Οι μόδες κατάπιαν την Αθήνα. Την ισοπέδωσαν, με άλλοθι μια επιφανειακή διαφορετικότητα που αποθεώνει την εναλλαγή στο στυλ του καθενός. Οι συμπεριφορές, το ντύσιμο και τα θέματα που προσφέρονται προς συζήτηση, είναι προκαθορισμένα σε τέτοιο βαθμό που όποιος δεν τα υιοθετεί αυτομάτως περιθωριοποιείται. Πόσες φορές δεν έτυχε να βρίσκεστε σε παρέα και να ομιλούν για το χ σήριαλ ή το ψ reality; Το matrix της πρωτεύουσας παραμετροποιεί το οτιδήποτε.
Πολίτες μαζικής κοπής βγαλμένοι από ένα καλούπι που τους διαχωρίζει ανάλογα με το αν ακούνε σκυλάδικα ή έντεχνα. Οι μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις (έστω κι απ’ την μικρή εμπειρία μου) έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν ένα εξωστρεφές πρόσωπο έχοντας υποδεέστερο ιστορικό υπόβαθρο από την Αθήνα. Σ’ αυτό βέβαια συμβάλουν κι οι πολίτες τους, που συμμετέχουν δημιουργικά και φτιάχνουν τον μύθο τους. Στις άλλες χώρες οι κάτοικοι δείχνουν έμπρακτα την αγάπη τους προς την μεγαλούπολη που κατοικούν. Και την συνδέουν με συγκεκριμένο τρόπο ζωής. Αντιθέτως στην Αθήνα οι ίδιοι οι κάτοικοί της την αποκαλούν «χαβούζα» και λένε αμάν για να φύγουν μακριά της σαν να ήταν κάποια κατάρα. Ο τρόπος ζωής που χαρακτηρίζει την Αθήνα είναι 8-ωρο (πολλές φορές και 12-ωρο) και τα Σάββατοκύριακα σκυλάδικο και γήπεδο.
Βέβαια αυτό οφείλεται στην αστυφιλία, όπου μαζικά άνθρωποι εγκατέλειψαν τα χωριά τους για να κατοικήσουν εν Αθήναι, αλλά και στην εισροή μεταναστών από χώρες που δεν έχουν να επιδείξουν πολιτιστικό υπόβαθρο. Πολλοί κατοικούν στην Αθήνα μόνο λόγω έλλειψης εργασίας και λοιπών κινήτρων στην επαρχία. Η ταυτότητά τους είναι πλασματική και αδιάφοροι για την πόλη που ζουν, μεγαλώνουν την κατάντια της. Ομοίως πρέπει να νιώθουν και οι μετανάστες οι οποίοι συμβιβάζονται με την ταμπέλα του «ξένου» γιατί δεν τους μένει να κάνουν κάτι άλλο.
Οι ελίτ είναι αυτές που δημιουργούν μια ανύπαρκτη πρωτεύουσα.
Οι ελίτ δεν περιλαμβάνουν μόνο τους μεγαλοεκδότες , τους καναλάρχες και τους πολιτικούς που ούτως ή άλλως περιορίζονται σε συγκεκριμένες πράξεις παλαιοκαπιταλιστικών συμφερόντων. Περισσότερο αναφέρομαι στους πνευματικούς ανθρώπους. Σ’ αυτούς που κάποτε αποτελούσαν άξιοι θαυμασμού για την επαναστατική τους σκέψη και δράση, ενώ τώρα κατάντησαν ως εκθέματα σε μουσείο Ιστορίας που τα μνημονεύουμε για το ένδοξο παρελθόν αλλά λυπόμαστε που δεν παρεμβαίνουν στο παρόν. Οι διανοούμενοι συμβιβάστηκαν. Έγιναν μέρος της παραίσθησης. Κατέληξαν σε μια ακόμη αναπαράσταση του «εναλλακτικού» στην αθηναϊκή οθόνη. Αλλοτριώθηκαν όπως κι ο λαϊκός πολιτισμός από τους φραπεδόμαγκες και τους μπουζουκοκέφαλους. Παραιτήθηκαν και κρύφτηκαν. Υπάρχουν δεκάδες πρόσωπα και έντυπα (που διανέμονται δωρεάν) του mainstream που προβάλλονται ως «διαφορετικοί» αλλά ουσιαστικά είναι μια ακόμη αναπαράσταση του εικονικού κόσμου που κινούμαστε.
