"Είμαι η Πόλη. Κάθε σοκάκι και μια φλέβα ή αρτηρία. Κανέναν δεν περιμένω να υπερασπιστεί τις πύλες μου. Είμαι το σπίτι σου, το σπίτι σας και καλύπτομαι από τις στάχτες σας. Με ονομάζετε σε χιλιάδες διαφορετικές γλώσσες. Σε αντίθεση με ένα ρόδο που όπως και να το ονομάσεις η ευωδία του είναι γλυκιά, εγώ σας κερνώ δηλητήριο. Οι σημαίες σας κυματίζουν σε κάθε μου πύργο, άσκοπα για μένα. Γιατί εγώ δεν έχω σημαία, ούτε θρησκεία. Ούτε σας μιλάω τίμια. Σας προστατεύω όλους αλλά κανέναν δεν υπερασπίζομαι. Είμαι ένας λαβύρινθος από θεούς, ανάσες και μάχες. Ξέρεις ποιος αποφασίζει; Οι ήρωες και οι φονιάδες έχουν ωραία πρόσωπα, ποιος όμως αποφασίζει; Αναίτια ξοδεύετε χρόνο για ελπίδα, Παράδεισος δεν υπάρχει, το σκληρό μάθημα της αλήθειας. Τα μυστήρια ποτέ δεν αποκαλύπτονται χωρίς κόπο, ακόμη και στους εξερευνητές. Σας περιεργάζομαι, σας έχω περικυκλωμένους, όλους τους ανώνυμους περαστικούς, σας ακούω, ξέρω κάθε σας βλέμμα, είμαι στα παράθυρά σας, στα τζάμια των αυτοκινήτων, στις βιτρίνες των καταστημάτων, στις κάμερες στους δρόμους, στα αδέσποτα ζώα, στα καπάκια των υπονόμων, στις κεραίες των ταρατσών, στα σκοτεινά ξενυχτάδικα. Είμαι η Πόλη. Σας βλέπω..........."
