Τον τελευταίο καιρό το ακούμε συχνά. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι αποφασίζουν να γραφτούν μέλη στην πιο δημοφιλή σελίδα κοινωνικής δικτύωσης. Για να τα πάρουμε από την αρχή, το Facebook άρχισε να λειτουργεί ως ιστοσελίδα παρουσίασης μελών του πανεπιστημίου του Havard κι επεκτάθηκε και σε άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα ώστε να διευκολύνει τους χρήστες του στην επικοινωνία μέσω μηνυμάτων με τις επαφές τους. Οι πιο καχύποπτοι υποστηρίζουν πως δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα "πείραμα" της CIA το οποίο αποκαλύφθηκε και αναγκάστηκαν να το ρίξουν στο εμπόριο. Σήμερα, το facebοok απαριθμεί πάνω από 100 εκατομμύρια χρήστες οι οποίοι ανταλλάσσουν φωτογραφίες, παιχνίδια και διάφορα εικονικά δωράκια, ενώ μπορούν και να μιλήσουν μέσω αποστολής μηνυμάτων. Πολλοί άνθρωποι σε αρκετές χώρες του κόσμου έχουν παραπονεθεί πως το facebook, όταν αυτοί επιθυμούν να διαγράψουν το προφίλ τους, κρατάει πάντα κάποια στοιχεία ως ίχνη του χρήστη-φυγά. Επίσης σε πολλές εταιρείες έχει παρουσιαστεί το φαινόμενο οι υπεύθυνοι να ελέγχουν το προφίλ των υπαλλήλων τους. Το facebook δεν είναι τόσο αθώο, καθώς έχει διαγράψει ακόμη και προσωπικό λογαριασμό χρήστη στην Ελλάδα λόγω συγκεκριμένων απόψεων που είχε και που δεν μας απασχολούν. Η ευκολία που καλεί ο ένας τον άλλον να γίνουν φίλοι και να τον κάνει "add" δεν συναντιέται σίγουρα και στην πραγματικότητα. Αν συναντήσεις έξω στον δρόμο κάποιον υπάρχει περίπτωση να γυρίσεις να του πεις "θες να γίνουμε φίλοι;" επειδή απλά σου αρέσει η φάτσα του; Όχι. Γιατί αυτό συμβαίνει στο internet; Μάλλον γιατί είναι φυγόπονο ως μέσο και λειτουργεί σε δικό του χώρο και χρόνο. Απλά τσεκάρεις ένα προφίλ πολύ εύκολα, χωρίς να έρχεσαι σε επαφή με τον άλλον. Το παρατηρείς όποτε θέλεις και δεν έχεις συναισθηματική εμπλοκή. Αυτό που με απασχόλησε κάνοντας αυτή την κουβέντα με άτομα εντός διαδικτύου και με φίλους εκτός, είναι πως σταδιακά στρεφόμαστε σε μια κοινωνία "ηλεκτρονική". Εκπαιδευόμαστε να επικοινωνούμε μέσω οθόνων και πληκτρολογίων, γεγονός που επηρεάζει την αντίληψή μας περί επικοινωνίας.
Κάποιοι υποστηρίζουν πως το κάνουν για πλάκα. Αποκτούν έναν λογαριασμό μόνο και μόνο γιατί το έχουν κάνει και φίλοι τους, γιατί είναι στην μόδα και για επίδειξη πως έχουν "κοινωνική ζωή" με 345 φίλους που όμως είναι πολύ απασχολημένοι όλοι για να βρεθούν. Κάποιοι ελλείψει κανονικών φίλων εκτονώνονται μέσω του facebook αναλώνοντας τον ελεύθερο χρόνο τους σε μια λεπτή στρώση πάγου μη-επικοινωνίας. Το facebook φαίνεται πως θέλει να γίνουμε όλοι φίλοι μεταξύ μας. Να ανεβάσουμε την φωτογραφία μας, να δώσουμε κάποια προσωπικά στοιχεία και να ξεβρακωθούμε με αντάλλαγμα άχρηστες ψηφιακές εφαρμογές. Οι χρήστες επικοινωνούν με άλλα άτομα, γνωρίζουν νέους φίλους και συνάπτουν νέες σχέσεις. Συγκροτούν μια ταυτότητα ρευστή και πέρα για πέρα τυποποιημένη που τους ετικετοποιεί σαν να είναι προιόντα του super market. Απ' την άλλη μεριά υπάρχουν οι διαφημιστικές που εκμεταλλεύονται την κατάσταση για να μελετήσουν σε βάθος χρόνου τις τάσεις των διαφόρων ομάδων ενδιαφερόντων που δημιουργούν οι χρήστες μεταξύ τους. Μάλιστα αρκετοί χρήστες του facebook διευκόλυναν πολύ εύκολα τις εταιρείες δίνοντας πραγματικά στοιχεία, δηλαδή συναινόντας με χαρά στο φακέλωμά τους. Το facebοok μπορεί να περάσει από κόσκινο όποιον γίνεται μέλος του. Διαθέτει...χαριτωμένες εφαρμογές όπως τεστ προσωπικότητας, πόσο καλός είσαι στον ερωτικό τομέα κοκ. Βέβαια για να σου δώσει απαντήσεις σε καυτά ερωτήματα σαν τα προηγούμενα, θα πρέπει να πείσεις κι άλλους φίλους σου να πάρουν μέρος στο...παιχνίδι. Εν ολίγοις σαν άλλος ποντικός πέφτεις στην παγίδα γιατί είδες μόνο το τυρί κι από πίσω οι γάτοι των πολυεθνικών τρίβουν τα χέρια τους. Έχουν έτοιμα εξειδικευμένα καταναλωτικά κοινά για να καταστρώσουν τα σχέδιά τους. Κατά την προσωπική μου άποψη, το facebook δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα πείραμα. Και καταφέρνει να εθίζει τους χρήστες του σε μετρήσιμες σχέσεις, σε ποσοτικοποίηση της κοινωνικότητας εις βάρος της ποιότητας της επαφής. Μάλιστα το facebook από εκείνα τα μικρά γράμματα-που λίγοι διαβάζουν- πριν συμφωνήσουν για να γραφτούν, ενημερώνει τους χρήστες του πως τα στοιχεία τους υπόκεινται σε επεξεργασία, διακριτικά μεν αλλά το λέει.
Πέρα όλων αυτών η έξαρση του facebook μας δείχνει πως πολλοί άνθρωποι τελικά έχουν ανάγκη για ψυχανάλυση. Θέλουν να μιλήσουν για τα πάντα που τους αφορούν και ψάχνουν κάποιους για να τους ακούσουν. Ο σπουδαίος διανοητής Μ.ΜακΛούαν είχε επισημάνει πως όλα τα τεχνολογικά μέσα είναι μια προέκταση της ανθρώπινης οντότητας, που τείνουν να μετατραπούν σε πληροφορία. Κατασκευάζουμε έναν εικονικό κόσμο και ταυτόχρονα μεταλλάσσουμε τον εαυτό μας ώστε να έχουμε καλύτερη προσβασιμότητα και λειτουργικότητα στον τεχνητό μας κόσμο. Πάντα σύμφωνα με τον ΜακΛούαν είναι σαν να προεκτείνουμε τις νευρικές μας αποπλήξεις σαν ανθρωπότητα δημιουργώντας ένα "συλλογικό νευρικό σύστημα" το οποίο είναι απαραίτητο για να κινηθούμε στον εικονικό κόσμο της πληροφορίας. Με λίγα λόγια τεχνολογικοποιούμε την ίδια μας την συνείδηση φτιάχνοντας μια υπερ-οντότητα, μια υπερ-συνείδηση, ένα δίκτυο γεμάτο προσομοιώσεις και αναπαραστάσεις ζωής.