Η φαινομενική διαφορετικότητα εξυπηρετεί την ένταση μιας δήθεν διαμάχης μεταξύ mainstream και του και-καλά-underground. Οι «εναλλακτικοί» έχουν το πιστοποιητικό του mainstream. Είναι εν ολίγοις ακίνδυνοι για το Σύστημα. Απλά δημιουργούν ιδέες-προϊόντα έτοιμα για κατανάλωση απ’ τους -υποτίθεται- εκλεκτικούς Αθηναίους και trendy τυπάκια που τους δίνουν το άλλοθι για την μιζέρια τους. Μια εναλλακτική κουλτούρα μαζικής κατανάλωσης. Αντίφαση αληθινή. Μια υποκουλτούρα για ψευδοεπαναστάτες που υποκρίνονται πως διαφέρουν μόνο και μόνο για να γίνουν αρεστοί. Άτομα που πλασάρουν διαφορετική κόμμωση και ένδυση για να «τους πάνε» οι «μοντέρνοι νέοι» Τέτοια άτομα θα γλείψουν και κατουρημένες ποδιές για να βρουν μια θέση στο Σύστημα, θα ξεχάσουν την παλαιότερη «εναλλακτικότητά» τους προκειμένου να γίνουν κι αυτοί καθεστώς.Η διασκέδαση στην Αθήνα είναι τυπολατρική. Είναι προκατασκευασμένη. Τα μεγάλα clubs ξεκίνησαν την δεκαετία του ’90 με άλλο σκεπτικό και κατέληξαν σε φωλιές προαγωγών, νονών της νύχτας, βαρόνων ναρκωτικών και ξεπουλημένα μαγαζάκια χορηγών. Τα πάρκα μοιάζουν με οικοσυστήματα εγκληματιών και οι δρόμοι άθλιοι σκουπιδότοποι. Οι πολίτες συμβιβαστήκαμε!
Δεν τα βλέπω όλα μαύρα αλλά γκρίζα. Η Αθήνα, η πόλη που αγαπώ δεν είναι αυτή που πρέπει και μπορεί να είναι. Η αυριανή παράσταση στο αθηναϊκό multiplex οφείλει να είναι πολύχρωμη, εξωστρεφής και δημιουργική. Πρέπει ν’ αναλάβουμε δράση κι εμείς οι πολίτες. Να αφήσουμε τον ρόλο του κομπάρσου, αλλιώς το κλείσιμο της αυλαίας θα μας βρει με δάκρυα…
ΥΓ. Αφιερωμένο στην Αθήνα, αλλά και την Ελλάδα που αντιστέκεται.
20 σχόλια:
Εν πολλοίς θα συμφωνήσω με τα γραφόμενα. Ωστόσο, φίλε samael, νομίζω ότι το πρόβλημα δεν αφορά την Αθήνα μόνον. Αφορά σχεδόν όλες τις μητροπόλεις του κόσμου και συνίσταται στο ότι η διαδικασία κοινωνικής ενσωμάτωσης τόσο ετερόκλητων μαζών προϋποθέτει μερικούς κοινούς τόπους. Και αν αυτοί οι κοινοί τόποι δεν υπάρχουν, η κοινωνία η ίδια είναι αναγκασμένη να τους δημιουργήσει. Π.χ. τα multiplex και τα “Mall” είναι η προσπάθεια εύρεσης μιας κοινής συνισταμένης έτσι ώστε να ικανοποιούνται ταυτόχρονα τα γούστα των τόσο διαφορετικών κοινωνικών ομάδων. Και συνήθως αυτή η συνισταμένη είναι η ελάχιστη δυνατή, εκπορεύεται δηλ. από -μεγάλες- παραχωρήσεις και υποχωρήσεις όλων των πλευρών. Υποχωρήσεις στο ύφος, στο στυλ, στην, στην αισθητική, στον τρόπο σκέψης...Μπορεί το σχήμα που περιγράφω να είναι ολίγον υπεραπλουστευτικό. Όπως και να έχει, οι Αμερικάνοι τη δική τους μητρόπολη (Ν.Υ.) την ονομάζουν "melting pot". Ελληνιστί θα το λέγαμε… «χωνευτήρι». Είναι νομίζω με μια λέξη αυτό που προσπάθησα να περιγράψω παραπάνω.
