Οι φίλοι του sludge θα συγκινηθούν μ' αυτήν εδώ την κυκλοφορία. Αλλά όχι μόνο αυτοί, γιατί οι Buried Inside εδώ χρησιμοποιούν το ακραίο hardcore, το λασπωμένο doom και το θορυβώδες noise με τα post rock χασίματα και δημιουργούν μια ατμόσφαιρα ερημιάς απολύτως πειστική. Τα τύμπανα λειτουργούν τελετουργικά και έχουν σημαντικό ρόλο στο χτίσιμο των συνθέσεων, αλλά τα διάφορα πλήκτρα και τα παραμορφωτικά εφέ είναι αυτά που δημιουργούν μια..."ομίχλη" στον ήχο. Τα φωνητικά είναι ακραία, "σκισμένα" και ταιριάζουν με την όλη σαπίλα. Η όλη ακρόαση σου βγάζει ένα συναίσθημα απομόνωσης και πικρίας. Οι Buried Inside έγιναν πιο προσιτοί σε σχέση με τους προηγούμενους δίσκους τους (και μόνον αυτούς) αλλά παραμένουν εξαιρετικά στρυφνοί και διαβρωτικοί.
Όσοι αρέσκονται στους Cult of Luna, Neurosis αλλά και Pelican, Isis θα πρέπει να κάνουν πάρτι μ' αυτό το δημιούργημα. Από τις πιο ενδιαφέρουσες ακραίες προτάσεις των τελευταίων χρόνων, όμως χρειάζεται απόλυτη προσήλωση και δύσκολα θα εκτιμηθεί απ' όσους δεν έχουν επαφή με την πειραματική μουσική. Οι ήρεμες στιγμές εναλλάσσονται με βίαια ξεσπάσματα που καταλήγουν σε ένα χάος. Δυσπρόσιτο και δύσπεπτο, διαμάντι του extreme ήχου αλλά όχι για όλους. Καναδοί δεν είναι, τι περιμένατε;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου