Ήταν αρχές του ’90 όταν η ιδιωτική τηλεόραση μπήκε στους δέκτες και τις οικογενειακές εστίες όλων μας. Ταυτόχρονα εμφανίστηκαν τα life style περιοδικά που όμως δεν είχαν σχέση με τα αντίστοιχα του εξωτερικού. Άλλη αγορά και κοινωνία βλέπετε…Τα δύο αυτά μέσα παραγωγής θεάματος, ενθρόνισαν μια αισθητική του λαϊκού αποδεκτά τρόπου διασκέδασης (μπουζούκια, επιθεώρηση, βιντεοταινίες). Με την πάροδο των ετών η Αθήνα μετατράπηκε από πόλη υπαρκτή σε ένα μοντάζ τηλεοπτικών ρύπων και ψευτο-glam παραισθήσεων.
Τα ΜΜΕ ορίζουν την Αθήνα κατ’ εικόνα και ομοίωση των προγραμμάτων τους και των συμφερόντων τους, διαχειριζόμενα την ροή όλων των πληροφοριών κατασκευάζοντας ένα κλίμα συναίνεσης. Η ιστορική πόλη διαβρώθηκε από τα ψέματα και νομίζει πως βρίσκεται στο κέντρο του κόσμου, ονειρεύεται τα περασμένα μεγαλεία της, αλλά οι γκρίζες εικόνες των στενών της και η αφόρητη φτώχεια μαρτυρούν πως δεν είναι η Μήτρα του πολιτισμού πια, αλλά μια παράγκα στους πρόποδες της Παγκοσμιοποίησης. Πέρα από το περιβάλλον χρωμίου της μικρής οθόνης και των illustration σελίδων περιμένει η αλήθεια, καμπουριασμένη, ρακένδυτη και άσχημη. Η Αθήνα κατάντησε μια κατασκευασμένη πραγματικότητα. Ένας τεχνητός Παράδεισος που κρύβει ως γριά πόρνη τις ουλές της κάτω από star system, οπαδούς του Αρναούτογλου και ακροατές της Θώδη. Κοιτάς γύρω…βρόμικοι δρόμοι, άνθρωποι βιαστικοί με σκιερά βλέμματα, φτήνια σε όλα. Όσοι αναζητούν την αλήθεια πέρα από την αθηναϊκή παραγωγή απογοητεύονται.
Οι Αθηναίοι είναι αυτοί που καταναλώνουν μετά μανίας τα ψέματα, την πόζα, την εικόνα. Μάλιστα τα θεωρούν πλέον απαραίτητα για τα ζώντα δικά τους ψέματα. Οι κάτοικοι της άλλοτε περήφανης κι εξωστρεφούς πόλης είναι εθισμένοι στις κόπιες της βιομηχανίας του προγράμματος που υπαγορεύει το life style. Κατασκευασμένα σενάρια για κάθε είδους ορέξεις με κοινό στοιχείο την έλλειψη αυθεντικότητας. Η μίμηση είναι εμφανής σε όλα τα στρώματα. Νομίζεις ότι έχεις επιλογές, αλλά στην πραγματικότητα η Αθήνα είναι μια προσομοίωση! Σου προσφέρει προβλέψιμες επιλογές που απλά σε περιμένουν να τις καταναλώσεις.
Όλοι έχουν τον ρόλο τους και κανείς δεν παρεκκλίνει. Υπάρχουν πχ οι Hip-Hopers που πηγαίνουν σε clubs με promoters τον κάθε Βουρλιώτη, κι απ’ την άλλη οι διάφοροι μικροαστοί που περιμένουν το Σάββατο για να τα σπάσουν στα μπουζούκια. Υποτίθεται ότι μεταξύ τους μάλιστα, υπάρχει και διαμάχη! Έτσι παρατηρούμε τύπους με δήθεν άγριο ύφος, σκουλαρίκια και λοιπά αξεσουάρ που δεν καταλαβαίνουν την αιτία της ταξικής οργής των αμερικάνικων γκέτο των μαύρων. Απ’ την άλλη οι μπουζουκοκέφαλοι φορούν πανάκριβα κουστούμια και πουκάμισα πιθηκίζοντας ανεβασμένοι σε τραπέζια μετά πολλών πιατοσκορπισμάτων ,σκηνές από ελληνικές ταινίες.