Η Ελλάδα και η Αθήνα αντιγράφουν απλά - η πόλη έχει χάσει το χρώμα και την ταυτότητά της από καιρό. Ζω 10 χρόνια στην Αμερική - το melting pot της Νέας Υόρκης αποτελεί πολιτισμικό και πολιτιστικό καζάνι που γεννά τέχνη, ιδέες και μεταμορφώνει τις νέες γενιές. Η Αθήνα, στις λίγες επισκέψεις μου τα τελευταία χρόνια, είναι μια γερασμένη πόρνη που αποζητά με τα βιαστικά της φτιασίδια να παίρνει τα λεφτά των πελατών - απαιτώντας την ίδια ταρίφα προσφέροντας λιγότερα.
Συμφωνώ με τα όσα γράφεις,πολύ ωραίο κείμενο.Η Ελλάδα και η Αθήνα ειδικότερα έχει το κακό ελάττωμα να μιμείται τα άσχημα των υπόλοιπων μεγαλουπόλεων και όχι τα καλά τους.Δεν συμβαίνει το ίδιο σε όλο τον κόσμο, υπάρχουν πόλεις με έντονη ταυτότητα και χαρακτήρα, βλ. Βερολίνο,Μαδρίτη,Σκοτία κ.α.
Αν σε παρηγορεί samael, σου λέω ότι τα ίδια συμβαίνουν και στην "ερωτική" Θεσσαλονίκη, και φαντάζομαι και σε άλλες ελληνικές πόλεις- όπου βέβαια τα ερεθίσματα είναι πιο περιορισμένα και λόγω της μοκρής τους έκτασης, η ομοιογένεια είναι πιο εμφανής. Μία ομοιομορφία που προφανώς εξυπηρετεί τους τοπικούς "άρχοντες" κάνοντας τη διακυβέρνησή τους πιο εύκολη και ελεγχόμενη. Για παράδειγμα, πλησιάζουν Χριστούγεννα, δεν περιμένω καμία έκπληξη στις σχετικές εκδηλώσεις που γίνονται κάθε χρόνο από τον "ατσαλάκωτο" δήμαρχό μας...
ΧμμΕπειδή στα σχόλια καλύπτομαι τοπογραφικά (είμαι μισός US American και ζω στη Θεσσαλονίκη/Ελλάδα εδώ και 4 μόλις χρόνια) δε θα προχωρήσω σε αναλύσεις. Γενικά φίλε samael τα λες καλά, ΑΛΛΑ δεν νομίζω τα πράγματα να είναι τόσο τραγικά. Ναι μεν η Ελλάδα προασπαθεί να μοιάσει στα κακά των άλλων, ναι όντως υπάρχει υποταγή στα ΜΜΕ, ναι έχουμε πρότυπα φτιαγμένα για μία χρήση και οι άνθρωποι των γραμμάτων έχουν κι αυτοί προσχωρήσει στο star-system. Η διαφορά είναι στον ελληνικό χαρακτήρα. Φαντάσου να μη βρίζαμε στο τιμόνι, να μην μοιράζαμε τριγύρω καλημέρες κάθε πρωινό στη δουλειά, να μη σε ήξερε με το όνομά σου ο ψιλικατζής και να μην έπαιρνες τη τηλ στη μάνα σου για το παραμικρό. Και πολλά πολλά ακόμα φαντάσου. Η ελληνική ψυχή πολεμάται από τα ΜΜΕ. Αλλά δεν έχει πέσει. Χαίρομαι που στο περιβάλλον μου υπάρχουν άτομα που αντιστέκοντα στα σημεία των καιρών και συνεχίζουν να σκέφτονται, έχοντας διάθεση και όρεξη για να ζήσουν και να γίνουν καλύτεροι. Κι επειδή νοιώθω Ελληνας, καταχρηστικά έστω, θα μπορούσα να πω ότι είμαστε cool, έχουμ humor για τη ζωή, παθιαζόμαστε, είμαστε κοινωνικοί-ευγενικοί-ενδιαφερόμαστε για τον δίπλα μας, κουτσομπολεύουμε, φωνάζουμε, διαδηλώνουμε, υπάρχουμε. Η Ελλάδα είναι σαν το παιδί εκείνο που κάνει συνέχεια αταξίες. Τώρα απλά βρισκόμαστε στο στάδιο μετά τη σφαλιάρα. Θα κλάψουμε ή θα συνεχίσουμε το παιχνίδι. Επιλέγω βου.
@δ.τζ:Φίλε μου νομίζω πως το κάθε mall λειτουργεί ως ένας ναός της κατανάλωσης και σαν ζόμπι περιφέρει ο καθένας εκεί την ανάγκη του για αυτοπροσδιορισμό. Είμαι υπέρ της πολυπολιτισμικότητας και της πολύχρωμης κοινωνίας, αλλά η ελληνική απέχει πολύ να χαρακτηριστεί ως τέτοια. Εμείς δεν είμαστε χωνευτήρι αλλά "τουρλουμπούκι". Δεν νομίζω πως η κοινωνία δημιουργεί θέση για τους διαφορετικούς, αλλά για τις διαφορετικές καταναλωτικές ομάδες. Κανένα mall (για να το παραλληλίσω με το σχήμα που χρησιμοποιείς) δεν θα έφτιαχνε θέσεις για καλλιτέχνες, ποιητές, θεατρόφιλους ή ακροατές της όπερας επί παραδείγματι.Άσε που τα περισσότερα γούστα δεν νομίζω ότι ικανοποιούνται. Έχεις επιλογές συγκεκριμένες. @λύσιππος:"το melting pot της Νέας Υόρκης αποτελεί πολιτισμικό και πολιτιστικό καζάνι που γεννά τέχνη, ιδέες και μεταμορφώνει τις νέες γενιές..."=>Ακριβώς γι' αυτό μιλώ αδελφέ. Η Αθήνα δεν γεννά τίποτα απ' όσα περιγράφεις, αλλά και η Ελλάδα στο σύνολό της.Μόνο τραγουδιστές των reality,πανελίστες,παρουσιαστές και ημιμάθεια. Υπάρχουν λιγοστές εξαιρέσεις που κάποια στιγμή (ελπίζω να μπορέσω) θα τις καταγράψω.Να'σαι καλά.@awakened:Αντιγράφουμε και με άσχημο τρόπο. Ούτε δικό μας copyright δεν έχουμε...@cyberego:Δυστυχώς κι η Θεσσαλονίκη έπεσε στην παγίδα της αθηναικής βλακείας και μιζέριας. Αυτή η εξωστρεφής πόλη καταφύγιο των καλλιτεχνών κατάντησε προπύργιο του κάθε λαικιστή , κιτς πολιτικάντη.@mad:Φίλε mad αναφέρεις κάποια στοιχεία τα οποία δεν τα αμφισβητώ, αλλά επιμένω πως οι Έλληνες πάσχουν πολύ από έλλειψη παιδείας αλλά και επικοινωνίας. Έχουν δυτικοποιηθεί τόσο πολύ που πιστεύω ότι αν είχαν παραπάνω χρήματα θα ήταν ίδιοι με τους Αμερικανούς. Η ένστασή μου είναι πως η Ελλάδα δεν παράγει πλέον τίποτα σε επίπεδο κουλτούρας, αντιθέτως εισάγει πάρα πολλά και κυρίως ιδέες. Τα υπόλοιπα είναι απλά για την ψευδαίσθηση...Είμαστε cool;Μάλλον απαθείς θα έλεγα. Φραπές κι άγιος ο Θεός. Κουτσομπόληδες συμφωνώ. Μόνο τις εκπομπές να δεις που υπάρχουν...Δεν ξέρω πόσοι ενδιαφέρονται πλέον για τον διπλανό τους. Υπάρχουν πολλοί παρτάκηδες που τους αρκεί η ζωούλα τους κι όλοι οι άλλοι ας πάνε να πνιγούν.Ακόμα κι η παραδοσιακή γειτονιά εξαφανίστηκε.Δεν αμφιβάλλω...το μεγαλύτερο ποσοστό των Ελλήνων υπάρχει, αλλά ΔΕΝ ΖΕΙ.
καλησπέρα :)
Πραγματικά απίστευτη η ατάκα που καταλήγεις. Αυτή είναι και η απάντηση του δικού μου blog γενικότερα, ΑΛΛΑ το θέμα που θίγεις είναι πολύ γενικό. Μπορείς να το αντιληφθείς από το πόσα χρειάζεται να γράψουμε για να επιχειρηματολογήσουμε. Θέμα-θέμα έχεις απόλυτο δίκαιο. Σα γενικότητα όμως σε προκαλώ να μας συγκρίνεις με οποιονδήποτε άλλο λαό. Οι Γάλλοι διαδηλώνουν για 6,5 euros παραπάνω τη μέρα (πλήρως υπόδουλοι στο χρήμα) και οι Τουρκοι διαδηλώνουν για να γίνει πόλεμος στους Κούρδους. Είμαστε σαφώς ανώτεροι και έχουμε κριτική ικανότητα. Αλλο βλέπω σκουπίδια, άλλο ψάχνω στα σκουπίδια και άλλο μια μέρα θα είμαι κι εγώ σκουπίδι. Ελπίζω να μη στραβώνεις με την προσέγγισή μου. Στα επί μέρους ειδικά τα βρίσκουμε. Στη γενίκευση τα χαλάμε ;-)
κι όμως υπάρχει και η διασκέδαση χωρίς ταμπέλες... Δεν αναφέρω κανένα παράδειγμα γιατί κάθε παράδειγμα άμεσα κατατάσσεται μεταλλάσσεται και απαλλασσεται από την ταυτότητά του.
@karfotos:Καλημέρα φίλε!@mad:Δεν είναι καθόλου γενικό φίλε mad το θέμα.Αν φαίνεται ως τέτοιο είναι επειδή έχει πολλές παραμέτρους δύσκολο να αναφερθούν όλες αναλυτικά."...να μας συγκρίνεις με οποιονδήποτε άλλο λαό...Είμαστε σαφώς ανώτεροι και έχουμε κριτική ικανότητα."=>Νομίζω πως αυτό δεν είναι επιχείρημα. Είμαστε σαφώς ανώτεροι;Πως προκύπτει αυτό;Βάσει γονιδιακών διαφοροποιήσεων στο DNA;Επιπλέον γιατί επιλέγεις σύγκριση με δύο μόνο λαούς και μάλιστα δεδομένων χρονικών στιγμών;Η Γαλλία ως κοινωνία είναι από τις πλέον αντιδραστικές και δραστηριοποιημένες. Κατά την γνώμη μου καλά κάνουν οι Γάλλοι και διεκδικούν ότι θεωρούν καλύτερο. 6,5Ε την μέρα...τον μήνα είναι περισσότερα. Το γεγονός ότι έχουν καλύτερη οικονομική επιφάνεια από μας δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να διεκδικούν ή ότι είναι υπόδουλοι του χρήματος.Αναφορικά με τους Τούρκους και μόνο που μπαίνεις στην διαδικασία σύγκρισης θεωρώ ότι είναι άτοπο. Η Τουρκία ΔΕΝ είναι Ευρώπη.Ο ωχαδελφισμός κι η τεμπελιά του Έλληνα δεν συναντάται πάντως σε άλλα κράτη. Ωστόσο ας μην μένουμε μόνο στους πολίτες,εξάλλου στο κείμενο αναφέρομαι και για τις ελίτ.Ο φίλος Λύσιππος σε σχόλιό του παραπάνω νομίζω ότι τα λέει όλα.Η Αθήνα πλέον δεν γεννά ιδέες,κουλτούρα,τέχνη.Μόνο εισάγει.Γιατί να κρύβουμε άλλωστε τα κακά που έχουμε;@meniek:Σίγουρα υπάρχει διασκέδαση έξω απ' την mainstream παραίσθηση αλλά είναι απομονωμένη.Είναι η εξαίρεση.Το ότι υπάρχει δεν σημαίνει ότι η Αθήνα αποκτά άλλοθι.Την καλημέρα μου σε όλους!
Τι να πω για την Αθήνα λόγος δεν μου πεφτει μιας και έχω έρθει ελάχιστες φορές. Πάντως και στην Θεσσαλονίκη τα ίδια είναι εν μέρη. Βέβαια θα συμφωνήσω λίγο με τον mad στο ότι είμαστε λίγο λαος του χαβαλέ με την καλή έννοια και αυτό μάλλον είναι που μας σώνει από τα χειρότερα.
