Oι άνθρωποι γύρω μου βλέπω να έχουν αποδεχτεί μια κατάσταση για την οποία δεν φταίνε οι ίδιοι. Είναι συνηθισμένοι στην κοινωνική αδικία και δεν περιμένουν κάποιον σωτήρα πια. Είναι επικίνδυνο να μείνουμε "ζαλισμένο κοπάδι". Αυτή η αποδοχή, η γνώση ότι "εμείς θα πληρώσουμε" χωρίς αντίδραση με τρομάζει.
Τόσοι άνθρωποι μόνο στην Ελλάδα ζουν υπό απαίσιες συνθήκες, αγχώνονται, ματώνουν καθημερινά μόνο και μόνο για να λάβουν χαρτζηλίκι. Άλλοι δεν έχουν ούτε αυτά και πεθαίνουν καθημερινά από αρρώστιες και χαμηλοτατό επίπεδο διαβίωσης, στερούμενοι όλα όσα οι υπόλοιποι θεωρούμε δεδομένα. Άλλοι ψυχορραγούν σε νοσοκομεία, τρώνε ξεροκόμματα λόγω των εξευτελιστικών συντάξεων και νιώθουν πως τόσα χρόνια στέρησης, δουλείας και καταπίεσης δεν ανταμείβονται. Νέοι γυρίζουν στα τραίνα και τις πλατείες ψάχνοντας την δόση τους, τα όνειρα τόσων πτυχιούχων βρίσκουν "τοίχο" το παράλογο μοντέλο εργασίας. Δημιουργείται μια νέα τάξη, αυτή των νεόπτωχων.
Από την άλλη οι πνευματικοί άνθρωποι του τόπου σιωπούν. Τελευταία άκουσα τον Μίκη Θεοδωράκη να τάσσεται υπέρ του ΛΑΟΣ! Επιβάλλονται στεγανά στον τρόπο που πρέπει κανείς να σκέφτεται ή να αντιδρά. Υπάρχουν τα "επιτρεπτά όρια", η "επικρατούσα ηθική", τα δελτία ειδήσεων...Όποιος έχει το σθένος να καταδείξει τα προβλήματα και να προσφέρει λύσεις περιθωριοποιείται. Το έχω παρατηρήσει: Αν προσπαθήσει κανείς να πει κάτι ενδιαφέρον στους γύρω του αντιμετωπίζεται με αδιαφορία. Αλλά ΓΙΑΤΙ;
Χρειαζόμαστε νέες συνήθειες, νέες αξίες, νέα ιδανικά, νέα ήθη, νέες προτεραιότητες, νέα ελπίδα. Ο άνθρωπος είναι ευχαριστημένος με τα λίγα. Με ένα πιάτο φαγητό, με παρέα, με λίγο καθαρό αέρα, με την τέχνη. Αυτά του αρκούν, το γιατί έχει δημιουργηθεί ένα αίσθημα ανικανοποίητου σε μια κοινωνία αφθονίας, αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Πάντως μόνο κατά τύχη δεν έγινε. Ζούμε σε ένα περιβάλλον (ο όρος matrix ταιριάζει καλύτερα) όπου μας βλέπει σαν πόρους, σαν πηγές ενέργειας και μας διαχειρίζεται.
Κινούμαστε σε αποστειρωμένα αστικά τοπία, όπου ξεχνάμε την ανθρωπιά μας. Τόσοι άνθρωποι πόνεσαν, γέλασαν, έκλαψαν και νίκησαν πριν από εμάς. Κι άλλοι εδώ που τώρα κλαίμε, θα γελάσουν. Θα τα καταφέρουμε, θα ζήσουμε. Αλλά αξίζει να ξεπουλήσουμε την ελευθερία μας και την αξιοπρέπειά μας "στο όνομα του έθνους";
3 σχόλια:
"...Μίκη Θεοδωράκη να τάσσεται υπέρ του ΛΑΟΣ."
"Αλλά αξίζει να ξεπουλήσουμε την ελευθερία μας και την αξιοπρέπειά μας “στο όνομα του έθνους”;
Αυτά σου τα προσθεσε κάποιος, η ΤΡΕΛΑΙΝΕΣΑΙ ξαφνικά και ρίχνεις κιτρινίλα ?
Δεν καταλαβαίνω φίλε μου που είδες την κιτρινίλα. Ο Θεοδωράκης τον τελευταίο καιρό φαίνεται πως θέλει να κλείσει τον κύκλο του με κάποιες πιο ακροδεξιές απόψεις. Ένα σύμβολο της αριστεράς καταντάει υποστηρικτής καθεστώτων με φασιστική νοοτροπία (Ν. Κορέα και Ιράν), κάνει γενικεύσεις για τους σλαβόφωνους της Μακεδονίας και υιοθετεί έναν εθνικιστικό λόγο.
Οι θέσεις που ασπάζεται ο Μίκης είναι απόψεις του ΛΑΟΣ. Δεν αρέσει σε κάποιους αυτό αλλά δυστυχώς συμβαίνει. Για να μην πω για την φιλορωσική του τάση και τον αντιαμερικανισμό, όχι όμως με γενικότερη στάση εναντίον του ιμπεριαλισμού. Στρέφεται εναντίον των Αμερικανών αλλά στηρίζει τον άξονα Ιράν-Κίνα-Ρωσία. Ακόμη και τις μειονότητες της Θράκης τις αντιμετωπίζει ως τουρκόσπορους. Αν αυτή η στάση του δεν είναι εθνοφασιστική τι είναι; Και μιλάμε για έναν άνθρωπο που συμβολίζει και μέσω των τραγουδιών του ένα κομμάτι της Αριστεράς.
Πως ένας πνευματικός άνθρωπος σιωπά και όταν μιλάει λέει τέτοια πράγματα;
Όσο αφορά την αξιοπρέπεια και την ελευθερία στο όνομα του έθνους τις αναφέρω γιατί γι' ακόμη μια φορά παθητικά θα δεχτούμε μια κατάφορη κοινωνική αδικία για να σωθεί πάλι η χώρα. Πότε θα περάσουν όμως ορισμένοι τα κάγκελα της φυλακής;
ΥΓ.Εντάξει δεν είπε ο Θεοδωράκης ότι υποστηρίζει ΛΑΟΣ αλλά οι απόψεις του κλίνουν πολύ κατά εκεί...
Ίσως να την έχουν αποδεχθεί τόσο εύκολα επειδή κατά βάθος νιώθουν και ξέρουν ότι η δική τους τάση για υπερκαταναλωτισμό,η δική τους αδιαφορία και η δική τους πλεονεξία συνετέλεσαν σε σημαντικό βαθμό στις τωρινές συνθήκες!
Ας μην ξεχνάμε ότι εμείς είμαστε το Κράτος, έχουμε την δύναμη να αλλάξουμε αυτήν την κατάσταση προς το καλύτερο αλλά αυτό απαιτεί όπως σωστά αναφέρεις αλλαγή στον τρόπο ζωής και σε ολόκληρο το σύστημα αξιών μας γενικότερα!Δεν φτάνει μόνο να "σφίξουμε το ζωνάρι" όπως ακούω συνέχεια τον τελευταίο καιρό, χρειάζεται αλλαγή εκ των έσω για να μην ξαναβρεθούμε σε παρόμοιες καταστάσεις...
Δημοσίευση σχολίου