Η όλη κατάσταση απλά δημιουργεί μια προκάτ ένταση, που απαιτεί να πάρεις έναν ρόλο και να τον παίξεις καλά για να συντηρήσεις το αθηναϊκό μελόδραμα. Στην ουσία αυτό που συμβαίνει είναι να χωρίζονται οι άνθρωποι σε καταναλωτικές υπο-ομάδες που να είναι έτοιμες να καταβροχθίσουν έτοιμες εμπειρίες που άλλοι κατασκεύασαν γι’ αυτούς. Η παραγωγή ψεμάτων και ακρωτηριασμένων ρόλων είναι η μοναδική παραγωγική δραστηριότητα αυτής της πόλης. Η Αθήνα αυτοπυρπολήθηκε απ’ τα media-κά ψεύδη ως κίνηση διαμαρτυρίας.
19 σχόλια:
Συμφωνώ απόλυτα! Η Αθήνα είναι αν όχι η πιο απο τις πιο απρόσωπες πρωτεύουσες του κόσμου..Περπατάς στους δρόμους της και δεν σου κάνει καμία αίσθηση γιατί δεν έχει ταυτότητα!Δεν είναι περίεργο που πολλοί άνθρωποι δεν την αντέχουν και φεύγουν για άλλες πόλεις είτε της Ελλάδας είτε του εξωτερικού.
Αν και αγαπω απιστευτα την Αθηνα...συμφωνω απολυτα σε οσα λες...Μια γκριζα μιζερια ειμαστε...που καποιες φορες ισως να εκπεμπουμε και λιγο ερωτισμο...
ΣΕ ΒΡΙΣΚΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΟ.
@awakened:Δυστυχώς είναι μια πόλη αφιλόξενη για τους ίδιους τους κατοίκους της...Μακάρι να ήταν εύκολο να πεις φεύγω.Ας όψονται οι συναισθηματικές άγκυρες.@πρεζαtv:Κι εγώ την αγαπώ την Αθήνα φίλε. Γι' αυτό το έγραψα...Μακάρι να προλάβουμε να την δούμε να αλλάζει και να μην περάσουν τόσα πολλά χρόνια ως τότε...
Και μιας και κάνουμε κόντρες εγώ να δείτε πόσο αγαπώ την Αθήνα και πόσο μου λύπη …. δεν έχω την πιθανότητα να την επισκεφτώ όποτε θέλω. Αλλά γενικός αν την συγκρίνω με το Μόναχο και τους ανθρώπους της είναι ζεστή η Αθήνα … Αν και γενικός έχεις τα δίκια σου απλός υπάρχουν και χειρότερα …
Πόσο δίκιο έχεις!Πόσο δίκιο έχεις!Πόσο δίκιο έχεις!!!!!Η προκατασκευασμένη πραγματικότητα που μας πουλάνε τα ΜΜΕ είναι η μεγαλύτερη παγίδα στην οποία έχουμε πέσει όλοι μας ...Δεν έχει να κάνει μόνο με την Αθήνα αυτό... Σε ολόκληρο τον κόσμο, το ίδιο πράγμα συμβαίνει.Αυτό είναι απόρροια της πλασματικής Πραγματικότητας που μας πλασάρεται μέσω των διαφημιστών και όλων αυτών που σχεδιάζουν το "φαίνεσθαι¨μέσα στο οποίο ζούμε...(βλ. Hip - hoppers με συγκεκριμένο τρόπο ενδυμασίας - συμπεριφοράς, κλπκλπ)Όμως δεν μπορούμε να ζήσουμε ζωρίς αυτό...Έχουμε χάσει πια το μέτρο..Ποιός μπορεί να απαρνηθεί τις ανέσεις μέσα στις οποίες ζεί?(βλ. κινητό με κάμερα, αυτοκίνητο μουράτο κλπκλπ). Οι ανέσεις αυτές μας πλασάρονται με συγκεκριμένο τρόπο από τα ΜΜΕ και εμείς απλά ακολουθούμε και υιοθετούμε το συγκεκριμένο "φαίνεσθαι", για να είμαστε αρεστοί...Αρέσει ο Thiago με τα ραστάκια του και το στυλάκι του, αλλά δεν αρέσει ο βραζιλιάνος ο αυθεντικός...Όλα τα προτιμούμε προσαρμοσμένα στα δικά μας μέτρα... Ημίμετρα παντού και αυθεντικότητα πουθενά...Αυτά και τα φιλιά μου για το απίστευτο κείμενο σου...
γειά σου ρε Πρέζα :"...που καποιες φορες ισως να εκπεμπουμε και λιγο ερωτισμο..."παιδιά και η Θεσσαλονίκη μέρα με την μέρα γίνεται μία απρόσωπη πόλη και η ζωή όλο και πιο δύσκολη....δυστυχώς !Με λίγα λόγια πιστεύω ότι το μοντέλο εξαπλώνεται....την καλησπέρα μου σε όλους !