@samaelΜπορεί να είμαι γιατρός και να πιστεύεις ότι δεν έχω ιδέα από γενικότερα issues (πρόσφατα απέκτησα BA στις Διεθνείς Σχέσεις). Το ότι ζούσα στο εξωτερικό επίσης δε σημαίνει ότι δεν αντιλαμβάνομαι καλά τα ημεδαπά(μάλλον ότι αντιλαμβάνομαι καλύτερα). Τό ότι είμαστε ανώτεροι ηθογραφικά σα λαός μπορείς να το διαβάσεις τεκμηριωμένα από κάποιον ξένο. Ενα βιβλίο που λέει πολλές αλήθειες για του Ελληνες (καλύπτοντας φάσμα από τον Οδυσσέα ως τη Μπεζαντάκου) είναι αυτό -η εισαγωγή είναι αρκετή να καταλάβεις τι μας κάνει διαφορετικούς:J.H.Plumb: The History of Human Society. Εκδόσεις Penguin, London.PS: Και πες ότι πέφτω στη λούμπα να πιστέψω πως όλα παν κατά διαόλου στην Ελλάδα. Είναι σα να μαθαίνω ότι έχω γρίπη και να ψάχνω τρόπους να αυτοκτονήσω. Θα παραμείνω ρομαντικός (και όχι εθνιστής/εθνικιστής -είμαι αριστερός)
@alekos:Δεν διαφωνώ στο ότι είμαστε λαός του χαβαλέ.Τώρα αν μας σώζει απ' τα χειρότερα είναι άλλη συζήτηση...@mad:"Είμαστε σαφώς ανώτεροι;Πως προκύπτει αυτό;Βάσει γονιδιακών διαφοροποιήσεων στο DNA;"=.Δεν το διατύπωσα έτσι λόγω της ειδικότητάς σου, αλλά λόγω του μη επαρκούς κατ' εμέ επιχειρήματος που μου θυμίζει άλλα του στυλ :"Η ανωτερότητα της φυλής μας κτλ..."Ούτε φυσικά με αφορά το γεγονός ότι έμενες εξωτερικό. Καμία σχέση φίλε μου.Επιμένω και λέω ότι η σύγχρονη Ελλάδα παράγει πολύ λίγα πλέον και είναι χαζό να μην το παραδεχόμαστε.Αναφορικά με το βιβλίο δεν διαφωνώ,αλλά δεν θα μείνω μόνο σ' ένα μόνο βιβλίο για να τεκμηριώσω μια άποψη.Γιατί όμως μένουμε τόσο πολύ στους Έλληνες; Νομίζω πως το σύνολο του κειμένου αναφέρει πολλά περισσότερα...ιδιαιτέρως για τον τρόπο διασκέδασης και παραγωγής υποκουλτούρας.Μας κάνει διαφορετικούς η Ιστορία μας, αλλά αδελφέ δεν μπορούμε να μένουμε μόνο σ' αυτήν και τους επιφανείς προγόνους.Το σύγχρονο επίπεδο είναι μόνο Μπεζαντάκου κ σία , δεν βλέπω κανέναν σύγχρονο "Οδυσσέα".ΥΓ.Δεν λέω ότι όλα στην Ελλάδα πάνε στραβά αν και υπάρχουν πολλοί λόγοι για να το πω.Κακώς το παίρνεις έτσι.Απλά δεν μ 'αρέσει να κρύβουμε τα προβλήματα κάτω απ' το χαλί.Σχολιάζω τον τρόπο που είναι δομημένη η σύγχρονη ελληνική αθηνοκεντρική κοινωνία.Δυστυχώς ή ευτυχώς είμαι ρομαντικός γι' αυτό μπαίνω στην διαδικασία να γράψω τέτοιου είδους κείμενα.Σκοπός είναι να λειτουργήσει το κείμενο αφυπνιστικά κι όχι να κλαίμε την μοίρα μας.Δεν είμαι ούτε αριστερός, ούτε δεξιός ούτε εθνικιστής, ούτε "ταραξίας" χαχα!Είμαι άνθρωπος κι έτσι βιώνω τον γύρω κόσμο χωρίς ιδεολογικές παρωπίδες ή μαύρα-καταθλιπτικά γυαλιά.
