ΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΩΝ '00S

Η δεκαετία που μας πέρασε ήταν μια αρκετά ενδιαφέρουσα για τον κινηματογράφο. Σίγουρα γνώρισε κρίση και στράφηκε πολλές φορές σε comics, videogames, στην λογοτεχνία και στα remakes παλαιότερων ταινιών για να αντλήσει έμπνευση αλλά και για να κάνει την βιομηχανία να κινηθεί. Ωστόσο αρκετές ταινίες που θα μείνουν κλασικές προβλήθηκαν, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε τις νέες τεχνολογίες που εισήχθησαν στην 7η τέχνη, όπως και το συνεχές downloading ταινιών πριν καν αυτές κυκλοφορήσουν. Η παρακάτω λίστα δεν περιλαμβάνει τις καλύτερες (αν και πάλι υποκειμενικό θα ήταν αυτό) αλλά τις αγαπημένες μου ταινίες για την δεκαετία που έφυγε.

1. LORD OF THE RINGS TRILOGY (2001-2002-2003)
Καταρχάς δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο από τα 3 μέρη γιατί τα θεωρώ μια ενιαία ιστορία. Πραγματικά η μεταφορά του έπους του Tolkien ήταν συγκλονιστική και τα 13 Όσκαρ που απέσπασε πέρα για πέρα δίκαια. Η αιώνια μάχη του Καλού και του Κακού, η δύναμη της φιλίας, η διαφθορά της εξουσίας και άλλα σχόλια περασμένα μέσα από μαγευτικά τοπία, ενδιαφέροντες χαρακτήρες, ηρωικές περιπέτειες και ένα πανέμορφο soundtrack.

 

 

 

 

 

 

 

2. MATRIX REVOLUTIONS (2003)
Το τελευταίο κεφάλαιο της πολυσυζητημένης ιστορίας των αδελφών Wachowski μας προσφέρει ένα σεναριακό κρεσέντο καθώς ο πόλεμος μεταξύ ανθρώπων και μηχανών φτάνει στο μεγάλο φινάλε. Το "Matrix" τόλμησε να πει αλήθειες σε μεγάλο κοινό που καμία ταινία δεν έκανε με τόσο προφανή τρόπο, αλλά ταυτόχρονα ντυμένη με ένα εντυπωσιακό φουτουριστικό σκηνικό.

 

 

 

 

 

 

 

 

3. THE DARK KNIGHT (2008)
Ένα φιλμ στοιχειωμένο από τον θάνατο του Heath Ledger αλλά που είναι κάτι παραπάνω από μια απλή μεταφορά comic στην μεγάλη οθόνη. Ο θεατής δέχεται έναν καταιγισμό ερεθισμάτων, η ατμόσφαιρα είναι ζοφερή, παραδοσιακά κλισέ του είδους ακυρώνονται με αναρχικό τρόπο. Οι βασικοί χαρακτήρες είναι απολαυστικοί, με τον Joker να...ρίχνει την θερμοκρασία απ' όταν εμφανίζεται. Λογική blockbuster μέσα από μια καλλιτεχνική και οξυδερκή σκηνοθετική ματιά.

 

 

 

 

 

 

4. PAN'S LABYRINTH (2006)
Με ένα παραμύθι μπορείς να πεις μεγάλες αλήθειες. Αυτό συμβαίνει και στο έργο του Del Toro ο οποίος με τρόπο αλληγορικό μιλάει για την φυγή από την πραγματικότητα όταν αυτή είναι τρομακτική, σε φανταστικούς κόσμους. Ο ευφάνταστος κόσμος που ανοίγει μπροστά στα μάτια σου και οι παράξενες φιγούρες δεν είναι παρά το παραπέτασμα για να ειπωθεί η ιστορία κατά του φασισμού και κάθε μορφής καταπίεσης. Παραμύθι που μόνο για παιδικά μάτια δεν είναι.

