NEVERMORE-THE STRONGEST DRUG IN MUSIC

Oι Nevermore είναι το αγαπημένο μου συγκρότημα. Γι' αυτό δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός απέναντί τους. Και ούτε θέλω. Γεννημένοι στο Seattle από τις στάχτες των Sanctuary, όταν αυτοί ελέω grunge -που ήταν στην μόδα στις αρχές τις δεκαετίας του '90- διαλύθηκαν καθώς η εταιρεία τους δεν τους στήριζε με την υπογραφή συμβολαίου. Τότε ο Warrel Dane (τραγουδιστής) κι ο Jim Sheppard (μπασίστας) αποφάσισαν να πουν "ποτέ ξανά" και να κυνηγήσουν το όνειρό τους στην μουσική που τόσο αγαπάνε. Το 1994 η σύνθεση του συγκροτήματος σταθεροποιήθηκε με την προσθήκη του Van Williams πίσω από τα τύμπανα και τον Jeff Loomis να πιάνει την κιθάρα και να της αλλάζει από τότε τα φώτα. Έναν χρόνο μετά υπογράφουν στην Century Media και το ταξίδι αρχίζει...Κυκλοφορούν δίσκους ο ένας καλύτερος από τον άλλον, με σοβαρότητα και πείνα. Σκεπτόμενο metal για ακροατές με πολλές ορέξεις κι αντοχές.

ΝΕVERMORE
Τέτοιο ντεμπούτο μπάντας δύσκολα συναντάς. Με το "What tomorrow knows" που ανοίγει τον δίσκο να είναι ένα συγκλονιστικό κομμάτι, αλλά και με μια σειρά τραγουδιών που πραγματικά σε κάνει να σκεφτείς. Το "C.B.F" είναι αφιερωμένο σε έναν φίλο του Warrel που ήταν χρήστης ναρκωτικών, το "The Sanity Assasin", η μπαλάντα "The Hurting Words", το "Garden of Grey" και τα 8 τραγούδια είναι μια όαση. IN MEMORY
Το mini-album της μπάντας περιείχε μόλις 5 κομμάτια, με το οικολογικό "Matricide", το συγκλονιστικό "In Memory" και το μελαγχολικό "The Sorrowed Man" να είναι αξιόλογα τραγούδια, αλλά τα καλύτερα να έχουν μόλις ξεκινήσει...
Μας πυρπόλησαν τον νου. THE POLITICS OF ECSTASY
Ένα απίστευτο album που καθόρισε εν πολλοίς τον ήχο των Nevermore. Ο τίτλος είναι παρμένος από ένα βιβλίο του ψυχογλωσσολόγου Timothy Leary, όπως και το "The Seven Tongues of God" που δείχνει τα δόντια των Nevermore με το καλημέρα. Ύμνοι σαν το "Next in Line" και "The Politics of Ecstasy" μιλούν για την πολιτική παρακμή, το "Passenger" για την έκπτωση των ηθικών αξιών, το καθηλωτικό "The Learning" για το ξύπνημα της μηχανής και την διεκδίκηση του ανθρώπου. Το πιο progressive έργο της μπάντας. DREAMING NEON BLACK
Το πιο συναισθηματικά φορτισμένο album, εμπνευσμένο από μια προσωπική ιστορία του Dane, o oποίος έχασε πολύ άδικα την γυναίκα της ζωής του, όταν αυτή τον άφησε αναίτια για να αφοσιωθεί σε μια αίρεση. Δεν την ξαναείδε ποτέ κι εκείνη δεν του άφησε σημάδι κανένα. Για πολύ καιρό την έβλεπε στον ύπνο του, στοίχειωνε τα όνειρά του με το να την κοιτά να πνίγεται σε ένα ποτάμι και να φωνάζει το όνομά του. Η κοπέλα βρίσκεται νεκρή. Στον δίσκο αυτό ακούμε έναν καταξεσκισμένο άνθρωπο να προσπαθεί και να στέκεται όρθιος, να κάνει τις πιο ανατριχιαστικές ερμηνείες του, να παλεύει εκεί που άλλοι θα λύγιζαν. Ο Warrel όμως τραγουδά σαν να μην υπάρχει αύριο και περνάει την ένταση και στον ακροατή. Γονατίζει την πίκρα και γράφει μουσική. Όμως και μουσικά το "Dreaming Neon Black" έχει μόνο τραγουδάρες (δεν χρειάζεται να αναφερθώ), που τα βάζουν με τον Θεό και τον Εαυτό. Ξορκίζουν την σάρκα και καταθέτουν ψυχή. Ψυχάρα. DEAD HEART, IN A DEAD WORLD
Πολλοί κατηγόρησαν στην αρχή τους Nevermore ότι αυτός ο δίσκος είναι ο λιγότερο τεχνικός. Και είναι πράγματι ο πιο "εύκολος" για τα δεδομένα τους. Όμως περιέχει μόνο πολύ καλά τραγούδια, που στιχουργικά αναφέρονται στα ναρκωτικά, στις τιμωρίες σε όσους απομακρύνονται από το κοπάδι, στην θρησκεία, ενώ περιέχει και μια διασκευή στο "Sound of Silence" που πραγματικά είναι εκπληκτική. Εδώ θα βρεις οργισμένα ξεσπάσματα όπως τα "Narcosynthesis", "Inside four walls", "Engines of Hate", αλλά και το αισιόδοξο "The Heart Collector", την μηδενιστική μπαλάντα "Believe in Nothing" και το ομώνυμο που θα σε αποζημιώσουν.