...με πρόλαβαν οι "προλαλίσαντες" ότι τέτοια "Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα". Και άντε να μένεις στην Αθήνα, βγαίνεις μια βόλτα έξω και βλέπεις τι γίνεται. Η υπόλοιπη Ελλάδα ζει με το όνειρο της Γκλαμουράτης Χαρούμενης Φωτεινής ζωής Πρωί Μεσημέρι Βράδυ. Κοριτσάκια που θέλουν να μοιάσουν της τηλεοπτικές γκόμενες, άντρες που φτιάχνονται με την εικόνα της ίδιας γκόμενας. Μια αισθητική και πνευματική δικτατορία! Το αντιλήφθηκα πριν μερικά χρόνια: μοκροαστός(διόλου εμφανίσιμος) πιο πάνω από την Ορεστιάδα,μου εξέφραζε τις σεξουαλικές του ανησυχίες απολογούμενος συγχρόνως ότι για όλα φταίει ο πειρασμός της TV!
συμφωνώ απόλυτα! Με την μόνη διαφορά πως ακόμα και αυτό το αλαλούμ / "ό'τι νά ναι" είναι ένα είδος ταυτότητας που την κάνει να ξεχωρίζει.. ίσως όχι με τον καλύτερο τρόπο αλλά ξεχωρίζει.
@εντροπία:Όσο άσχημο και να είναι κάτι δικό σου, όταν είσαι μακριά του όσο να πεις σου λείπει.Καλή συνέχεια στα ξένα αδελφέ!@σκορπίνα:Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια."...Έχουμε χάσει πια το μέτρο..Ποιός μπορεί να απαρνηθεί τις ανέσεις μέσα στις οποίες ζεί?(βλ. κινητό με κάμερα, αυτοκίνητο μουράτο κλπ). Οι ανέσεις αυτές μας πλασάρονται με συγκεκριμένο τρόπο από τα ΜΜΕ και εμείς απλά ακολουθούμε και υιοθετούμε το συγκεκριμένο "φαίνεσθαι", για να είμαστε αρεστοί...".=>Στο χέρι μας είναι ν' αρνηθούμε. Όσα "αντίδοτα" κι αν μας δώσουν θα παραμένουμε μολυσμένοι απ'την μετριότητά τους.Δεν θα καθοριστεί η ύπαρξή μας από το χ κινητό ή αμάξι.Βέβαια πολλοί έτσι φτιάχνουν την κοινωνική ταυτότητά τους, είτε από δειλία, είτε λόγω έλλειψης περιεχομένου.@karfotos:Και να φανταστείς ότι η Θεσ/νίκη ήταν μακράν η πιο χαλαρή πόλη, ιδανική για καλλιτέχνες και συγγραφείς. Μόνο τους πολιτικούς να δεις που μαζεύτηκαν εκεί τα τελευταία χρόνια καταλαβαίνεις ότι κατι δεν πάει καλά...@cyberego:Οι μένοντες εκτός Αθηνών θεοποιούν την Αθήνα. Δεν λέω έχει τις ανέσεις της.Έχει όμως και περισσότερα προβλήματα.Μόνο οι ρυθμοί της είναι απάνθρωποι για ουσιαστική κοινωνική ζωή.Σχετικά με τα σεξουαλικά πρότυπα που προβάλονται θ' ακολουθήσει συντόμως κάτι σχετικό... @tasos:Ενδιαφέρον.@s:Δυστυχώς φίλε μου αν και η Αθήνα είναι μια πολυπολιτισμική πόλη δεν εκμεταλλεύεται τα θετικά αυτού του χαρακτηριστικού. Αντιθέτως τα προβάλει ως στίγμα στον κορμό της ομοιομορφίας.
