ENSLAVED-VERTEBRAE

Oι Νορβηγοί Enslaved έχουν ξεφύγει αρκετά από τα στεγανά του black metal ηχητικά. Ωστόσο με τις τελευταίες τους κυκλοφορίες καταφέρνουν να κρατούν το σκοτεινό συναίσθημα, διατηρώντας τα υψηλά ποιοτικά στάνταρντς πειραματιζόμενοι. Οι Enslaved είναι προοδευτικό συγκρότημα, αλλά όχι progressive. Έτσι και στο νέο τους album εκπλήσσουν καθώς δείχνουν την διάθεσή τους για πρόοδο και διεύρυνση των οριζόντων τους. Η viking ατμόσφαιρα είναι περισσότερο ταξιδιάρικη και μελαγχολική, παρά οργισμένη. Βέβαια θ' ακούσετε και growls στα φωνητικά, αλλά και καθαρά που δίνουν μια rock (ψυχεδελική) υφή στον δίσκο. Το θετικό είναι πως στον συγκεκριμένο τομέα επικρατεί ισορροπία. Επίσης οι ακουστικές κιθάρες παίρνουν πολλές φορές την θέση των παραμορφωμένων ηλεκτρικών δίνοντας περισσότερη ποικιλία. Εδώ οι Enslaved κατάφεραν να συνδυάσουν επιτυχημένα την ατμόσφαιρα του "Ruun" με την ευθύτητα του "Isa". Τα συναισθήματα που προκαλεί η ακρόαση του "Vertebrae" είναι απελπισία και ελπίδα. Ακόμη φαίνεται πως τα μέλη της μπάντας έχουν επηρεαστεί αρκετά από Opeth, Neurosis και εν μέρει Isis, καθώς δεν λείπουν οι 70s αναφορές και τα post riffs.

Το "Clouds" που ανοίγει τον δίσκο, ξεκινά με πλήκτρα που θυμίζουν space rock καταστάσεις, τα μελωδικά φωνητικά σου φέρνουν στο νου εικόνες ταξιδιού, φαίνεται να υπάρχει ηρεμία, μέχρι που η καταιγίδα στον ουρανό φτάνει με τους πρώτους βρυχηθμούς. Το "Το the coast" έχει black μέρη αλλά δεν αργεί να αποκαλύψει την υπόγεια μελαγχολία του. Ακολουθεί το "Ground" που εκτός από περιπετειώδες, περιέχει ένα καταπληκτικό solo αλα Pink Floyd, απ' τα καλύτερα που άκουσα φέτος. Το "Vertebrae" είναι πιο σκοτεινό απ' τα προηγούμενα, το "New Dawn" αρχίζει με ένα old school riff αλλά μετά από ένα μικρό ιντερλούδιο καταλήγει σε κλειστοφοβικά μονοπάτια και σε ένα ωραίο refrain. Το "Reflection" είναι βασισμένο σε rock riffs, το "Centre" είναι το πιο αργό και στοιχειωμένο τραγούδι, με ήρεμες μελωδίες και ατμοσφαιρικά πλήκτρα, εξαιρετικά ψυχεδελικά σημεία και όταν πάει να σβήσει, επιστρέφει με ένα ακόμη ωραίο riff και μελωδικά φωνητικά. Το τελευταίο "Τhe watcher" έχει επίσης πολύ καλή μελωδία με τις εναλλαγές φωνητικών να είναι άκρως επιτυχημένες.

Οι Enslaved ωρίμασαν με τρόπο αυθεντικό. Δεν ομφαλοσκοπούν και επικεντρώνονται στο να γράψουν καλή μουσική, με ατμόσφαιρα που να γεννά εικόνες. Όσοι του αφιερώσετε ακροάσεις θα σας δώσει πολλά. Απ' τους δίσκους που μεγαλώνουν μέσα σου και φωλιάζουν στο υποσυνείδητο.

RATING: 7\10

Posted in: album reviews,black,music,progressive