Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2007

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΙΑ, ΟΥΤΕ ΧΡΩΜΑ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ



Των Ελλήνων τα ιερά...ψεύδη, είναι μπολιασμένα στην εποχή που διανύουμε με ένα νεοεθνικιστικό ρεύμα που βρίσκει πατήματα στις ραγδαίες πολιτισμικές και κοινωνικές εξελίξεις και χρησιμοποιεί συγκεκριμένα αντανακλαστικά για να χειριστεί ως μαριονέτες ανθρώπους που ζουν με τον φόβο του ξένου, μια εικόνα που παρουσιάζεται ως διαρκή απειλή από τα media. Η 28η Οκτωβρίου ως μια μέρα εθνικής μνήμης και εκγύμνασης του εθνικού φρονήματος, θα ήταν προτιμότερο να μεταμορφωθεί σε ημέρα συνειδητοποίησης του «ποιοι είμαστε» την δεδομένη χρονική στιγμή κι όχι να βαυκαλιζόμαστε με ηρωισμούς του παρελθόντος. Αν και πολλοί θα εναντιωθούν στην άποψη αυτή, είμαι εναντίον των μαθητικών παρελάσεων. Όχι λόγω ότι αγαπάω την «πατρίδα» λιγότερο, αλλά επειδή εκτός απ’ το ότι αποτελούν κατάλοιπα της χούντας, οι παρελάσεις δεν είναι γιορτή του έθνους αλλά του στρατού. Δεν καταλαβαίνω τι εξυπηρετούν, απ’ την στιγμή που οι παρελάσεις και τα εμβατήρια είναι τρόποι εξάπλωσης προπαγάνδας σε ολοκληρωτικά καθεστώτα στα οποία ο στρατός έχει μεγάλη συμμετοχή. Η μηχανική συμπεριφορά κι η ψυχαναγκαστική συμμετοχή δεν ενισχύει ούτε την μνήμη των παιδιών, ούτε τους μαθαίνει ιστορία (όπως η εξαναγκαστική πρωινή προσευχή που δεν αυξάνει την πίστη, αλλά την αχρηστεύει αφού γίνεται μηχανικά λες και παίρνουν χάπι). Απλά τα εμβολιάζει με…εθνικόνια (τα μόρια του εθνικισμού) χωρίς συναίσθημα, χωρίς ταυτότητα. Ρομποτάκια που παρελαύνουν για να τα δουν οι γονείς και να τα καμαρώσουν.

Υπάρχει αποσιώπηση του γεγονότος ότι πολλοί από τους ήρωες της ελληνικής επανάστασης ήταν Αρβανίτες, δηλαδή εξελληνισμένοι Αλβανοί που εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα τον 14ο αιώνα.Οι «ελληναράδες» αυτή η εσωστρεφής κι απροβλημάτιστη ράτσα που μαστίζεται από παρελθοντολαγνεία και αγάπη για το Τίποτα. Αυτή η φυλή που πλεόν δεν εξάγει τίποτα και εισάγει τα πάντα και κυρίως κουλτούρα, ιδέες, τα καταναλώνει κοιμισμένη στην τηλεοπτική της λήθη. Βέβαια η νέα φυλή των "ελληναράδων" ξεχνάει ή αποσιωπεί τα εξής :



  • Η αναφορά στους ομογενείς της Κωνσταντινούπολης δίνει βάρος στο εθνικό στοιχείο και τους αποκαλούν "Έλληνες της Πόλης". Αντιθέτως, τους Τούρκους της Θράκης τους αποκαλούν "μουσουλμάνους", αποκρύπτοντας την εθνική τους καταγωγή.




  • Γίνεται ιστορικός λόγος για την Μικρασιατική Καταστροφή και καταφέρονται εναντίον των Τούρκων, αλλά δεν αναφέρουν ότι εμείς ήμασταν οι επιτιθέμενοι.

  • Αποτροπιάζουν για την -ομολογουμένως- βάρβαρη τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, αλλά η επιλεκτική μνήμη δεν μπορεί να θυμηθεί τις δικές μας εθνοκαθαρτήριες επιχειρήσεις της ΕΟΚΑ στα τουρκικά χωριά της Κύπρου την δεκαετία του '60.