Επειδή τα πιο πολλά που ήθελα να πω τα κάλυψαν σε προηγούμενα σχόλια, θέλω απλά να προσθέσω (και ίσως ανοίγω πολύ μεγάλο θέμα συζήτησης τώρα) πως το μεγαλύτερο λάθος που γίνεται στην Αθήνα, ίσως και στην Θεσσαλονίκη, είναι η "γκετοποιήση" (αντί για ενσωμάτωση) των μεταναστών, μοντέλο δοκιμασμένο, πολλές φορές ανεξέλεγκτο (αλλά πάντα αποτυχημένο) από πάρα πολλές χώρες πριν από μας και με πάρα πολύ μεγάλες επιπτώσεις ως προς την αστική κοινωνία. Τουλάχιστον για το συγκεκριμένο, αφού είναι και σχετικά πρόσφατο φαινόμενο για τα Ελληνικά δεδομένα, θα έπρεπε να το προλάβουμε και να έχουμε μάθει από τα λάθη άλλων χωρών που ακόμα και σήμερα τα πληρώνουν σκληρά.
Κάτι θετικό πρέπει να βγεί από αυτή τη συζήτηση και χαίρομαι αφάνταστα που σας βρήκα.Γεννήθηκα πριν 40 χρόνια στην Αθήνα. Την έζησα για 26 με 4 χρόνια εκτός. Τα τελευταία 10 χρόνια διαμένω στην Αμερική. Έχω ζήσει λιγότερο από 1 μήνα στην Αθήνα τα τελευταία 10 χρόνια. Οταν πρωτοήρθα το 2004 έκλαψα βλέποντας ουρές ατελείωτες από αυτοκίνητα να είναι παρκαρισμένα στα πεζοδρόμια καβάλα, χωρίς μια οπτική ανάσα. Μεγάλωσα δίπλα στον Υμηττό κι ήταν τόσο ασφυκτικά κλεισμένος από το τσιμεντένιο τέρας με τους χαυλιόδοντες με ρόδες. Μα πιο πολύ πρόσεξα τα πρόσωπα των ανθρώπων. Είδα ζευγάρια να τρώνε αμίλητα, παιδιά να ανταλλάσουν "μαλάκα" για φιλοφρόνηση, άκουσα γλώσσες άγνωστες στα λεωφορεία που κανείς δεν καταδεχόταν να πάρει παρά μόνο οι μετανάστες. Είδα μια απόσταση χαώδη μέσα στο πλήθος που έγινε θάλασσα από μασκοφορεμένες ψυχές. Μα φυσικά και είμαι ρομαντικός, θέλω αυτή τη χώρα να προοδέψει, να προκόψει. Θέλω να είμαι ο Έλληνας στη χώρα μου, όχι το καρτούν των Σπαρτιατών της ταινίας "300". Δε θα μας σώσουν οι πολιτικοί, φίλοι μου. Θα πρέπει να διορθώσουμε τους εαυτούς μας πρώτα και να αναγνωρίσουμε τα στραβά μας. Μετά, να τα απαλείψουμε και να μάθουμε να δημιουργούμε για το σύνολο, όχι για τον εαυτό μας. Όταν γίνουμε στάχτες και σκόνη στο μάταιο τούτο κόσμο, μοναδικό μας ίχνος θα είναι τα έργα μας, επώνυμα κι ανώνυμα - όλα όσα δώσαμε στα παιδιά μας, συμβουλές και όνειρα που μας κάνουν ανθρώπους και μας εξυψώνουν πάνω από τη τσιμεντένια ζούγκλα που δημιουργήσαμε. Στο ξημέρωμα της νύχτας, εκεί θα πιώ απόψε.