Θα συμφωνήσω σε αρκετά σημεία, ιδίως σ' αυτά που λες για το ρόλο των media.Απ' την άλλη αν είχα και πάλι τη δυνατότητα να επιλέξω την πόλη που θα ζήσω, θα επέλεγα ξανά την Αθήνα. Σίγουρα έχει πολλά μελανά σημεία. Αλλά έχει και τις μικρές τις "οάσεις" (δειγματοληπτικά αναφέρω): μια βόλτα στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, ένας καφές στη "Χόβολη", μια βραδιά στο "Απόλλων" (όχι το Palace, της Σταδίου...), περπάτημα με to mp3 στην παραλία του Αλίμου και άλλα πολλά που σίγουρα μου διαφεύγουν. Αδιαμφισβήτητα τα ΜΜΕ πλασάρουν μια χ εικόνα της Αθήνας, η οποία δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Δεν είμαστε όλοι κάθε μέρα στα μπουζούκια. Δε βλέπουμε όλοι Δρούζα και Στεφανίδου. Νομίζω λοιπόν ότι υπάρχει και η άλλη Αθήνα την οποία συχνά πυκνά επισκεπτόμαστε. Και μας αρέσει...
Συμφωνώ με όσα λες και με το οτι το φαινόμενο είναι εμφανές σε όλη την Ελλάδα... Αλλά και στις υπόλοιπες χώρες δυστυχώς, σε μεγαλύτερο βαθμό...Αναρωτιέμαι, εκτός από το να συμφωνούμε με αυτά που λες, έχει αλλάξει κανένας τη συμπεριφορά του; Γιατί φυσικά, 'φταίνε', σχεδόν πάντα, όλοι οι άλλοι..Διαβάζω παντού ωραίες ιδέες και πουθενά προτάσεις... Ελπίζω να μη θεωρηθεί οτι το σχόλιό μου έχει αρνητικό τόνο... απλά αναρωτιέμαι πότε θα έρθει η μέρα που θα κάνουμε κάτι όλοι για αυτά τα οποία παραπονιόμαστε ή πότε θα γίνουμε σαν τους γονείς μας χωρίς να το καταλάβουμε...Την καλησπέρα μου...
κι όμως η Αθήνα υπάρχει, υπάρχει η Αθήνα που κρύβουμε μέσα μας, η σιωπηλή και διακριτική Αθήνα... θα πω κάτι σχετικοάσχετο (της Κερασιάς είναι αυτό). Κάθε μέρα στα κανάλια βγαίνουν διάφοροι και ξεκατινιάζονται, σκοτώνονται, ξεγυμνώνονται κι εμείς λέμε αυτή είναι η Ελλάδα, μια χώρα σε παρακμή, αυτή είναι η Αθήνα μια πόλη που δεν υπάρχει, αυτοί είναι οι έλληνες, ένας λαός κοινό της Ανίτα Πάνια. Κι όμως....Πρίν από καμιά δεκαριά μέρες, στις ειδήσεις (θα σας γελάσω ποιου καναλιού) είχε ένα ρεπορτάζ για το πρόγραμμα Βοήθεια στο σπίτι. Ένα ζευγάρι (πολύ ηλικιωμένο) λοιπόν, μιλάει για το πόσο αγαπάνε και πόσο χρειάζονται τα παιδιά του προγράμματος, φορούν τα καλά τους και ο παππούς κάποια στιγμή, ενώ η γυναίκα του μιλά, την κοιτάζει προσηλωμένος, μόνο αυτή υπάρχει εκεί και σκύβει και της φτιάχνει το γιακαδάκι, με μια τρυφερότητα που σου έφερνε δάκρυα στα μάτια. Υπάρχει και αυτή η Ελλάδα, και αυτοί οι έλληνες και ΔΕΝ είναι οι λιγότεροι... απλά οι άλλοι κάνουν περισσότερη φασαρία. Πολυ όμορφο το blog σας, χαίρομαι πολύ που το βρήκα :)
ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ 90 ,ΠΡΟΥΠΗΡΧΕ ΣΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ,ΑΛΛΑ ΣΤΟ 90 ΑΠΟΓΕΙΩΘΗΚΕ ΜΕ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ.ΚΑΠΟΤΕ ΥΠΗΡΧΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΠΟΥ ΑΠΕΤΡΕΠΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΚΥΛΙΣΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΜΙΑΚΟ ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ,ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΑΠΕΜΕΙΝΕ ΜΙΑ ΣΚΙΑ....