  • Ενώ πανηγύρισαν(με) για την -πριν μερικά χρόνια- υποψηφιότητα του ελληνικής καταγωγής Μ. Δουκάκη για την προεδρία των ΗΠΑ, παθαίνουν αναφυλαξία ακόμα και στην σκέψη να δοθεί δικαίωμα ψήφου στους αλλοδαπούς της χώρας μας, γεγονός που θα δέσμευε και τους ίδιους, αλλά θα τους αποδεχόταν κι έμπρακτα στην κοινωνική ζωή. Βέβαια η αφερεγγυότητα του πολιτικού μας συστήματος, θα δημιουργούσε νέες "πελατειακές" σχέσεις με τους αλλοδαπούς.

  • Η Ορθόδοξη Ελληνική Εκκλησία ανήγγειλε μετά περισσού ηδονισμού την ανέγερση ναού στην κουμμουνιστική (άρα άθεη όπως οι ίδιοι κάνουν την σύνδεση βάσει του στερεοτύπου του άθεου κομμουνιστή) Κούβα, αλλά αρνείται πεισματικά την ανέγερση ισλαμικού τεμένους στην Αττική. Ίσως φοβούμενη ότι θα διαβρωθεί το ποίμνιό της, ίσως βέβαια και για να μην γίνει ορατό κι έμπρακτα πόσοι αλλόθρησκοι υπάρχουν στην χώρα μας.

  • Η λυσσαλέα επίθεση κατά αλλοδαπών μαθητών να σηκώσουν την ελληνική σημαία σε μαθητικές παρελάσεις (ελλείψει νομοθετικής ρύθμισης). Για φανταστείτε αν ένας αριστούχος αλλοδαπός μαθητής αρνιόταν να σηκώσει την σημαία, τι αντιδράσεις θα είχαμε.


Σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία είναι αναγκαίο να υπάρχει μεγαλύτερη ανοχή της διαφορετικότητας. Τηλε-εθνικιστές και "υπερπατριώτες" ευδοκιμούν σ' ένα έδαφος άγνοιας, αμορφωσιάς, φόβου και συμπλεγμάτων δημιουργώντας ένα επικίνδυνο μελλοντικά, καθεστώς. Προφάσεις όπως το βιβλίο της ΣΤ' Δημοτικού είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου. Χωρίς να παίρνω θέση υπέρ ή κατά του βιβλίου, είναι απορίας άξιο γιατί αντιδρούν οι άνθρωποι όταν τους λένε την αλήθεια, παρά υποστηρίζουν ότι "αυτό έμαθα , δεν θέλω να αλλάξει". Η χαρμόσυνη άγνοια και οι επιφανείς πρόγονοι, δεν σώζουν την κατάσταση . Ποιος απ' αυτούς είναι σίγουρος δηλαδή ότι η Ιστορία που έμαθε στο σχολικό χώρο είναι και η πραγματική; Αφήστε τους νέους να προχωρήσουν μπροστά με νέα οράματα και μην τους δίνετε να καταβροχθίσουν με το ζόρι τα προϊόντα των ιδεοψυχαναγκασμών σας. Αυτό που χρειάζεται είναι κριτική σκέψη και αγάπη για την Γνώση και την Αλήθεια.


"Τον ξένο και τον άγνωστο τον είδαμε στον καθρέφτη"
Γ. Σεφέρης

10 σχόλια:

Πολύ εύστοχο κείμενο!Μερικά απο αυτά που αναφέρεις δεν τα ήξερα...Στο σχολείο μας μαθαίνουν αυτά που τους συμφέρει να ξέρουμε,την αλήθεια πρέπει να την ψάξει ο καθείς μόνος του..

Φυσικά και μας μαθαίνουν αυτά που θέλουν αυτοί να ξέρουμε. Γι' αυτό και η ουσία είναι να διαβάζεις, να ερευνάς και να ψάχνεις (όχι απαραίτητα να αμφισβητείς) αυτά που σου δίνουν να μάθεις. Την περισσότερη ιστορία την έμαθα από άλλα βιβλία, παρά από το σχολικό - χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα έλεγε λάθος. Απλά πλησιάζεις πιο κοντά στην αλήθεια, συμβουλευόμενος 10 πηγές απ' ότι 1-2..

