Η πλατωνική αλληγορία του σπηλαίου μας θέτει προβληματισμούς σχετικά με την φύση της πραγματικότητας, την ευκολία που μπορεί να χειραγωγηθεί η ανθρώπινη αντίληψη, αλλά και το χρέος των "φωτισμένων" να ανοίξουν τα μάτια σε όσους ακόμη ζουν στην άγνοια. Βέβαια αυτό το τελευταίο είναι και το πιο επικίνδυνο, καθώς αυτός που βγαίνει από το σπήλαιο αποκτώντας συνείδηση της πραγματικότητας, θεωρείται "παραβάτης" επομένως πρέπει να τιμωρηθεί.
Γι' αυτό το Σύστημα συνδέει το νόμιμο με το ηθικό, ώστε να ρίχνει λάσπη ή να εξουδετερώνει όσους αποκαλύπτουν την κίβδηλη πλευρά του και προσπαθούν να αφυπνίσουν τους συνανθρώπους τους. Οι τυφλοί, μένουν μονάχα στην εικονική πραγματικότητα και στα είδωλα που προβάλονται από τον νου του Συστήματος. Μένουν χαρούμενοι στο σκοτάδι γιατί αγνοούν, ότι γύρω υπάρχει και φως. Αλλά οι τυφλοί δεν μπορούν ν' αντέξουν το βάρος της Αλήθειας. Διδακτική και διαχρονική αλληγορία.
Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010
ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ
1 σχόλια:
Οι άνθρωποι δεν θέλουν κάποιον που είναι διαφορετικός, που βλέπει τα πράγματα με άλλη οπτική ή που είναι σε θέση να διακρίνουν μια άλλη Αλήθεια απ'αυτή που μας σερβίρουν.
Η θεωρία του "μαύρου προβάτου" που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τέτοιες συμπεριφορές στην κοινωνική ψυχολογία είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα με την αλληγορία του σπηλαίου.
Οι άνθρωποι που βρίσκονται σε πνευματικό λήθαργο δύσκολα μπορούν να αφυπνιστούν και να δεχτούν κάτι άλλο απ'αυτό που έχουν μάθει ή που έχουν συνηθίσει να ξέρουν.
Δημοσίευση σχολίου