@s:Πάρα πολύ σημαντικό το θέμα που θίγεις.Η γκετοποίηση μπορεί να δημιουργήσει από εγκληματικές ομάδες, μέχρι αλλοδαπούς πολίτες που νιώθουν την Ελλάδα αφιλόξενη. Δυστυχώς περιθωριοποιούμε τους μετανάστες.Μ' αρέσει που λέμε ότι τους εμπιστευόμαστε για χειρωνακτικές δουλειές κτλ, λες και θεωρούμε πως έχουν τ' απαραίτητα προσόντα για σκλάβοι!@λύσιππος:"Μα φυσικά και είμαι ρομαντικός, θέλω αυτή τη χώρα να προοδέψει, να προκόψει."=>Ακριβώς αυτή η φράση συνοψίζει τον λόγο που γράφτηκαν αυτές οι γραμμές. Δυστυχώς αγαπητέ φίλε η χώρα μας δεν είναι αυτή που πρέπει και μπορεί να είναι, για πολλούς λόγους. Την θεωρώ αφιλόξενη για τους ίδιους τους πολίτες της. Την θεωρώ κακόγουστη την Αθήνα αν και κρύβει κάποιες ομορφιές μακριά απ' τα αδιάκριτα βλέμματα των life style-ιστών.Η ελληνική κοινωνία δεν είναι ανώτερη από ηθογραφική άποψη όπως αναφέρθηκε ο φίλος mad πιο πάνω. Θα την έλεγα εσωστρεφή και συντηρητική.Εκτός αν θεωρούμε πως επειδή το τρίπτυχο πατρίς-θρησκεία-οικογένεια επέστρεψε δυναμικά σημαίνει πως έχουμε αξίες.Άραγε τι θα μείνει στις επόμενες γενιές ως κληρονομιά απ' την σημερινή Ελλάδα;Να' σαι καλά.
Λοιπόν αυτό που δεν αντέχω στην Ελλάδα είναι τα gleeklish, ειδικά των ΜΜΕ. Ελάτε το βράδυ στο πιο hot spot της Αθήνας για να πιείτε το ποτό σας με τις πιο trendy φατσούλες της πόλης. Αυτομάτως, δεν πας!
Xα χα!Ακριβώς! Ή το in point των glamour vip που oι teens have fun.Εμετικό. Έχουν μολύνει την γλώσσα μας...
Kαι το κάνουν όλοι ανεξαιρέτως...Που είναι οι σύγχρονοι καλλιτέχνες, συγγραφείς και διανοούμενοι. Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν, αλλά τους απομονώνουν. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά...Έναν λαό για να τον κάνεις να ξεχάσεις ποιος είναι τον χτυπάς στην Τέχνη και την Γλώσσα...
Ευχαριστώ εκ καρδίας για τα καλά σου λόγια φίλε μου.Χωρίς ίχνος κολακίας προς όσους τυχαίνει να διαβάζουν το ιστολόγιο, χαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι σκεπτόμενοι. Σε μια εποχή που η σκέψη θεωρείται καθυστέρηση για τις εξελίξεις και η τεχνολογία καλπάζει, ο σκεπτικισμός είναι εκτός μόδας.Αυτά που γράφεις με βρίσκουν σύμφωνο.Γιατί θα πρέπει να ανήκουμε στα στενά πλαίσια του οποιουδήποτε "Εμείς" ή "Εσείς";Η Αθήνα πάσχει από βαρεμάρα. Πλήττει.Πολιτικοί χωρίς οράματα, πολίτες φοβισμένοι και κουρασμένοι τρέφονται με μετριότητες. Είναι ο τρόπος ζωής τέτοιος θα πει κανείς,είναι οι οικονομικές δυνατότητες.Ναι είναι όλα αυτά, είναι όμως κι η κακογουστιά μεγάλου μέρους της μάζας. Γιατί να μην αναζητήσουν κάτι καλύτερο; Η αλήθεια είναι ότι η ίδια η μάζα ήταν που ζήτησε αυτή την Αθήνα.Ο νεοέλληνας δεν έχει αποφασίσει αν θέλει να είναι με την Δύση ή με την Ανατολή. Θέλει να το παίξει ευρωπαίος και συνάμα προσκυνά την γυφτομπαρόκ λίγδα...Παρ' όλα αυτά νιώθω μέσα μου (ή είναι μια ακόμη αυταπάτη) ότι ο κόσμος ξυπνάει απ' τον λήθαργο,μόνο που πρέπει τώρα να τολμήσει...Να' σαι καλά και πάλι ευχαριστώ που μπήκες στην διαδικασία σχολιασμού.
Δημοσίευση σχολίου