Φίλε samael, στα 7 σημεία που θέτεις, απαριθμώντας ορισμένες από τις αντιφάσεις της κοινωνίας μας δεν νομίζω ότι χρειάζεται να πει κανείς πολλά. Γι' αυτό που λες για τους "Έλληνες" της Πόλης και τους "Μουσουλμάνους" της Θράκης θέλω να σημειώσω ότι γνωρίζουμε όλοι γιατί γίνεται αυτό στη σκακιέρα της διπλωματίας. Βέβαια είναι λίγο παράλογο να ζητάς από τους Τούρκους να ονομάζουν τους Έλληνες της Πόλης... Έλληνες, όταν εσύ δεν αποδέχεσαι την ύπαρξη εθνοτικής (αλλά θρησκευτικής) μειονότητας στη Θράκη, αλλά μεσα στα πλαίσια αυτής της παρτίδας σκάκι είναι κατά τη γνώμη μου λογικό, ίσως και θεμιτό.Για το θέμα των στρατιωτικού τύπου παρελάσεων θα συμφωνίσω ότι κάτι πρέπει να αλλάξει. Είναι θέμα αισθητικής τάξης, αλλά και συμβολισμών και ουσίας. Πάντως, έχει μείνει ως έθιμο και μόνο με αυτή τη μορφή (στρατιωτική) και δεν νομίζω ότι το δημοκρατικό πολίτευμα κινδυνεύει. Όπως και να 'χει πρέπει να βρούμε έναν τρόπο εορτασμού της επετείου αυτής (όπως και της 25ης Μαρτίου) που να βοηθάει στο να θυμηθούμε τις ιστορικές στιγμές μας ως Έθνους, να τιμήσουμε τους ήρωες και όχι να αναμένουμε πως και πως να δούμε τα (καλλίγραμμα) πόδια των μααθητριών...

@awakened:Η Αλήθεια δεν κρύβεται στα στέκια των πολλών.@dimitris08:Έχεις δίκιο. Όσες περισσότερες πηγές μελετάει κανείς , τόσο πιο κοντά πλησιάζει...Να πιστεύουμε όποιον μας λέει ότι ψάχνει την Αλήθεια κι όχι αυτόν που καυχιέται πως την βρήκε...@δ.τζ:Όσο αφορά το πρώτο σκέλος του μηνύματός σου φίλε μου , ακριβώς σ' αυτό αναφέρομαι. Πως απ' την στιγμή που εμείς θεωρούμε τον εαυτό μας πιο πολιτισμένο απ' τους Τούρκους ωφείλουμε να δείχνουμε το παράδειγμα κι όχι να κρυβόμαστε πίσω απ' τις δικαιολογίες της διπλωματίας. Ακόμα κι η εξωτερική μας πολιτική έχει εθνικιστικό χαρακτήρα.Σχετικά με τις παρελάσεις σίγουρα δεν κινδυνεύει το δημοκρατικό πολίτευμα , όμως όπως είπες είναι θέμα συμβολισμού. Τί συμβολίζουν πραγματικά οι παρελάσεις ; Εξάλλου η συμμετοχή των μαθητών είναι εξαναγκαστική εφόσον κρατούνται απουσίες. Άσε που τους μαθητές και τις μαθήτριες (κυρίως)φαίνεται να τους απασχολεί περισσότερο η στυλιστική τους επιλογή παρά η ουσία. Ένα ακόμη σημείο ακατανόητο για μένα είναι ο φασιστικός χαιρετισμός και η στροφή του κεφαλιού προς τους επίσημους. Τι συμβολίζει αυτό ; Νομίζω πως είναι μια προσομείωση σε εθνικιστικά ήθη που στρατικοποιούν την νεολαία. Τέλος , μόνο εμείς , οι Τούρκοι κι οι Αμερικανοί (μέχρι ένα σημείο) συνεχίζουμε τις μαθητικές παρελάσεις.

ah, aftos o kathreftis pou psemata den leei kai kathreftizi sous allous ta dika mas kousouria eno vlepei ta kala kai agia ton allon pano mas. tromaktini i photo pou dialekses...tin kalispera moy

etsi akribws einai opws ta eipe o dimitris08,Tosa xronia sta sxoleia,toso diabasma gia na ginoyme papagalakia xwris kamia istorikh gnwsh kai apopsh.H monh lysh einai h ereyna kai h kritikh skepsh

@hasapi: Ο καθρέφτης ποτέ δεν λέει ψέματα. Εκτός αν πρόκειται για παραμορφωτικό.@ivan:Μα η παπαγαλία είναι τρόπος αχρήστευσης οποιασδήποτε διάθεσης για παραπάνω έρευνα. Συνδέουν την Γνώση με την αγγαρεία ώστε να χαθεί κάθε ενδιαφέρον.Έτσι αφού αχρηστεύσουν την π΄ρωτη άμυνα του μαθητή περνάνε την πληροφορία που επιθυμούν.Ελλάς Ελλήνων Αποβλακωμένων!