Για να προλάβω όσους θα ήθελαν να θίξουν το θέμα περί blogs να πω ότι έχω αναφερθεί και πως σίγουρα διαφέρουν από τις διάφορες μορφές κοινωνικής δικτύωσης, περισσότερο έχουμε να κάνουμε με ένα μέσο που μπορεί κανείς να αντιληφθεί πολλά γύρω από κάποιον άγνωστο μέσα από τα κείμενά του σε βάθος χρόνου. Έχω την εντύπωση πως πολλοί άνθρωποι νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια πίσω από μια οθόνη, μπορεί πιο εύκολα να δηλώσουν το ποιοι είναι χωρίς να έρχονται σε επαφή με τον άλλον. Καλύπτονται σαν πληγωμένα ζώα από τις καθημερινές επαφές και αφήνουν τον εαυτό τους να φανεί. Δεν μπορώ να τοποθετηθώ γενικά αν είναι θέμα δειλίας ή μίμησης, καθώς δεν νομίζω πια πως έχουμε εξαντλήσει όλους τους άλλους διαύλους, τους τρόπους και τα μέσα επικοινωνίας. Σε μια εποχή ειδικά που γίνεται όλο και πιο απρόσωπη, που η ουσιαστική επικοινωνία των ανθρώπων δυσκολεύει και η αποξένωση είναι η αστική νόσος και περπατάει χέρι-χέρι με το υπαρξιακό κενό και την μοναξιά, είναι κάπως οξύμωρο και ειρωνικό να δημιουργούνται όλο και περισσότερα κανάλια επικοινωνίας. Διαφημίζονται κινητά, δίκτυα επαφών κτλ αλλά η ποιότητα της επικοινωνίας, η ζεστή και ανθρώπινη φθίνει.
Ο άνθρωπος είναι ζώον κοινωνικό, πάντα θα έχει την ανάγκη για επικοινωνία, αλλά και την ανάγκη του ανήκειν ακόμη και σε ένα φαντασιακό "εμείς". Το facebook δεν είναι παρά μια ακόμη ανάγκη αυτοπραγμάτωσης, όπως είναι και το hi-5, το My Space και λοιπά cyber σαλόνια. Βέβαια ο καθένας που κάνει την βόλτα του εκεί είναι ασώματος. Αυτό σημαίνει πως είναι παρών μόνο μέσα από το πλήθος των οπτικών ινών. Η παρουσία του άλλου είναι απαραίτητη, όχι για να τον κρίνουμε εμφανισιακά, εξάλλου είναι καλύτερο να τον προσεγγίσουμε χωρίς προκατάληψη βάσει μόνο των ιδεών του, όμως καθώς η ανθρώπινη επικοινωνία βασίζεται κατά 70% σε μη λεκτική γλώσσα, καταλαβαίνετε πως δεν υπάρχει επαφή ουσιαστικά, αλλά κλεφτοπόλεμος. Εξάλλου η ίδια η γραμματική του internet υπαγορεύει χαλαρότητα ταυτότητας και ψευδαίσθηση συμμετοχής, ενώ ταυτόχρονα στερεί την δυνατότητα δέσμευσης και ευθύνης.
Κακά τα ψέματα, όλοι όσοι κινούμαστε μέσα στο διαδίκτυο αναπληρώνουμε ένα κενό. Έχουμε βήμα ως οι μη έχοντες φωνή. Άλλος θα ψάξει φίλους, άλλος δημόσιες σχέσεις, άλλος προσπαθεί να γίνει γνωστός ή να προαχθεί επαγγελματικά, άλλος αναζητά αυτοεπιβεβαίωση, άλλος ξορκίζει την δειλία του και πολλά ακόμη. Όμως η πραγματική επαφή, εκ του σύνεγγης, με όλα τα φύλλα στο τραπέζι θα είναι πάντα η πιο ποιοτική και ουσιαστική. Θα είναι πάντα αυτή που θα προκαλλεί την μεγαλύτερη αλληλεπίδραση και τα πιο έντονα συναισθήματα. Δεν αγιοποιώ όλες τις σχέσεις εκτός οθόνης, εξάλλου όπου επεισέρχεται ο παράγοντας "άνθρωπος" ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος. Πάντως δεν ένιωσα ποτέ πιο βολικά πίσω απ' την οθόνη απ' ότι μακριά απ' αυτήν. Και στο φτωχό μου το μυαλό, το facebook και το κάθε facebook θα είναι απλά μια υπερτιμημένη παρτούζα(copyright Πανούσης).
ΥΓ. Περάστε να διαβάσετε το κείμενο της Madame de la Luna για τις φιλίες στο διαδίκτυο και το κείμενο τουAlekou για το facebook. Kαι τα δύο με παρακίνησαν να γράψω το παραπάνω post.
Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2008
FACEBOOK ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ...ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ
30 σχόλια:
Καταρχήν, σ' ευχαριστώ πολύ για το link, αλλά οφείλω να ενημερώσω τους αναγνώστες σου ότι δεν γράφω τόσο καλά όσο εσύ. Γι' αυτό θεωρώ πολύ τιμητικό αυτό που έκανες. Επί του θέματος τώρα. Πρόσφατα συζητούσα κι εγώ με κάποιους ανθρώπους, πόσο αδιάφορο μου είναι το facebook, αν και έχω μια παρουσία σ' αυτό. Μπήκα όπως συμβαίνει σε πολλούς, μετά απο πρόσκληση παλιάς μου συμφοιτήτριας, που την είχα χάσει για χ λόγους, αλλά ήθελα να την ξαναβρώ και δεν είχα άλλο τρόπο. Έτσι βρήκα και μερικούς ακόμα συμφοιτητές, συμφοιτήτριες απ' τα παλιά. Καλά ως εδώ και ωραία. Αλλά μετά είδα ότι άρχισε μια τρελή ιστορία προσκλήσεων απο γνωστούς, αγνώστους κτλ, για να συμμετέχω σε πράγματα που δεν μ' ενδιέφεραν. Ποτέ, αλλά ποτέ όμως δεν συμμετείχα σε τίποτα, δεν ανέβασα καμιά φωτογραφία, πέραν της πρώτης που υπάρχει και αλλού, δεν έγραψα τι κάνω και τι δεν κάνω εκείνη την στιγμή κτλ κτλ. Δεν με τράβηξε βρε παιδί μου, για να το πω απλά, ν' ανταλλάσσω εικονικά ζωάκια, φιλάκια, γλαστράκια και όλα τα εις -άκια. Αν μου στείλουν οι παλιόι συμφοιτητές κανένα μήνυμα, απαντάω προσωπικά και μόνο προσωπικά στον καθένα, αλλά και αυτούς τους έχω πλέον στο e-mail, οπότε δεν βλέπω να παραμένω και πολύ στο Facebook. Με ενοχλεί απίστευτα να μου κάνουν προσκλήσεις για add άγνωστοι άνθρωποι και γενικώς αρνούμαι ν' αφιερώνω έστω και ένα λεπτάκι του χρόνου μου πλέον εκεί. Συμφωνώ με όσα έγραψες, περί φακελώματος κτλ και νομίζω πως όντως αυτό εξυπηρετεί το συγκεκριμένο... "δίκτυο", δεν ξέρω και πως ακριβώς να το χαρακτηρίσω. Ασυζητητί διαλέγω τα blogs στα οποία νομίζω ότι έχεις την ευκαιρία, να βρεις και άτομα που ταιριάζουν τα χνώτα σας και κυρίως να εκτιμήσεις τις όποιες καταθέσεις ψυχής τους. Το Facebook είναι πολύ ψυχρό για τα γούστα μου, πολύ επικίνδυνο (απορώ με τους γονείς π.χ. που αναρτούν εκεί φωτογραφίες των παιδιών τους) και πολύ ανούσιο. Αυτά. Η συνήθεια να σου γράφω σεντόνια, δεν λέει να μ' αφήσει όπως βλέπεις, οπότε δεν έχει και αξία να ζητήσω συγνώμη για μια ακόμα φορά που έγραψα πολλά. Καλό ξημέρωμα.
