GUNS 'N' ROSES-CHINESE DEMOCRACY

Να που το ζήσαμε κι αυτό! Με αναμονή 13-14 χρόνων κυκλοφορεί το Chinese Democracy από τους Guns 'N' Roses και μήπως αυτός είναι ένας οιωνός ότι έρχεται το τέλος του κόσμου;
Δεν ξέρω γιατί έπρεπε να περιμένουμε τόσα χρόνια. Πριν κρίνουμε συνολικά τον δίσκο, ας δούμε κάθε κομμάτι χωριστά:
"Chinese Democracy"-Ενδιαφέρον riff, καλό refrain, ο Axl φαίνεται να βρίσκεται σε φόρμα.
"Shackler's Revenge"-Ηλεκτρονική (!) παραγωγή, το refrain καλό και αυτή την φορά, τα ψηλά φωνητικά μια χαρά.
"Better"-Και αυτό ξεκινά με ηλεκτρονική προοπτική, αλλά σύντομα γίνεται κλασικό G'N'R τραγούδι με εξαιρετικό refrain και ενδιαφέρουσες μελωδίες. Απ' τα καλύτερα του album.
"Street of Dreams"-Έγχορδα και πιάνο κάνουν την εμφάνισή τους σ' αυτή την μπαλαντοειδή σύνθεση, αρκετά καλό με το solo στην μέση να φέρνει χαμόγελο με την γλύκα του.
"If the World"-Πάλι ηλεκτρονικά στοιχεία και χαμηλοί ρυθμοί. Ρε τι γίνεται εδώ μέσα; Μοιάζει με τον ρυθμό που έχει και το στυλ του refrain πως απευθύνεται στο ραδιόφωνο.
"Τhere was a Time"-Ευχάριστο τραγούδι που φέρνει κι αυτό σε μπαλάντα με τα πλήκτρα να βρίσκονται στο παρασκήνιο. Από τα καλά του δίσκου και αυτό. Κάποια καλά riffs στο τέλος.
"Catcher in the Rye"-Πιο σκληρό από τα προηγούμενα αλλά εντελώς αδιάφορο.
"Scraped"-Αρκετά heavy κι αυτό, πιο τσαμπουκαλεμένο, αλλά μέτριο και αυτό.
"Riad and the Bedouins"-Κάποιες καλές μελωδίες, το refrain όχι άσχημο αλλά όχι και κάτι τρομερό.
"Sorry"-Άλλη μια μπαλάντα, η οποία αν και δεν είναι άσχημη, δεν προκαλεί ανατριχίλες ανάλογες του παρελθόντος.
"IRS"-Δυνατό τραγούδι, με το refrain και τις γέφυρες να είναι από τα καλύτερα σημεία του album.
"Madagascar"-Μια σπουδαία σύνθεση προς το τέλος του δίσκου. Ίσως το πιο πειραματικό κομμάτι τους, αρκετά pop, χωρίς να χάνει την rock ταυτότητά του και με την ορχήστρα να το κάνει πιο ατμοσφαιρικό. Ορισμένα samples στο μέσο του και μελαγχολία. Πάλι χαμηλών ταχυτήτων. Μ' άρεσε.
"This I Love"-Φοβερή μπαλάντα, απ' αυτές που κάνετε αφιερώσεις και κόβετε φλέβες. Αυτό μάλιστα!
"Prostitute"-Καλό τραγούδι για κλείσιμο, δυνατό με ωραίες μελωδίες.

Το "Chinese Democracy" σαν σύνολο θα έλεγα πως θα διχάσει όσους το ακούσουν. Άλλους θα τους ξενίσει κι άλλους θα τους ενθουσιάσει. Αρκετά πειραματικό για Guns N Roses, με τα ηλεκτρονικά και τα pop στοιχεία μερικές φορές να δένουν και άλλες να απωθούν. Το πιάνο βρίσκεται παρόν σε αρκετές συνθέσεις, ενώ σπάνια είναι τα solos κι ακόμη πιο σπάνια τα γκάζια, αφού οι μειωμένες ταχύτητες κάνουν να μοιάζει το παρελθόν της μπάντας αρκετά μακρινό. Ο Axl πάντως βρίσκεται σε κέφια, αν και προτιμά πιο συγκρατημένες φωνητικές γραμμές. Θα μου πεις τώρα είναι πάνω από 40, πλούσιος και διάσημος, δεν έχει την ίδια πείνα και αναζητά άλλους τρόπους έκφρασης. Λόγω της διαφορετικής κατεύθυνσης είναι δύσκολο να πει κανείς που θα τοποθετήσουμε το album αυτό στο μέλλον, το σίγουρο είναι πως θα ακουστεί αρκετά ακόμη και σε μέρη που δεν παίζουν rock, ενώ η κυκλοφορία του και μόνο αποτελεί κεφάλαιο για την μουσική.

RATING: 7\10

Posted in: album reviews,hard rock,music