ENEMIES OF REALITY
Ο πιο ωμός και παράξενος δίσκος τους, ο πιο οργισμένος. Μια ολομέτωπη επίθεση στο πολιτικά ορθό, στην κατασκευασμένη πραγματικότητα και τους μαριονετίστες. Οι Nevermore έσπασαν τα σύνορα, σκαρφιζόμενοι μια ηχητική επίθεση απρόσιτη και αινιγματική για πολλούς. Δίχασε τον κόσμο, ενώ το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου συνοδεύτηκε από ένα ψαρωτικό video clip.

THIS GODLESS ENDEAVOR
Ο πόλεμος Επιστήμης-Θρησκείας απασχόλησε εδώ τους Nevermore. Οι κοινωνικές τους ανησυχίες επεκτάθηκαν σε πολλά από τα τραγούδια του δίσκου, όπου ακούμε μια ποικιλία στον ήχο. Εκτός απ' το ομώνυμο που ρίχνει αυλαία και κρατάει σχεδόν 9 λεπτά, υπάρχουν (ναι πάλι) κομματάρες όπως το "Βorn", "Final Product", "My Acid Words" και η πλημμύρα συναισθήματος που τιτλοφορείται "Sell my heart for stones". Να μην ξεχάσω το φοβερό "Sentient 6" το οποίο στιχουργικά επανέρχεται εκεί που μας άφησε το "The Learning" με τις μηχανές να ζηλεύουν τους ανθρώπους επειδή εκείνοι μπορούν να αισθάνονται και να θέλουν να τους αφανίσουν. Γενικά ο προβληματισμός για μια τεχνητή νοημοσύνη που παίρνει τον έλεγχο ποτέ δεν έπαψε να τους προβληματίζει. Ένας δίσκος υψηλού επιπέδου με όλα τα χαρακτηριστικά της μπάντας παρόντα.

Οι Nevermore ανακατεύουν στο τσουκάλι τους power, thrash, death και διάφορα άλλα παρακλάδια του metal με μια άκρως τεχνική προοπτική και τα περνούν μέσα από ένα progressive χωνευτήρι. Οι Nevermore ταράζουν τα νερά του σκληρού ήχου με κάθε τους κυκλοφορία, είναι η κλωτσιά στα αχαμνά κάθε κοιμισμένης συνείδησης, το αντίδοτο στην μετριότητα, ο εχθρός της τυποποίησης. Είναι ένα συγκρότημα που τολμάει να μιλήσει για πολιτικά θέματα, για θέματα που όλοι λίγο-πολύ τα σκεφτόμαστε, ενώ ο Warrel Dane ξεγυμνώνεται συναισθηματικά μπροστά σε όλους μας με τους προσωπικούς του στίχους, τόσο που γίνεσαι μέρος της σκέψης του. Τα παθιασμένα φωνητικά του είναι ένας συνδυασμός πίκρας και οργής, άκρως θεατρικά και με διάφορες χροιές. Αλλά και τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας είναι άρτια καταρτισμένοι, με τον Jeff Loomis να είναι ένας από τους καλύτερους κιθαρίστες στον κόσμο τα τελευταία χρόνια. Τα τραγούδια τους άλλοτε χείμαροι δύναμης και θυμού, άλλοτε εσωστρεφή με τις ακουστικές κιθάρες να σε στοιχειώνουν. Οι Nevermore είναι εγγύηση, ένα συγκρότημα έξω από την μάζα ως μουσική και ως στάση, καταφέρνουν να φτιάχνουν το απρόσμενο και σε κερδίζουν από την μουσική τους ποιότητα ως τους ποιητικούς στίχους και τις εκρηκτικές live εμφανίσεις. Η καλλιτεχνική τους προσφορά είναι δεδομένη και πλέον αναμένουμε (με τα σάλια να τρέχουν) το νέο album κάπου μέσα στο 2009. Αμήν.