Πολύ ενδιαφέρουσα η ανάλυσή σου. Προσωπικά δεν θεωρώ την επαφή μέσω ηλεκτρονικών μέσων ποιοτικά διαφορετική από την "πραγματική" επαφή - μπορείς να έχεις ποιοτική και ουσιαστική επαφή μέσω οθόνης, όπως μπορείς να έχεις εντελώς επιφανειακή επαφή face-to-face. Η κάθε μία έχει τα υπέρ της και τα κατά της. Η πραγματική επαφή σου δίνει πολλά στοιχεία ταυτόχρονα (εμφάνιση, έκφραση, τόνος φωνής κ.λπ.) ενώ η ηλεκτρονική επαφή σου δίνει ταχύτητα κυρίως επειδή λείπει ο "θόρυβος" από τα επιπλέον στοιχεία. Το facebook δεν είναι απαραίτητο να αντικαταστήσει την πραγματική επαφή, αλλά μπορεί να τη διευκολύνει, ρόλο που παλιότερα έπαιξε το γράμμα, το τηλέφωνο, το ημέιλ, το SMS. Ο καθένας μπορεί να διαλέξει πώς θα χρησιμοποιήσει την τεχνολογία προς όφελός του. Αν εγώ αντί να βγαίνω με τους φίλους μου προτιμώ να μένω σπίτι μου και να τους παίρνω τηλέφωνο, δεν μου φταίει ο Graham Bell που στερούμαι την ανθρώπινη επαφή, αλλά οι επιλογές μου.Όσο γι' αυτό που είπες ότι στο Facebook προσκαλείς κόσμο να γίνετε φίλοι χωρίς να τους ξέρεις, το ίδιο συμβαίνει και στα μπαρ, τις καφετέρειες, τα φοιτητικά στέκια κ.λπ. Μια φορά με κάλεσε σε πάρτυ μια συμφοιτήτριά μου με την οποία πιάσαμε κουβέντα στην στάση του λεωφορείου. Μέχρι τη στιγμή εκείνη δεν την ήξερα ούτε φατσικά (από τα βιβλία που κρατούσε στο χέρι πιάσαμε κουβέντα). Το ίδιο γίνεται και στο Facebook - η διαφορά είναι ότι η τεχνολογία σου δίνει τη δυνατότητα να κάνεις περισσότερες "γνωριμίες" πολύ πιο γρήγορα (και χωρίς να χρειάζεται αρχικά τουλάχιστον, να βγεις από το σπίτι σου).
Προσωπικά είμαι fan του Facebook. Οχι όμως με τον τρόπο που το βλέπεις από την οπτική σου. Απλά κρατάς μια επαφή με τους γνωστούς σου και μπορείς να τους ειδοποιήσεις πιο "προσωπικά" για κάτι που τους αφορά (αν το συγκρίνουμε με ένα πιο "απρόσωπο" mail ας πούμε). Επειδή έζησα και σε 4 διαφορετικές και επειδή για άλλη μια φορά μετακόμισα πρόσφατα στη ζωή μου, πιστεύω ότι δε μου έκανε κακό, παρά μόνο καλό. Φυσικά δεν ασχολούμαι με καμια χαζοεφαρμογή, ούτε και δέχομαι για φίλους μου άσχετους μιας και έχω ένα σωρό προσωπικά στοιχεία και τηλέφωνα εκεί. Είναι λίγο δουλειά, είναι λίγο νοσταλγία, είναι λίγο παρέα.PS. Η μόνη βλακεία μου με το f/b ήταν ότι έκανα accept friend 2 πρώην μου και από τότε σχολιάζουν συνέχεια :-P
Samael, διάβασα προσεκτικά το κείμενό σου και τις προηγούμενες μέρες είχα διαβάσει και το κείμενο της madame de la luna. Οφείλω να ομολογήσω, σχετικά με το facebook, ότι ενώ είμαι μέλος και χρήστης του, δεν με έλκει ως τρόπος επικοινωνίας κυρίως λόγω του μεγάλου αριθμού των δυνητικών "φίλων". Το χρησιμοποιώ όμως για καθαρά mediaκους λόγους. Όμως για να πούμε και τα καλά του με έφερε σε επαφή με ανθρώπους που είχαμε χαθεί, με ανθρώπους της γενιάς μου πράγμα που είναι δύσκολο να γίνει με άλλον τρόπο. Οι φιλίες οι διαδικτυακές δεν νομίζω