Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010

FEAR FACTORY-MECHANIZED


Αυτός είναι ο πρώτος σπουδαίος δίσκος για το 2010. Οι Fear Factory επέστρεψαν και μας παρουσιάζουν το καλύτερό τους album μετά το θρυλικό "Demanufacture". Ο Dino Cazares γύρισε στην μπάντα και αυτή η επιστροφή κάνει την διαφορά στον δίσκο, καθώς τα riffs είναι φοβερά και οι ρυθμοί καταιγιστικοί. Ο Herrera έφυγε αλλά όταν πίσω από τα drumms κάθεται το θηρίο Gene Hoglan η απώλεια αυτή καλύπτεται, όπως επίσης και του μπασίστα Wolbers, καθώς ο Stroud (Strapping Young Lad, Zimmers Hole) κάνει ότι καλύτερο μπορεί. Ο δίσκος ξεκινάει δυναμικά με το ομώνυμο και οι προθέσεις των F.F. γίνονται σαφείς. Groove που σε πορώνει, ο Bell να τραγουδάει σαν τις παλιές καλές εποχές και να δείχνει πως βρίσκεται σε φόρμα. Το "Fear Campaign" διαθέτει ένα φοβερό refrain ενώ οι αλλαγές είναι κολλητικές. Το "Powershifter" ξεχωρίζει για το "μηχανικό" του drumming και για το συναυλιακό του refrain. Το "Christploitation" ξεκινά με ατμοσφαιρικά πλήκτρα και στην συνέχεια τα δίνει όλα, τραγούδι με soundtrack-ικό ύφος. Κομματάρα είναι και το "Oxidizer" που ακολουθεί με τα samples να βρίσκονται διακριτικά στο περιθώριο και τους ρυθμούς να ξεσαλώνουν μέχρι να φτάσουμε στο ξέσπασμα του refrain. Από τα καλύτερα τραγούδια που έχουν γράψει. Τα "Industrial Discipline", "Controlled Demolition" και "Designining the Enemy" είναι αρκετά καλά κομμάτια στο γνώριμό τους ύφος, με το τελευταίο μάλιστα να τους βρίσκει να κινούνται έστω και για λίγο στα χωράφια των Meshuggah. Το καλύτεροόμως μας το φύλαγαν για το τέλος, αφού το "Final Exit" είναι ένα πικρό και καθηλωτικό φινάλε γεμάτο συναίσθημα με τα υπέροχα καθαρά φωνητικά στο μεγαλύτερο μέρος του. Το καλό είναι πως το "Mechanized" δεν κάνει πουθενά κοιλιά.


Οι Fear Factory πέτυχαν την ολική επαναφορά. Δεν κυκλοφόρησαν έναν ρομποτικό δίσκο, αλλά ένα album με ψυχή και τσαμπουκά. Τα cyber στοιχεία που εκείνοι πρώτοι καθιέρωσαν και τα διάφορα ηλεκτρονικά μέρη και samples είναι εδώ αλλά χρησιμοποιούνται με φειδώ. Όλο το συγκρότημα είναι άψογο τεχνικά και εκτελεστικά, ενώ ο Bell χρησιμοποιεί κυρίως τα brutal φωνητικά χρωματίζοντας τα τραγούδια όπου χρειάζονται με τα χαρακτηριστικά μελωδικά του φωνητικά. Στιχουργικά το album αναφέρεται στο σκοτεινό μέλλον όπου ο άνθρωπος έχει γίνει σκλαβός των μηχανών, ενώ γίνονται αναφορές στην θρησκεία, τον μαζικό έλεγχο και την διαφθορά. Οι Fear Factory είναι πρωτοπόροι και έκαναν αυτό που περιμέναμε χρόνια. Κυκλοφόρησαν το "Mechanized" που το industrial ισορροπεί άψογα με το death και έχει την ατμόσφαιρα, το πάθος και την ένταση του "Demanufacture" χωρίς να σημαίνει ότι είναι ανώτερο ποιοτικά. Με δυο λέξεις: ΤΑ ΣΠΑΕΙ!

2 σχόλια:

Πολύ καλοί!Άκουσα δυο κομμάτια και πορώθηκα! Εχει πολύ δυναμισμό ο δίσκος και πολύ ωραίες μελωδίες...

Πάω να το βρώ άμεσα. Εχω να τους ακούσω από το 98! Το Demanuftacture (94) ηταν δισκάρα

Δημοσίευση σχολίου

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More