 

 

 

 

 

 

 

5. V FOR VENDETTA (2005)
Βασισμένο στο ομώνυμο κόμικ αυτό το φιλμ καταφέρνει και εκφράζει τις προθέσεις του με τρόπο λυρικό, θεατρικό αλλά και με την απαραίτητη ωμότητα όταν οι συνθήκες το απαιτούν. Οι ομοιότητες του καθεστώτος το οποίο μάχεται ο μασκοφόρος ήρωας V με την σημερινή κατάσταση είναι τρομακτικές. Η σεναριακή ροή είναι δυνατό χαρτί, ενώ οι συμβολισμοί εύστοχοι. Φασισμός, προπαγάνδα, έλεγχος των μαζών, καταπάτηση δικαιωμάτων στο όνομα της ασφάλειας και στην μέση όλων αυτών ο αντι-ήρωας, ο καθένας από εμάς. Και το φινάλε αρκετά ενθουσιώδες.

 

 

 

 

 

 

6. REQUIEM FOR A DREAM (2000)
O Aronofsky μας βάζει στην ζωή των ανθρώπων των μεγαλουπόλεων όπου όλα έχουν παρακμάσει. Ο τρόπος που κυλάει η ιστορία αργά μέχρι να σε μπλέξει μέσα σε έναν εφιάλτη είναι μαζί με τους ρόλους τα κύρια συστατικά δημιουργίας αυτής της ταινίας. Η κόλαση του εθισμού και η τάση αυτοκαταστροφής του σύγχρονου ανθρώπου δεν θα μπορούσε να δοθεί πιο ζοφερά και κυνικά.

 

 

 

 

 

 

 

 

7. THE PRESTIGE (2006)
Ένα πραγματικό υπερθέαμα, με πειραματική αφήγηση, συνεχή και αινιγματικά flash back και ένα φοβερό cast. Δύο πρώην συνεργάτες ταχυδακτυλουργοί βρίσκονται σε διαμάχη και η δομή της ταινίας είναι το ίδιο ταχυδακτυλουργική, εντυπωσιάζοντας αλλά παράλληλα παραπλανώντας το κοινό με τις συνεχείς ανατροπές. Και ο τρόπος που τελειώνει η ταινία απαιτεί το χειροκρότημά σου.

 

 

 

 

 

 

 

 

8. BORAT (2006)

Μια σάτιρα με πολιτικό-κοινωνικό σχόλιο που δεν αφήνει τίποτα όρθιο! Ένας ταλαντούχος κωμικός που πατάει πάνω στον καθωσπρεπισμό και κριτικάρει τόσο έντονα τον δυτικό τρόπο ζωής που ακόμη κι αν είσαι Αμερικανός μόνο αν έχεις έλλειψη χιούμορ δεν θα τον παραδεχτείς. Ο Borat συγκρούεται με όλα τα πρότυπα, γελοιοποιεί τους πάντες σπάζοντας τα προσωπεία μέσα από τις φάρσες και κάφρικη τρομοκρατία. Η κινηματογραφική ορθότητα ποδοπατήθηκε βάναυσα.

 

 

 

 

 

 

 

9. SAW (2004)
Μια ταινία θυμάμαι μόνο να έχει αυτή την ατμόσφαιρα που συνάντησα σ' αυτή την low budget παραγωγή: Το "Seven". Θρίλερ που σοκάρει με την αγριότητα και την νοσηρή του ατμόσφαιρα. Ως ταινία τρόμου είναι πρωτότυπη και μπορεί να μην έχει την ποιότητα του "Seven" αλλά προσφέρει πολλές συγκινήσεις και ένα πικρό φινάλε όπου κάθε ελπίδα πάει περίπατο. Οι σκηνές φόνων μέσα από τις παγίδες του αινιγματικού δολοφόνου Jigsaw είναι ανατριχιαστικές.

 

 

 

 

 

 

 

10. SIN CITY (2005)
Το "Sin City" χρησιμοποίησε την αισθητική του κόμικ για να παρουσιάσει τον δικό του κόσμο. "Έγχρωμο" ασπρόμαυρο με μερικές πινελιές χρώματος ώστε να δοθεί έμφαση σε μερικές εικόνες. Το φιλμ κινείται αντίθετα από τον ρεαλισμό αναπαράγοντας τους χαρακτήρες των κόμικ και την σχεδόν noir ατμόσφαιρα με στυλ. Η αίσθηση της παρακμής, των αντι-ηρώων και οι πολλές σκηνές δράσης αντισταθμίζουν τα διάφορα κενά που υπάρχουν στο σενάριο.

Posted in: αφιερώματα,movies