Το metalcore είναι ένα παρεξηγημένο ιδίωμα. Βέβαια έχει βγάλει και πολλή σαβούρα. Είναι ένα παρακλάδι με μπάντες που έχουν πολλές διαφορές μεταξύ τους αλλά είναι πολύ καλές και μόνο όποιος εθελοτυφλεί δεν το βλέπει: Trivium, Chimaira, As I Lay Dying, Lamb of God, Unearth, Killswitch Engage και άλλες πολλές. Ανάμεσα σ' αυτές λοιπόν, ήρθε η ώρα να συμπεριλάβουμε τους Bleeding Through που με τον νέο τους δίσκο κάνουν την έκπληξη! Death, thrash, black και hardcore μπαίνουν στο ίδιο τσουκάλι αλλά το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό. Τα ψυχρά συμφωνικά πλήκτρα που θυμίζουν Dimmu Borgir, τα blastbeats και ο τριγκαριστός ήχος στα τύμπανα, το groove, η κινηματογραφική ατμόσφαιρα του τελευταίου album των Chimaira, τα ταχύτατα και πωρωμένα riffs, τα εθιστικά refrains, η λύσσα των brutal φωνητικών και η λύτρωση των καθαρών που χρησιμοποιούνται συνετά όπου χρειάζεται. Όλα τα παραπάνω κάνουν το "Declaration" έναν δίσκο που ξεχωρίζει με την μία απ' τον σωρό.
Απ' την εισαγωγή του album που δανείζεται την φράση των "300", "Tonight we dine in hell!" καταλαβαίνεις πως αυτοί εδώ το εννοούν! Δυνατές στιγμές τα "Τhere was a flood", "French Inquisition", "Reborn from Isolation", "Death Anxiety" και "Sister Charlatan". Υπάρχει ποικιλία στα τραγούδια, καθένα έχει και κάτι για να θυμάσαι, και θυμίζει πολύ soundtrack η σκοτεινή τους ατμόσφαιρα, ιδανικό για ταινίες δράσης ή για θρίλερ στυλ Resident Evil. Η οργή κι ο τσαμπουκάς ξεχειλίζουν. Μ' άρεσε πολύ που έβαλαν black στοιχεία στην μουσική τους αλλά και τα διάφορα effects και οι ακουστικές κιθάρες. Επίσης να σταθούμε στην τρομερή παραγωγή του David Townsend που απλώνει τον ήχο και όλα ακούγονται δυνατά και καθαρά. Με κάτι τέτοιους δίσκους το metalcore διώχνει την ταμπέλα του "προβλέψιμου".
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου