-Γιατρέ μου έχω πρόβλημα.
- Τι πρόβλημα;
-Να, ενδιαφέρομαι για τα ουσιαστικά, ενώ τους γύρω μου διαζύγια διασήμων, τσόντες διασήμων, διάσημοι να' ναι κι ότι να' ναι! Θέλω να μαθαίνω, να αποκτώ γνώσεις, οι άλλοι θέλουν να μαθαίνουν ότι "ροζ" και "κίτρινο" κυκλοφορεί. Μ' αρέσει το χιούμορ, τους αρέσουν τα χάχανα και τα προβαρισμένα χαμόγελα. Μ' αρέσει η αλήθεια, τους αρέσει η αλήθεια όταν έχουν μόνο όφελος. Θέλω να έχω επιλογές, αλλά μας διαπαιδαγωγούν στην μόνη, την ιερή, την "Μία Αληθεια", αυτή που σου στερεί τις επιλογές. Ξέρω ότι δεν δημιούργησα την οικονομική κρίση και απαιτώ να πληρώσουν οι ένοχοι, φαντάζομαι γιατρέ ούτε εσύ την δημιούργησες.
-.......
-Θέλω αυτοί που κατασπαταλούν τόσα χρόνια τον δημόσιο πλούτο, να περάσουν τα σίδερα της φυλακής αλλά αυτοί γίνονται αόρατοι! Σκέφτομαι πως μέτρο μιας κοινωνίας είναι το πως συμπεριφέρεται στους αδύναμους και με θεωρούν αδύναμο. Θέλω ν 'αμείβομαι για την δουλειά που κάνω και θέλουν να μου δίνουν χαρτζιλίκι. Θέλω να πάρω σύνταξη και να ζήσω απλά, θέλουν να με ελεήσουν και να με μετατρέψουν σε ζητιάνο. Πιστεύω πως καλό είναι να ξέρουμε την Ιστορία για να είμαστε σοφότεροι, θέλουν να ξέρουμε τον κάθε Άδωνη Γεωργιάδη. Επίσης γιατρέ μου έχω πάντα αμφιβολία για τις απόψεις μου, συνεχώς στοχάζομαι για την ορθότητά τους. Οι γύρω μου όμως είναι ιδεοληπτικοί, αλλάζουν τα πάντα πάνω τους εκτός από την γνώμη τους.Έχουν το αλάθητο.
-Πείτε μου κι άλλα...
-Μου αρέσει ο έρωτας, η ηδονή, θεωρώ το σεξ απόλαυση. Τους αρέσει η χαζοκαψούρα και το πήδημα. Μ' ενδιαφέρουν οι ψύχραιμες απόψεις που βασίζονται σε επιχειρήματα. Στους γύρω μου αρέσουν οι κραυγές, το θράσος. Θέλω να διευρύνω τους ορίζοντές μου μέσω της Τέχνης, αλλά απέναντί μου έχω μια κλίκα κακομαθημένων που προβάλουν αυτάρεσκα την αισθητική του οχετού. Μ' αρέσει η καλή μουσική, οι μουσικοί που ψάχνονται και δοκιμάζουν πράγματα. Τους αρέσει ο κάθε τυχάρπαστος από διαγωνισμούς "ταλέντων" με διάφορα ψώνια που βγαίνουν από το ίδιο καλούπι και ακολουθούν την ίδια συνταγή. Δεν θέλω να μαθαίνω για το κάθε τίποτα. Δεν ενδιαφέρονται για την γνώμη μου.
-Τελειώσατε;
-Είμαι σοβαρά γιατρέ μου;
-Πάσχετε από δυσκολία προσαρμογής, μανία καταδίωξης, έχετε τάσεις φυγής από την πραγματικότητα, χρειάζεται να προσαρμοστείτε...αλλιώς θα είστε δυστυχισμένος.
-Γιατρέ μου μάλλον δεν με καταλαβαίνετε. Εγώ ελπίζω. Εκείνοι ελπίζουν να "μάθω", να "μεγαλώσω", να "ωριμάσω", να αλλάξω...
2 σχόλια:
Είσαι πολύ σοβαρά!και φοβάμαι ότι δεν υπάρχει γιατρειά...Η μόνη λύση είναι αυτό που λες στο τέλος και εσύ:Να μη μεγαλώσεις ποτέ!Άσε τους άλλους χαμένους στον δικό τους μικρόκοσμο και απορροφημένους από τη μιζέρια τους!Δεν μπορούμε να τους ταρακουνήσουμε όλους έτσι και αλλιώς.
Η περιέργεια , η ανακάλυψη της τέχνης και του πολιτισμού, η επιθυμία να γνωρίσεις και να κατανοήσεις τους ανθρώπους θα πρεπε να αποτελεί φυσική κλίση κάθε ανθρώπου. Η δομή της κοινωνίας όπως έχει οργανωθεί δε το "επιτρέπει" καθώς ο καταναλωτικός κόσμος θα σταματούσε να γυρίζει γιατί η εργασία και η "υποδούλωση" που μας έχουν επιβάλει απαιτεί χρόνο και ενέργεια. Συνέχισε λοιπόν να ελπίζεις σε έναν καλύτερο μικρόκοσμο που σου παρέχει η αναζήτηση και η φαντασία σου.
Δημοσίευση σχολίου