ΜΑΜ, ΚΑΚΑ ΚΑΙ ΝΑΝΙ

Κάναμε την αυτοκριτική, κάναμε ψυχανάλυση, δείξαμε πως έχουμε διάφορα μαζοχιστικά σύνδρομα, φανερώσαμε το αγαπημένο μας εθνικό παιχνίδι, την "κολοκυθιά", όλοι εξαιρούμε εαυτούς. Αλλά όλοι θα κριθούμε, ειδικά σε μια δύσκολη κατάσταση σαν αυτήν. Θα φανεί ποιος είναι αξιοπρεπής, ποιος είναι τίμιος απέναντι στα λόγια του, ποιος θα στηρίξει τις επιλογές του.

Το μέλλον θα υπάρξει και χωρίς εμάς. Γιατί; Γιατί είμαστε αποχαυνωμένοι. Ζητούμε λύση ενώ για πολλά χρόνια ήμασταν αδιάφοροι. Ζητάμε εύκολες λύσεις, προσαρμοσμένες στο ευτελές σύστημα αξιών μας. Θέλουμε να είμαστε οι "νονοί" κάθε λύσης, ο καθένας για τον εαυτό του. Σήμερα Πρωτομαγιά, μια αργία, ενας κοινός σκοπός και 2-3 διαφορετικές πορείες συνδικάτων στο κέντρο της Αθήνας. Ποιος ο λόγος, που είναι η αλληλεγγύη; Ζητάμε συλλογική αντίσταση, αλλά με brand name, χορηγούς και τηλεοπτική κάλυψη.

Τώρα χρειαζόμαστε σοβαρούς ανθρώπους. Συνήθως αυτοί που καταπιέζονται και πονάνε εκτιμούν καλύτερα την πραγματική ζωή. Χρειαζόμαστε πνευματικούς ανθρώπους κι όχι αγέλες συνδικαλιστών. Όχι άλλα μεγάλα λόγια. Από εμάς κι όχι από τους πολιτικούς που τους έχουμε συνηθίσει. Στα λόγια θα μετρήσουμε; Από που καταγόμαστε, τι προσφέραμε και λοιπές μπούρδες; Είμαστε ένας λαός μικροαστών, φοβισμένων που συμπεριφερόμαστε γελοία. Αυτά που κάποτε κοροιδεύαμε σήμερα είναι ο τρόπος ζωής μας. Προσκυνάμε τα περιττώματα και τα πτώματα του life style. Κάποτε υπήρχαν σ' αυτή την χώρα Καζαντζάκης, Σεφέρης, Ελύτης, Καρυωτάκης και σήμερα Τζούλια, Ψωμιάδης και Στεφανίδου.

Κάντε την επανάστασή σας σήμερα και μετά πηγαίνετε σπίτι για να δείτε αν σας κατέγραψαν οι κάμερες. Πως ήμασταν και πως θα γίνουμε; Μαμ, κακά και νάνι.

Posted in: κοινωνία,Image