@δ.τζ:Σίγουρα υπάρχει κι η Αθήνα που αντιστέκεται, αλλά πρόκειται για εξαιρέσεις. Ν'αναφέρω μερικά σημεία:Capp (Εξάρχεια)Ενδιαφέρον μαγαζί με κόμικ,dvd και αλλόκοτα βιβλία.Cookoo Food(Εξάρχεια):Φτηνό και καλό φαγητό. Στέκι καλιτεχνών.Κινηματογράφος Μικρόκοσμος(Συγγρού):Προβολές πειραματικών ταινιώνΚέντρο ελεύθερης έκφρασης Asynart(Λεωφ.Βουλιαγμένης):Εκθέσεις,σεμινάρια και άλλα πολλά συνιστούν μια πνευματική όαση.Το συνιστώ.Δεν θέλω να παρουσιάσω μια απαισιόδοξη πλευρά της Αθήνας, αλλά μια αφυπνιστική. Φίλε δ.τζ. μπορεί να μην βλέπουμε όλοι τα σκουπίδια που αναφέρεις-πράγμα που αποδεικνύεται κι απ' τον αριθμό των blogs που καταφέρονται εναντίον τους-ωστόσο η συντριπτική πλειοψηφία ανήκει στην κατηγορία της χρυσής μετριότητας.@colpocoquette:Νομίζω πως το 2ο μέρος θα σε καλύψει από πλευράς το ποιος φταίει. Εννοείται πως εμείς οι πολίτες έχουμε μεγάλο μερίδιο ευθύνης.Φυσικά και το σχόλιό σου δεν είναι αρνητικό.Προσωπικά έχω αποκηρύξει εδώ και χρόνια τον τρόπο ζωής που περιγράφω ως απωθητικό. Οι προτάσεις δεν επιφέρουν άμεση αλλαγή καθώς είναι πολύ πιο σύνθετο το αθηναικό matrix. Πες με κυνικό αλλά γιατί ν' αλλάξει η Αθήνα; Αφού δεν αξίζει να' ναι καλύτερη για τους πολίτες που την κατοικούν...
Η Αθήνα είναι αποτέλεσμα των καιροσκόπων πολιτικών που μας έβαλαν τον έναν να ζούμε πάνω στον άλλον.
@meniek:Μια κινέζικη παροιμία λέει:Οι άδειοι τενεκέδες κάνουν περισσότερο θόρυβο απ' τους γεμάτους.Αυτό είναι μια εξήγηση για το τι παρακολουθούμε γύρω μας. Υπάρχει η διαφορετική Αθήνα,αλλά είναι μακριά από αυτή που αντικρίζουμε.Το συγκεκριμένο περιστατικό που περιγράφεις αγαπητή φίλη προφανώς αποδεικνύει πως υπάρχουν Άνθρωποι.Αυτό δεν το αμφισβητώ. Ευχαριστώ εκ βαθέων για τα καλά λόγια.@angelab23:Η αυθεντικότητα κι η αξιοπρέπεια κατέληξαν να θεωρούνται γραφικά απομεινάρια του παρελθόντος.Ακόμα και τα σήριαλ είναι μες στην πλαδαρότητα πλέον...@hand of fate:Οι πελατειακές σχέσεις κομμάτων-ψηφοφόρων...Ας μην διαμαρτυρόμαστε λοιπόν!
Η συλλογιστική μου είναι η εξής: δεν θα διαφωνήσω με την κριτική ούτε είμαι ενάντια...μήπως όμως με το ασχολούμαστε συνεχώς με τα "σκουπίδια" τους δίνουμε και περισσότερη αξία; μήπως πιο πονηρό θα ήταν να φωνάξουμε για το τι μας αρέσει; τι γουστάρουμε ρε αδελφέ; και όπου το βρίσκουμε να το ενισχύουμε; προσωπικά μου αρέσει η αθήνα. δεν μπορώ να μείνω πια επαρχία (δεν εννοώ τις άλλες πόλεις αλλά τα χωριά). έχω ανακαλύψει τις κρυφιές της αγκαλιές και χάνομαι... :-)
Έτσι είναι, όσο ασχολούμασε με τα σκουπίδια τόσο περισσότερο δίνουμε αξία. Το συγκεκριμένο post βέβαια δεν ασχολείται με τα σκουπίδια, αλλά με την Αθήνα.Την θέλω πιο ζωντανή κι εξωστρεφή. Πιο καθαρή και ελκυστική. Πιο καλλιτεχνική και καλόγουστη. Όλοι όσοι διαφωνούμε με τον τρόπο ζωής στην Αθήνα έχουμε βρει τα "καταφύγιά" μας. Όμως είναι οι εξαιρέσεις. Ούτε εγώ θα μπορούσα να ζήσω επαρχία. Ίσως Θεσ/νίκη. Γι' αυτό παρουσιάζω το πρόσωπο της Αθήνας που αποτελεί τον κανόνα. Σκοπός, το διανοητικό ηλεκτροσόκ για όσους ακόμα χαριετίζονται με τα σκουπίδια του mainstream.Καλησπέρα μου φίλε μου.
Δημοσίευση σχολίου