TRIVIUM-SHOGUN

Μετά το πολύ καλό και επιτυχημένο "The Crusade", οι Trivium επανέρχονται με τις επιρροές τους (Μetallica, Maiden κυρίως) να υπάρχουν κι εδώ αλλά τουλάχιστον δεν προσπαθούν να τους αντιγράψουν, αντιθέτως προσπαθούν να αποδείξουν πως έχουν και προσωπικότητα. Το "Ascedancy" ίσως ήταν το καλύτερό τους album, το "The Crusade" ίσως το πιο κομβικό, αφού τους έκανε γνωστούς ακόμη και σε όσους τους αγνοούσαν κι ήρθε η στιγμή να φανεί πόσο δικαιολογείται ο θόρυβος γύρω από το όνομά τους. Το "Shogun" λοιπόν είναι ένας καλός δίσκος, τίποτα παραπάνω ή λιγότερο. Βασίζεται κυρίως σε riffs της παλαιάς σχολής του thrash, αλλά και στις maiden-ικές μελωδίες και δομές. Όσο αφορά τα φωνητικά του Matt Heafy έχουν βελτιωθεί και στα καθαρά και brutal σημεία. Τα drumms από την άλλη δημιουργούν δικές τους δυναμικές αφού δεν παίζουν πάνω στις βασικές μελωδίες και ρυθμούς.

Όσο αφορά τα κομμάτια, το "Kirisute Gomen" αρχίζει ακουστικά και μετατρέπεται σε thrash/death καταιγίδα που φτάνει σε μελωδικό refrain, το "Torn between Skylla and Charybdis" μοιάζει να περιέχει μερικά riffs που έκρυβαν κάπου οι Maiden πολύ δυνατό με πορωτικές αλλαγές και τσιτωμένα νεύρα εν ολίγοις γαμάτο. Το "Down from the sky" έχει ένα πορωτικό μελωδικό refrain, το "Into the mouth of hell we march" είναι ένα ακόμα μοντέρνο thrash τραγούδι, το "Throes of perdition" Nevermor-ίζει αρκετά και αυτό δυναμικό, το "Insurrection" έχει μερικά πολύ πορωτικά riffs, το "The calamity" είναι το πιο μελωδικό απ' όλα του δίσκου με ανάλογο rock refrain, το "He who spawned the furies" δεν με άγγιξε ιδιαίτερα, το "Of Prometheus and the Crucifix" έχει απομεινάρια απ' το "Ascendancy", το "Like Callisto to a star in heaven" είναι ένα καλό κομμάτι που απλά συμπληρώνει το tracklisting, και το "Shogun" που διαρκεί 11 λεπτά αν και καλό ως δομή και σαν διάθεση για πειραματισμό, με τις πολλές εναλλαγές μου φάνηκε με-το-ζόρι-prog.

Γενικά το "Shogun" έχει μερικές πολύ καλές στιγμές και μοιάζει με οδηγός "πως να κολλήσετε riffs και leads με πυρωμένο μέταλλο". Σίγουρα οι Trivium δεν είναι το μέλλον του metal με την έννοια "οι νέοι ηγέτες" και λοιπά γραφικά, αλλά είναι μια αξιόλογη μοντέρνα μπάντα που ξέρει να τιμά το παρελθόν με σύγχρονο τρόπο. Κάποιοι θα πουν "εντάξει μωρέ Metallica, Megadeth, Maiden, Metalcore, Nu metal ανακατεύουν και γράφουν μουσική". Θα τους απαντήσω: αν είστε πιο μάγκες γράψτε κι εσείς καλύτερα τραγούδια. Αφήστε λοιπόν τα λόγια και στηρίξτε μια μπάντα με νεανικό ενθουσιασμό. Στο μέλλον θα μας αποζημιώσουν, δεν μπορεί...

RATING: 7\10

Posted in: album reviews,metalcore,music,thrash