Συμφωνῶ ἐν μέρει μὲ τὸ ἄρθρο, ὅσον ἀφορᾷ δηλαδὴ στὸ μέρος γιὰ τὸν παπαγαλο-ἐθνικισμὸ τῶν ἑλληναράδων.Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρά, μήπως θὰ ἔπρεπε νὰ δοῦμε τὶς παρελάσεις σὲ ἕνα ἐντελῶς διαφορετικὸ πλαίσιο;Γιὰ παράδειγμα, οἱ νέοι συμμετεῖχαν σὲ παρελάσεις καὶ στὴν αρχαία Ἀθῆνα στὰ πλαίσια κᾄποιων ἑορτασμῶν. Ἐθεωρεῖτο ὡς μέρος τῆς παιδευτικῆς διαδικασίας, μιὰ ἄσκηση πειθαρχίας.Καὶ μιὰ σύντομη σημείωση γιὰ τὸ status quo τῶν μειονοτήτων: Ἡ ἑλληνικὴ μειονότητα τῆς Πόλης καὶ ἡ μουσουλμανικὴ τῆς Θράκης χαρακτηρίζονται ἔτσι απὸ τὴν Συνθήκη τῆς Λωζάννης. Δηλαδή, ἔχουμε συμφωνήσει καὶ οἱ δύο (καὶ μάλιστα οἱ Τοῦρκοι ὡς νικητὲς τότε) ὅτι θὰ ὀνομάζονται ἔτσι.

"Γιὰ παράδειγμα, οἱ νέοι συμμετεῖχαν σὲ παρελάσεις καὶ στὴν αρχαία Ἀθῆνα στὰ πλαίσια κᾄποιων ἑορτασμῶν. Ἐθεωρεῖτο ὡς μέρος τῆς παιδευτικῆς διαδικασίας, μιὰ ἄσκηση πειθαρχίας."=>Καλησπέρα φίλε. Η Αρχαία Αθήνα είχε να επιδείξει πολιτισμό τελείως διαφορετικό από τον σύγχρονο. Θεωρείς πως η ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα οι νέοι έχουν ανάγκη από πειθαρχία ή από παιδεία; Τόσες γενιές κάνουν παρελάσεις , αλλά η (καλώς εννοούμενη) πειθαρχία δεν είναι από τα χαρακτηριστικά του Έλληνα πολίτη.

Ἀναμφίβολα δὲν ἔχει καμμία σχέση ὁ πολιτισμὸς τῆς ἀρχαίας Ἀθήνας μὲ τὸν τῆς σύγχρονης Ἑλλάδος.Ἀναμφίβολα ἡ πειθαρχία δὲν διδάσκεται μόνο μὲ δυὸ (ἀκατανόητες γιὰ τοὺς συμμετέχοντες, ἴσως δὲ καὶ γιὰ τοὺς παρακολουθοῦντες) παρελάσεις.Ὅμως αὐτὸ δὲν καθιστὰ τὶς παρελάσεις καὶ τὶς ἑορτὲς μνήμης κακὲς ἀφ᾿ ἑαυτῶν. Ποὺ οὔτε καὶ καλὲς ἀφ᾿ ἑαυτῶν εἶναι.Ἁπλῶς δὲν μ᾿ ἀρέσει να δαιμονοποιοῦνται πράγματα. Ὅπως ὁ ῥωμαϊκός - ῥωμαίικος χαιρετισμὸς, πού, ἐπειδὴ τὸν χρησιμοποίησε μιὰ ἰδεολογία που δὲν βάσταξε οὔτε 20 χρόνια καλὰ καλά, ἔχουμε διαγράψει τὰ 1500+ χρόνια ποὺ χρησιμοποιοῦνταν (κι ακόμα χρησιμοποιεῖται, παραλλαγμένος, στὴν καθημερινή μας ζωή).

Δημοσίευση σχολίου

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More