Τα μεγάλα αστικά κέντρα εκεί όπου συγκεντρώνονται οι μεγάλες επιχειρήσεις αλλά και τα διάφορα μαγαζιά ασφυκτιούν. Η απαισιοδοξία έχει κυριεύσει τους περισσότερους Έλληνες. Έτσι είναι ο Έλληνας. Από την αυθάδεια στο γονάτισμα. Όμως το να παραλύσουν αυτή την στιγμή τα αντανακλαστικά μας, το να αποδεχθούμε ότι ηττηθήκαμε είναι ότι χειρότερο. Χρειάζεται να σκεφτούμε και να πιστέψουμε. Οι πολιτικοί πρόδωσαν την εμπιστοσύνη μας, εμπορεύτηκαν ψέματα, μας πότισαν με διαφθορά, καλλιέργησαν την αναξιοκρατία. Από την άλλη η κοινωνία είναι αλυσοδεμένη από life style σκουπίδια, χωρίς γνώση, με έλλειμμα παιδείας, χωρίς συνείδηση, παραδομένη στους ολίγους, ανέχθηκε την ηθική κατάπτωσή της, συναλλάχθηκε με κάθε λογής σκουπίδι. Από την άλλη η Ευρώπη μας φτύνει, μας απορρίπτει. Μας αντιμετωπίζει στερεοτυπικά, όπως ως Έλληνες αντιμετωπίζουμε όσους θεωρούμε κατώτερούς μας. Στενόμυαλοι νoικοκυραίοι, που σκυθρωπά καταναλώνουν και εκπαιδεύονται στην "κιτρινίλα".
Ξέρετε ποιοι κουβαλάνε την Ελλάδα στις πλάτες τους τόσα χρόνια; Οι σιωπηλοί, αξιοπρεπείς άνθρωποι των γραμμάτων, των τεχνών, του μόχθου, εκείνοι που παλεύουν λοιδορούμενοι από την ίδια τους την χώρα, αυτοί που οι συμπολίτες τους τους αγνοούν. Χρειάζεται ν' αλλάξουμε τρόπο ζωής. Όχι άλλη σπατάλη και απληστία. Χρειάζεται να παράγουμε, να εξάγουμε προιόντα, κουλτούρα, πολιτισμό, καινοτομίες. Χρειάζεται να γίνουμε μια χώρα που να μπορεί να επεκταθεί, να αποκτήσουμε πηγές κερδοφορίας. Όμως αυτό δεν αρκεί. Μεγαλύτερη ακόμη είναι η ανάγκη να αλλάξουμε τρόπο αντίληψης και ιδεολογία. Όταν η υλική ευδαιμονία έχει αναχθεί στο μέγιστο αγαθό και οι πολίτες έγιναν αριθμοί που πλέουν στην άγνοια και την απάθεια, η αλλαγή πορείας είναι επιβεβλημένη.
Η Ελλάδα είναι εγκλωβισμένη στις αγκιλώσεις του παρελθόντος, αντιμετωπίζει έναν κόσμο που έχει αλλάξει αρκετά, τόσο από τις συνθήκες παγκοσμιοποίησης, από την τεχνολογία, την μετανάστευση, τον κυβερνοχώρο και τόσες άλλες παραμέτρους, με τις παλιές συνταγές και τα ίδια στερεότυπα. Παρακολουθεί με αμηχανία χωρίς να συμμετέχει. Τελευταία φορά που βρέθηκε η Ελλάδα στο επίκεντρο ήταν με τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008. Τώρα ξαναβρίσκεται λόγω της παρακμής της. Όμως οι "φίλοι" μας οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να σκεφτούν ότι αυτά τα δύο (καθόλου τυχαία) γεγονότα, είναι χαρακτηριστικά που μπορεί να γίνουν ο κανόνας στο προσεχές μέλλον για όλες τις δυτικές κοινωνίες.
2 σχόλια:
Μάλλον ούτε τέλος,
αλλα ούτε και η αρχή...
παρακμή ίσως!
Ελπίζω πως όχι!
Δεν συμφωνώ ότι η κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει μπορεί να γίνει κανόνας για όλες τις δυτικές κοινωνίες! Το να φτάσεις στον πάτο θέλει ομολογουμένως προσπάθεια και εμείς την κάναμε...Αρκετές από τις υπόλοιπες Ευρωπαικές χώρες έχουν υποδομές, οργανωση, πειθαρχία και ένα πρόγραμμα με βάση το οποίο πορεύονται. Έννοιες που φυσικά στην Ελλάδα ούτε να κατα διάνοια δεν περνάνε από το μυαλό μας!
Δεν ξέρω αν είναι το τέλος, πάντως αρχή δεν είναι σίγουρα!
Δημοσίευση σχολίου