Ημερολόγιο Σταύρου Γιαννούλη, 16/3/2014
Τελικά αυτή η εξοχική κατοικία, λίγο έξω από την Αθήνα αποδείχθηκε σωτήρια. Ποτέ δεν επέστρεψαν οι ιδιοκτήτες, αλλά καλύτερα γιατί δεν νομίζω να είναι όπως ήταν. Ευτυχώς το φαγητό φτάνει, ο Μάρτυ ο σκύλος μου είναι καλός φύλακας κι έχω ησυχία. Νέα δεν έχω ακούσει από τους γονείς μου αλλά φαντάζομαι πως κατέληξαν. Το Υπουργείο Εσωτερικών (ή ότι λειτουργεί από αυτό) έβγαλε ανακοίνωση πως η μόλυνση προήλθε μέσω ενός πρωτόγνωρου ηλεκτρομαγνητικού κύματος. Ήταν τρομοκράτες; Ήρθε το τέλος του κόσμου; Τι να πω...
Δεν μας έχουν ενημερώσει τι συμβαίνει σε άλλες χώρες. Μόνο στην Ελλάδα χτύπησε αυτό...πως να το πω ιό; Ευτυχώς τις προάλλες βρήκα μια κοπέλα που είχε επιζήσει, στην εθνική οδό. Ήταν σε άθλια κατάσταση, φάνηκε χτυπημένη αλλά τώρα συνέρχεται. Είναι 24 χρονών και την λένε Μάρθα. Τις έδωσα τροφή και νερό και την άφησα να ξεκουραστεί. Έχω κάποιον να μιλάω τουλάχιστον.
Ημερολόγιο Σταύρου Γιαννούλη 21/3/2014
Σήμερα ακούσαμε από το ραδιόφωνο (το μοναδικό μέσο που ακόμη λειτουργεί) από έναν πειρατικό σταθμό πως μαζεύονται επιζώντες σε συγκεκριμένα μέρη και αυτο-οργανώνονται. Έχουμε αυτοκίνητο αλλά όχι αρκετή βενζίνη. Μήπως η κοινωνία θα αρχίσει πάλι από τα στάδια που υπήρχαν στις συλλεκτικές κοινωνίες; Η λάμπα σβήνει, πάω για ύπνο θα τα πούμε αύριο...ελπίζω.
Ημερολόγιο Σταύρου Γιαννούλη 25/3/2014
Διάφοροι ήχοι από τα γύρω χωράφια δεν μας αφήνουν να κοιμηθούμε τα βράδια ήσυχα. Κοιτάω από το παράθυρο αλλά δεν υπάρχει τίποτα. Καμιά φορά ακούω θορύβους πίσω από τους τοίχους. Μήπως έχω αρχίσει να τρελαίνομαι; Και η Μάρθα φαίνεται διαφορετική. Τις τελευταίες 2 μέρες ο Μάρτυ της γαβγίζει συνέχεια. Δεν ξέρω ακόμα γιατί...
[Απόσπασμα που βρέθηκε στις 22/12/2014 κατά την Μεγάλη Εκκαθάριση]
Διαβάστε το 3ο μέρος
1 σχόλια:
Πολύ ενδιαφέρον έχει η ιστορία...Καλή η ιδέα να γράψεις κάτι τέτοιο!Περιμένω την συνέχεια...
Δημοσίευση σχολίου