15 χρόνια πέρασαν...με ένα σωρό συγκροτήματα να προσπαθούν να πιάσουν το vibe των Cynic, οι οποίοι επιστρέφουν σαν να μην πέρασε μια μέρα. Η μουσική τους συνεχίζει να είναι εσωτερική, το death τους είναι πολύ περισσότερο prog απ' τα περισσότερα progressive συγκροτήματα, οι fusion αναφορές όμως λειτουργούν ως "αέρας" για τις συνθέσεις. Τα brutal φωνητικά σε συνδυασμό με τα πιο ατμοσφαιρικά παραδίδουν τον ακροατή σε ένα τριπάκι που φαίνεται πολύ διαφορετικά προσανατολισμένο από την μέση death metal μπάντα. Και πως να πει κανείς κάτι άλλο ακούγοντας κομματάρες σαν τα "The space for this", "Evolutionary sleeper" τα οποία εκτός απ' το ότι είναι τεχνικά, είναι γεμάτα από συναίσθημα; Οι jazz αναφορές είναι ακόμη εδώ από την εποχή του "Focus" μόνο που είναι πιο αιθέριες πλέον και ολίγον ινδικές.
Το rhythm section είναι αρκετά γήινο ωστόσο, περισσότερο progressive παρά death, το ίδιο συμβαίνει και με την γενικότερη νοοτροπία των Cynic. Δεν ξέρω πόσοι περίμεναν την επιστροφή τους με ανυπομονησία, πόσοι είναι αυτοί που ασχολήθηκαν με την περίπτωσή τους πριν τον νέο τους δίσκο, πόσοι τους γνωρίζουν τέλος πάντων, παρ' όλα αυτά μιλάμε για ένα γκρουπ που έχει επηρεάσει πολλά του ιδιώματος, αλλά και του λεγόμενου εναλλακτικού metal ήχου. Όσοι περιμένετε brutal death ξεσπάσματα και σιδηροδρομικά, ταχύτατα riffs πέφτετε πολύ έξω. Οι Cynic θα έλεγα ότι περισσότερο παίζουν πειραματικό/fusion death με μια "πνευματική" αντίληψη στην δομή των τραγουδιών. Από το υπέροχο εξώφυλλο νομίζω πως περιγράφεται και η ατμόσφαιρα του δίσκου. Καλωσήρθατε πίσω παιδιά.
Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2008
CYNIC-TRACED IN AIR
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου