την ισοστάθμιση των πτυχίων των κολεγίων με αυτά των δημόσιων Πανεπιστημίων, ας παραθέσουμε κάποια στοιχεία τα οποία πιστεύω ότι είναι διαφωτιστικά...
Τα κόμματα της Δεξιάς ανά την Ευρώπη, από κόμματα διαμαρτυρίας μετατράπηκαν σε κόμματα υποκρισίας. Κατάφεραν να εκμεταλλευτούν κοινωνικές φοβίες και κλειστοφοβικά σύνδρομα, ώστε να κινητοποιήσουν έναν αντιμεταναστευτικό ζήλο και να πάρουν υπό την σκέπη τους δυσαρεστημένους πολίτες. Χρησιμοποιώντας τους μετανάστες ως την αιχμή του δόρατος της πολιτικής τους, τα κόμματα της Δεξιάς δραστηριοποίησαν τους κόλπους της Ακροδεξιάς.
Άνθρωπος…ένα ον που από τα πρώτα του βήματα χαρακτηρίζεται από σύγχυση, εγωισμό, επιπολαιότητα κι αυτοκαταστροφικές τάσεις. Ένα ον που πέτυχε καταπληκτικά επιτεύγματα, οργάνωσε πολιτισμούς που θα πρέπει να υπερηφανεύεται, αλλά ο ερπετοειδής φλοιός του εγκεφάλου του, ακόμα λειτουργεί. Δεν έχουμε καταλάβει ακόμα πως ο πλανήτης μας είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Στην ελληνική μυθολογία η Μητέρα Φύση, ενσαρκώνονταν από την θεότητα της Γαίας. Ας φανταστούμε την Γη ως μια οντότητα που αποτελείται από δάση, ωκεανούς, ατμόσφαιρα, εδάφη κι ότι όλα μεταξύ τους είναι αλληλένδετα όπως συμβαίνει σ’ ένα ανθρώπινο σώμα.
Ζoύμε στην Εποχή του Τίποτα. Αυτό είναι ξεκάθαρο πλέον. Φοβόμαστε τους πάντες και τα πάντα. Φοβόμαστε τους αλλοεθνείς, τους αλλόθρησκους, τους έχοντες διαφορετικό φρόνημα απ’ το δικό μας, αυτούς που φορούν διαφορετικά ρούχα απ’ τα δικά μας. Το χειρότερο είναι όταν αρχίζουμε και φοβόμαστε τα οικεία μας πρόσωπα… Όταν αυτοεξοριζόμαστε μες στον γυάλινο κόσμο μας, αναζητώντας τον δικό μας ήρωα στη δική μας ιστορία. Όταν είμαστε κοντά σαν υπάρξεις, μακριά σαν ψυχές.
Mέσα σε τόσα νέα επαγγέλματα ξεφύτρωσε και η...ειδικότητα των "εμπόρων προσωπικών δεδομένων". Η εποχή της πληροφορίας την οποία διανύουμε, απαιτεί επαγγελματίες που να συλλέγουν πληροφορίες και να μπορούν να μαθαίνουν απ' τον καθένα μας στοιχεία όπως ποιο είναι το όνομά μας, που μένουμε, το εισόδημά μας, τις μουσικές μας προτιμήσεις, τι προϊόντα καταναλώνουμε, ακόμα και τα προγράμματα που παρακολουθούμε ή το αναψυκτικό που προτιμούμε. Κάποιος μπορεί να πει: και τι έγινε; Το πρόβλημα είναι ότι έτσι μπορεί όποιος ιδιώτης επιθυμεί , να χρησιμοποιήσει τα στοιχεία αυτά για να προβλέψει τις ανάγκες και τις τάσεις πληθυσμών ή ομάδων και γιατί όχι, να κατασκευάσει τις δικές του.
Είμαι από άλλο σύμπαν. Πρέπει να κατοικώ σε παράλληλη διάσταση. Δεν εξηγείται διαφορετικά το γεγονός ότι δεν βρίσκω τίποτα κοινό με τους τηλεοπτικούς ήρωες. Με δυο λόγια ζω στον κόσμο μου. Ακόμα πιστεύω στην ελευθερία της σκέψης, στην διαφορετικότητα, στο απαραβίαστο της ιδιωτικής ζωής. Μ' ενδιαφέρουν ιδέες ξεχασμένες και τα όνειρα των ανθρώπων τα αυθεντικά, όχι τα προκάτ. Εδώ παρεμβαίνει όμως η τηλεόραση...
O φόβος να λογοκριθούμε είναι το ίδιο ζημιογόνος με την ίδια την λογοκρισία. Στην εποχή μας η καταστολή σε όλα τα επίπεδα έχει εμποτίσει ακόμα και τις λέξεις. Παρατηρούμε πως ιδέες, εικόνες ή λόγια τα οποία είναι βλαπτικά για την καθεστηκυία τάξη δέχονται επίθεση αν δεν συμβαδίζουν με το πολιτικό και ιδεολογικό ρεύμα κάθε Αρχής. Στην Δύση η κρατική λογοκρισία κατακρίνεται από το Σύνταγμα. Όμως κυρίως οι ιδιώτες κατασκευάζουν "μαύρες λίστες απόψεων" προκειμένου να προωθήσουν τα συμφέροντά τους. Η λύση δεν είναι να δημιουργηθεί μια λογοκρισία της λογοκρισίας.
Ο νέος τύπος ανθρώπου είναι ο homos consumus . Δεν θεωρώ ότι είναι κακό να καταναλώνει κανείς απ' την στιγμή που υπάρχουν κάποιες υλικές ανάγκες προς ικανοποίηση. Ακόμα και οι μικρές πολυτέλειες που μπορεί ο καθένας μας να επιτρέψει στον εαυτό του δεν είναι απαραίτητα κακές. Το πρόβλημα ξεκινάει από αλλού και είναι θέμα παιδείας.
Τα σημερινά σχολειά, αντί να είναι δημοκρατικοί χώροι μέσα στους οποίους οι μαθητές και αυριανοί πολίτες να μαθαίνουν και κατανοούν την κοινωνική δομή, τον ρόλο της εξουσίας και τον σεβασμό της διαφορετικότητας, λειτουργούν με στόχο την ποδηγέτηση των μαθητών-πολιτών από το κυρίαρχο καπιταλιστικό σύστημα.
Η διδασκαλία των θρησκευτικών, αποτελεί ένα θέμα πολυσυζητημένο το οποίο όμως δεν έχει καταλήξει κάπου. Σίγουρα κάθε ελεύθερο πνεύμα το αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό. Το σημαντικότερο πρόβλημα αφορά τον προσανατολισμό του μαθήματος των θρησκευτικών, το οποίο δεν διαθέτει τίποτα παραπάνω από στείρες ιερατικές απόψεις και μίσος για κάθε προσπάθεια αποδέσμευσης απ' αυτές. Η σκληροπυρηνική κατήχηση είναι στόχος και του ιερατείου της Ελλάδας, καθώς ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, θέλησε να παρέμβει απολυταρχικά, ζητώντας την εποπτεία ακόμα και την συγγραφή του περιεχομένου των σχολικών εγχειριδίων των θρησκευτικών, από την Ιερά Σύνοδο.
Τα τρωκτικά αλλάζουν, η σήψη μένει ίδια. Υποσχέσεις άφθονες, δέσμευση καμία. Όλα για το καλό μας χωρίς εμάς να συμμετέχουμε...Οι αλήθειες έγιναν εικόνες στο χρωμιούχο φόντο της TV. Άκρατη υποκειμενικότητα, αποκαθήλωση ιδεών, η φαντασία χλευάζεται από στερεότυπα φορμόλης. Κουμπάροι, ανίψια και νταβατζήδες... Ολα έγιναν Άνώνυμη Εταιρεία. Κόσμος ΑΕ, Θεός ΑΕ, Ανθρωπος ΑΕ...
