Οι Dillinger Escape Plan είναι ένα συγκρότημα που ανήκει στον χώρο του λεγόμενου mathcore, δηλαδή hardcore με progressive στοιχεία εν πολλοίς. Το πρώτο τους άλμπουμ "Calculating Infinity" ήταν κεραυνός εν αιθρία και καθόρισε τον ήχο τους, το "Miss Machine" ήταν ένα ακόμη εξαιρετικό δείγμα ακραίας τέχνης και το προηγούμενο "Ire Works" τους οδήγησε σε πιο Faith No More μονοπάτια. Είχα μεγάλη περιέργεια που θα κατέληγαν μετά από αυτό. Και να λοιπόν ο διάδοχος με τίτλο "Option Paralysis" που με αφήνει με ανάμεικτα συναισθήματα. Καταρχάς όλη η τρέλα και η τεχνική των DEP είναι εδώ, όμως λείπει το στοιχείο της έκπληξης. Περισσότερο φαίνεται να προσπαθούν να ακούγονται σαν DEP παρά να γράψουν καλά τραγούδια. Όχι ότι δεν τα καταφέρνουν. Μιλάμε για τους Dillinger! Το "Farewell Mona Lisa", "Gold Teeth on a Bum", "Widower" και "Chinese Whispers" είναι αρκετά καλές συνθέσεις, αλλά δεν κάνουν την διαφορά. Η επιρροή των Faith No More βρίσκεται εδώ σε μεγαλύτερες ακόμη δόσεις και πιστεύω πως θα ήταν αρκετά ενδιαφέρον αν δοκίμαζαν να κυκλοφορήσουν έναν δίσκο χωρίς ακραία στοιχεία. Το metal, το hardcore, το πιάνο σε ορισμένες στιγμές, κάποια Meshuggah στοιχεία, αξιόλογα riffs, jazz οπτική και ένας τραγουδισταράς που μπορεί να τραγουδάει από grind μέχρι pop, είναι τα συστατικά αυτού του δίσκου. Έχω την εντύπωση πως αυτό είναι το πιο "μαλακό" άλμπουμ απ' όλα όσα έχουν κυκλοφορήσει οι DEP χωρίς να σημαίνει ότι έχει αποτινάξει από πάνω του την καφρίλα. Αν και καλό, το Option Paralysis δεν με "γέμισε". Κι αυτό συμβαίνει πρώτη φορά με αυτή την μπάντα. Ίσως οι προσδοκίες γι' αυτούς είναι πολύ υψηλές.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου