Αν υπήρχε θεός, θα έπρεπε τώρα οι Volbeat να είναι από τα μεγαλύτερα ονόματα στην σύγχρονη metal\rock σκηνή, όχι επειδή έχουν το hype ή πουλάνε γκομενιλίκι, αλλά γιατί έχουν βγάλει 3 δισκάρες στην σειρά! Οι Δανοί με πανέξυπνο και εμπνευσμένο τρόπο ανακατεύουν το metal, το rockabilly, το punk, το southern και τους ρυθμούς του nu metal συνοδευόμενα από μια φωνή που θυμίζει άλλοτε James Hetfield κι άλλες φορές έναν βλαχο-Elvis. Πραγματικά αυτό που κάνουν οι Volbeat είναι πρωτότυπο και πωρωτικό. Μετά από τα καταπληκτικά "Rock the Rebel\Metal the Devil" και "Guitar Gangsters & Cadillac Blood" κυκλοφορούν έναν δίσκο που συνεχίζει στα ίδια υψηλά στάνταρντς, έναν δίσκο γεμάτο με φοβερά τραγούδια, δυναμικά και άμεσα, αλλά και προσιτά από όλους.
Όταν ένα άλμπουμ ανοίγει με μια κομματάρα σαν το "The Mirror and the Ripper" δεν γίνεται να μην σε κερδίσει. Και μετά να έχεις το "Heaven Nor Hell" με την φυσαρμόνικα να σε μεταφέρει στο Mississipi ή το thrash-ίζον "Who They Are" που θα μπορούσε να είναι ο ύμνος που εδώ και χρόνια δεν έχουν γράψει οι Iced Earth. Το "Fallen" σε κερδίζει με το refrain του (και ποιο τραγούδι των Volbeat δεν το κάνει;) όπως και το punk-ίζον "A Better Believer". Στο "7 Shots" έπειτα από μια "βλάχικη" εισαγωγή οι επιρροές Motorhead είναι εμφανείς με τον Mille Petrozza των Kreator να απογειώνει ένα ούτως ή άλλως γαμάτο τραγούδι. Όμορφο το mid-tempo και παλιομοδίτικο "A New Day", ενώ το "16 Dollars" θα σας μεταφέρει πάλι στους αγρούς του αμερικάνικου Νότου ή σε κάποιο salloon. Το στακάτο "A Warrior's Call" κατεδαφίζει αρένες, ενώ η ιαχή "fight, fight, fight" είναι προορισμένη να συνοδεύεται από χοροπηδηχτά του κοινού σε συναλίες. Το "Magic Zone" είναι λίγο πιο μελωδικό, ενώ στο "Evelyn" ο Barnes των Napalm Death αλυχτάει δίνοντάς μας την χαριστική βολή, έπειτα από 7 σφηνάκια. Οι ακουστικές κιθάρες έχουν την τιμή τους στο "Being 1" , ενώ το "Thanks" που κλείνει αυτή την δισκάρα οι Volbeat ευχαριστούν τους οπαδούς τους για την υποστήριξη.
Φοβερές κιθάρες, ωραία φωνητικά, ξεσηκωτικά τραγούδια και κέφι. Όλα τα έχει ο μπαξές. Είτε φοράς All Star, είτε αρβύλες, είτε καουμπόικες μπότες! Πάρτε το χαμπάρι. Οι Volbeat δεν είναι ανερχόμενο συγκρότημα, αλλά ένα μεγάλο συγκρότημα που γράφει ιστορία, αφού όλα τα άλμπουμς του είναι διαμάντια κι αυτό δεν το καταφέρνουν και πολλοί σήμερα. Από τους δίσκους της χρονιάς. Καιρός να μην τους παρακολουθούν λίγοι, αλλά να κερδίσουν αυτό που τος αξίζει. Αν τους προσπεράσετε, εσείς θα χάσετε. Τα σπάνε!!!
3 σχόλια:
Πες ταααααα!!!!! Τα περιέγραψες όπως ακριβώς είναι.. super!
Beautiful band :)
Unlike the most other bands it shows creativity and hard work
ingridients that are missing in todays world
but due to these characteristics i doubt they will be able to go mainstream.
(i am sorry for whriting in english but i believe its proper to use a latin language with latin characters.
Πάρα πολύ καλοί! Καταπληκτικά κομμάτια που πραγματικά σε ταξιδεύουν στον Νότο...Τρομερός δίσκος με λίγα λόγια!! Από τ'αγαπημένα μου αυτήν την περίοδο!
Δημοσίευση σχολίου