ΣΤΙΧΟΛΟΓΙΟ

"Mistakes you wear like your skin
You wish you'd never been born
Stand up, you can't escape your past
But fools will try just to forget
From where they came
Smashed again down into the gray
Despise for a world grown cold
No one sees what tomorrow knows"
-WHAT TOMORROW KNOWS-

"Every man will ask the questions, and every man will suffer blame and loss
Every day you die a little, understand the change
and choose your path without disdain
The seven tongues of god are in my mind, they speak to me in ancient DNA design"
-THE SEVEN TONGUES OF GOD-

"His way was divergent and cold, defaced, this mask he must create
And the circle unfolding still, unscathed, he will turn a blind eye
He will miss the last train home this day, recycled in the flow reborn again
The cynic knows the price of everything and the value of nothing"
-PASSENGER-

"know I am machine, I learn perchance to dream, in digitized remorse
I replay your denial, I relive your betrayal
The circle never ends, the purpose never changes face
The learning now begins, my form assuming grace
I am conscious antithesis of flesh, in genetic algorithmic thought I surge
Searching the waves of memory I enact the sequence
I follow the plan , tripping the hammer again
Searching the waves of memory I estrablish the weakness
I follow the plan, learning the rhythm of human emotion and thought"
-THE LEARNING-

"Mother nature, for we are the children
Suckling at her breasts she gives us life, she give us all we need
What do we give in return for life we take from her?
Oh, forgive us Mother, forgive us
For we know what we do We've blistered and burned you
Our kind may soon be through, we've raped you Earth Mother is screaming,
we can't live without her"
-MATRICIDE-

"Inside four walls, inside four walls my friend
They took away your freedom
And the pigs still preach their lies
Inside four walls, inside four walls my friend
They took away your freedom
But they'll never take your mind"
-INSIDE FOUR WALLS-

"To see the actor without tears
Dark rivers carve the years between the lines of self control
In my psychotic karmic fear, I own your tears anyway
And I am you and we are not afraid"
-THE HEART COLLECTOR-

"Tonight the north wind spoke to the trees
And said, "Open your eyes"
Deep silver glimmer slither, drip down
And emoition dies, emotion dies
Tomorrow Turned Into Yesterday
And I see the fault in a chance that never was taken"
-TOMORROW TURNED INTO YESTERDAY-

"Rags and ruin of all that was human
Leaching the force of collective design
Heroes and rapists they all have nice faces
But who decides, who defines, who draws all the lines?"
-WHO DECIDES-

"The media loves the latest tragic suicide
They exploit it, then package it and profit from the people who die
Look at the world, look at the hell, look at the hate that we've made
Look at the final product, a world in slow decay
I'm told that all your seeds are black
I've learned the question in unanswered and opaque"
-FINAL PRODUCT-

"Τrained I see imperfection in your race. Lying in wait, blind I suffer knowing I'll never reach your Heaven, it' s unattainable, please teach me how to dream I long to be more than a machine"
-SENTIENT 6-


Πατώντας πάνω στο λογότυπο επισκέπτεστε το site της μπάντας ενώ παρακάτω μπορείτε να δείτε τα videoclip τους.
WHAT TOMORROW KNOWS
NEXT IN LINE
BELIEVE IN NOTHING
ENEMIES OF REALITY
I, VOYAGER
FINAL PRODUCT
BORN


To αφιέρωμα που ήθελα καιρό να κάνω σε μία από τις 4-5 καλύτερες σύγχρονες μπάντες (αντικειμενικά) έγινε υπό την επήρρεια του πρώτου τους διπλού dvd με τίτλο "The Year of the Voyager", το οποίο περιέχει μια ολόκληρη συναυλία στο Bochum της Γερμανίας, αποσπάσματα απο live εμφανίσεις, όλα τα videoclips, συνέντευξη με τον Warrel συν 2 audio cd με την συναυλία. Εξαιρετική κυκλοφορία, σχεδόν πλήρης, με όμορφη συσκευασία και λογική τιμή.

Posted in: αφιερώματα,music,sub-files