Άλλος ένας concept δίσκος από τους C.O.F. λοιπόν, που από τις πρώτες νότες καταλαβαίνεις πως επαναφέρουν τον παλιό τους ήχο. Σίγουρα το νέο album είναι καλύτερο από τις 3 τελευταίες τους κυκλοφορίες. Η ιστορία που πραγματεύονται εδώ βασίζεται στην ζωή του Γάλλου serial killer και σατανιστή του 15ου αιώνα Gilles De Rais, ο οποίος είχε κατηγορηθεί για σειρά εγκλημάτων. Μουσικά, οι Βρετανοί επιστρέφουν σε γνώριμα μονοπάτια αφού παίζουν πιο γρήγορα και τραχιά, χρησιμοποιούν πολύ τα συμφωνικά πλήκτρα, τις αφηγήσεις και τις γυναικείες φωνές.
Η ατμόσφαιρα είναι μια λουσάτη βαμπιρο-goth εκδοχή χωρίς να το επιδιώκουν. Εξάλλου σαν μπάντα πάντα έγραφαν μουσική με πιο ευέλικτο τρόπο. Τα φωνητικά του Dani είναι τα γνωστά, το μεγαλειώδες κλίμα καλά κρατεί και τα τραγούδια βασίζονται στις κιθάρες. Θα έλεγα πως αν έπρεπε να το συγκρίνω με προηγούμενες κυκλοφορίες είναι κοντά στην αφήγηση του "Cruelty...", το στοιχειωμένο αίσθημα του "Dusk...." και των thrash-y πιασάρικων στιγμών του "Midian". Είναι κάπως προβλέψιμο, αλλά...Καλά τραγούδια υπάρχουν, με τα "Shat out of Hell", "The death of Love", "The 13th Caesar", "Honey and Sulphur", "Darkness Incarnate" να ξεχωρίζουν. Γενικά θ' ακούσετε πιασάρικες μελωδίες, ευμνημόνευτα refrains και εφιαλτικά πλήκτρα ή φωνητικά που εξυπηρετούν τον χαρακτήρα του concept (ακούστε πχ την ανατριχιαστική προσευχή του μικρού κοριτσιού στο "Darkness Incarnate").
Συνολικά ο δίσκος δεν είναι άσχημος, κάθε άλλο. Αν είχε βγει νωρίτερα, στις καλές τους εποχές θα άρεσε σε πολύ κόσμο. Βέβαια του λείπει αυτό το "κάτι". Ίσως λείπει το ότι επειδή είναι μεγάλο συγκρότημα οι C.O.F. έχουμε παραπάνω απαιτήσεις και να περιμένουμε απ' αυτούς να μας ανατριχιάσουν με τα majestic ξεσπάσματά τους όπως στο παρελθόν. Βέβαια αυτό δεν γίνεται γιατί κι οι ίδιοι άλλαξαν, όπως αλλάξαμε κι εμείς σαν ακροατές και δεν εντυπωσιαζόμαστε εύκολα πλέον, καθώς έχουμε χορτάσει από ατμοσφαιρικά και black συγκροτήματα. Πολλοί θ' αντιμετωπίσουν τον δίσκο με αμηχανία, ίσως την ίδια αμηχανία να είχαν και οι C.O.F. σχετικά με την μουσική τους κατεύθυνση. Δεν ξέρω αν επέστρεψαν στον παλιό ήχο επειδή δεν ήξεραν τι άλλο να κάνουν, αν αυτό τους εκφράζει ή για να απελευθερωθούν. Ωστόσο το "Godspeed....." το θεωρώ μια καλή παρέα για τα χειμωνιάτικα βράδια, όπως ένα καλό θρίλερ. Τίποτα παραπάνω ή παρακάτω.
RATING: 8\10
Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2008
CRADLE OF FILTH-GODSPEED ON THE DEVIL'S THUNDER
2 σχόλια:
Είναι ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα!Από την πρώτη στιγμή που τους άκουσα πορώθηκα!Άκουσα και μερικά κομμάτια απ'τον νέο δίσκο και θεωρώ ότι είναι πολύ καλά!Προσωπικά μου άρεσαν πολύ...
μεγαλε, καλος ο δισκος αλλα δεν πιστευω οτι αξιζει 8. ειδικα σε σχεση με τους παλιους τους δισκους. απο το πρωτο ακουσμα ξεχωρισα το 'The Death Of Love' και 'Darkness Incarnate'. καλουτσικο ειναι και το 'Tragic Kingdom'. δυστυχως η ευτυχως ο Dani δεν συμβιβαζεται ποτε με τα μελη του συγκροτηματος γι αυτο δεν υπαρχει ενας σταθερος ηχος
Δημοσίευση σχολίου