ότι μπορούν να σταθεροποιηθούν χωρίς την προσωπική επαφή. Αλλά αν σταθεροποιηθούν Samael έχω σχεδόν πια τη βεβαιότητα ότι είναι πιο ισχυρές από τις άλλες. Είναι κομμάτι δύσκολο να πεις τόσα σε έναν άνθρωπο όσα μπορείς να του γράψεις. Γδυνόμαστε κυριολεκτικά με τον γραπτό λόγο. Οι καλύτεροι φίλοι που έχω τα τελευταία 5 χρόνια, είναι και οι δύο από το διαδίκτυο. Φυσικά τώρα πια η e-επικοινωνία μας είναι υποβαθμισμένη σε σχέση με την προσωπική. Ωστόσο εξακολουθει να υπάρχει και αυτή. Επίσης έχω στο περιβάλλον μου και 2 ζευγάρια που γνωρίστηκαν μέσω του διαδικτύου και κρατούν τις σχέσεις τους το ίδιο δροσερές και ζωντανές όπως όταν μιλούσαν στα τσατ για περισσότερα από 5 χρόνια. Είναι λοιπόν το ζήτημα, να ταιριάξουν οι άνθρωποι. Τώρα αν αυτό θα γίνει μέσω δορυφόρου ή από μια χειραψία δεν έχει σημασία. Επανερχόμενη στο facebook, πιστεύω ότι κάθε μέσο επικοινωνίας πρέπει να χρησιμοποιείται αποκλειστικά για τους στόχους μας. Και γω λαμβάνω αρκούδια και λουλούδια και προσκλήσεις ποικίλλου περιεχομένου αλλά δεν είμαι και υποχρεωμένη ούτε να ανταποδώσω ούτε να δεχτώ. Αυτός ειναι ένας βαθμός ελευθερίας.Τέλος σε ό,τι αφορά τα προσωπικά δεδομένα δυστυχώς δουλεύω στο δημόσιο τομέα οπότε με "εχουν δώσει προ πολλού"...Καλημέρα και σε ευχαριστώ
ένα πέρασμα θα κάνω για μια καλημέρα, μιας και τις απόψεις μου τις έχω εκθέσει στο κείμενο της madame. μόνο να επαναλάβω κι από δω, ότι σημασία δεν έχει τόσο ο τρόπος γνωριμίας παρά το τι έχει ο καθένας μέσα του, ως πού θέλει να πάει, πόσο να το τραβήξει, καθώς και πόση αντίληψη έχει. κίνδυνοι υπάρχουν και θα υπάρχουν.χαμογέλασα εκεί που έγραψες αν λέμε σε κάποιον στον δρόμο "θέλεις να γίνουμε φίλοι"; ξέρεις...τα παιδιά το λένε τόσο εύκολα! και δεν έχει να κάνει τόσο με την αφέλεια. Μα έχει να κάνει και με το ένστικτο...φιλιά βρόχινα...
Θέμα που σηκώνει μέγαλη συζήτηση αν μη τι άλλο καθώς έχει πολλούς υποστηρικτές κ από τις δύο πλευρές!Προσωπικά δεν ασχολούμαι καθόλου με το facebook και τα υπόλοιπα μέσα κοινωνικής δικτύωσης!Θεωρώ θλιβερό να κάνεις "φίλους" μέσω μιας οθόνης, να βρίσκεις παλιούς συμμαθητές και να διατηρείς επαφή μαζί τους(αν θέλανε και οι δύο πλευρές πραγματικά να κρατήσουν επαφές θα το είχανε κάνει και δε θα περιμένανε να δημιουργηθεί το facebook!). Μου ζητάνε άτομα να γίνω μέλος του club των φίλων τους που και το τηλέφωνο αλλά και την διεύθυνση μου ξέρουν και όμως ποτέ δεν κανονίζουν να βρεθούμε από κοντά. Αν δεν μπορούμε να διατηρήσουμε επαφή ξέροντας τόσα πολλά ο ένας για τον άλλον τότε αυτό κάτι σημαίνει. Σίγουρα όχι ότι δεν υπάρχει χρόνος, ότι μας χωρίζει μεγάλη απόσταση κτλ. Όλα αυτα είναι δικαιολογίες. Δεν μπορεί να νιώθουμε πιο άνετα να μιλήσουμε ή ακόμα χειρότερα να συνάψουμε σχέσεις πίσω από μια οθόνη απ'ότι βλέποντας τον άλλον και έχοντας πραγματική επαφή μαζί του.Γιατί αν έτσι είναι τότε έχουμε πρόβλημα κοινωνικότητας και συναισθηματικής νοημοσύνης, η οποία βρίσκεται σα αρχαικά στάδια. Συμφωνώ απολύτως Samael με αυτό περί μη λεκτικής επικοινωνίας.Δεν μπορώ να δεχτώ επίσης ότι διαβάζοντας κάποιον αυτομάτως τον ξέρεις. Έχετε ιδέα πόσο πολύπλευρος ειναι ένας άνθρωπος; Εδώ τον βλέπεις, τον ακούς, τον αγγίζεις και πάλι μπορεί να μην το ξέρεις πραγματικά. Δεν γίνεται να χρισιμοποιούμε τόσο εύκολα τις λέξεις. Η φιλία είναι μια χρονοβόρος διαδικασία και η σύναψη σχέσεων ερωτικών και μη δεν μπορεί να εκλαμβάνεται με τόσο ρηχό τρόπο.Κανένα τεχνολογικό μέσο που παρεμβάλει ένα αντικείμενο μεταξύ δύο ατόμων δεν θα ντικαταστήσει ποτέ αυτό που λέγεται μεταξύ δύο ανθρώπων που μπορούν να κοιτιούνται στα μάτια. Ποτέ!Μιλάω για μένα τουλάχιστον γιατί όπως βλέπω ο φόβος έχει κατακλύσει τους περισσότερους κάνοντας τους να βολευτούν με εικονικές επαφές αποφεύγοντας την ανθρώπινη επαφή. Τα εύκολα ποτέ δεν μου άρεσαν οπότε ευχαριστώ αλά δεν θα πάρω.Τέλος, επειδή το παράκανα (αλλά και λίγα είπα!)δεν γίνονται όλα σ'αυτήν την ζωή όντας καθισμένοι σε μια καρέκλα!Υ.Γ: Δεν χρειάζεται να πω πως συμφωνώ ότι το facebook είναι απλά ένας ακόμα μηχανισμός ελέγχου. Ενώ για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας τόσα εκαττομύρια άνθρωποι δίνουν με τόση ευκολία κάτι που πάντα θεωρούνταν "ιερό πετράδι" δηλαδή τους φίλους μας και τους γνωστούς μας.
Samael ευχαριστώ για το link αν και νομίζω πως με την ικανότητα που έχεις να χειρίζεσαι τον γραπτό λόγο τα είπες πολύ καλύτερα.
Αν και όταν ακούω face book φτύνω τον κόρφο μου, θα συμφωνήσω με την Αλέκα στο οτι έτσι κι αλλιώς όλοι είμαστε, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, φακελωμένοι.Όσο γιά το οτι η έξαρση του facebook μας δείχνει πως πολλοί άνθρωποι τελικά χρείζουν ψυχανάλυσης, κάποιοι, ξέρεις, λένε το ίδιο γιά τα blogs.Άκουσα οτι καθηγητής της ψυχολογίας, σε ελληνικό πανεπιστήμιο, αναθέτει μιά ιστοσελίδα (απ' τις δικές μας) σε κάθε φοιτητή του, γιά να κάνει το ψυχογράφημα του γράφοντος.(Πολύ θα ήθελα να μου στείλει το ψυχογράφημά μου ένας φοιτητάκος που δε μ' έχει συναντήσει ποτέ, μήπως μάθω κι εγώ επιτέλους ποιός είμαι).
Δεν ξέρω αν είναι σωστά αυτά που λες, ο τρόπος πάντως που τα λες είναι σίγουρα σωστός. Προσωπικά το facebook με αφήνει παγερά αδιάφορο και το θεωρώ κατά βάση βαρετό σαν σύστημα και τρόπο επικοινωνίας. Την μαστίχα που ακούω δε από γνωστούς, οτι μέσω του facebook ξαναβρήκα γνωστούς και φίλους με τους οποίους είχα χαθεί, την θεωρώ τουλάχιστον ανόητη γιατί προσωπικά με τους συγκεκριμένους αν το ήθελα δεν θα είχα χαθεί και κυρίως δεν θα περίμενα κανένα facebook για να μπορέσω να ξαναέρθω σε επαφή μαζί τους.Η ουσία βρίσκεται κυρίως σε αυτό που γράφεις σε κάποιο σημείο:είναι η εποχή που ζούμε τέτοια, όπου όλα τελικά οδηγούν στην ευημερία συστημάτων όπως το facebook αντί της ουσιαστικής προσωπικής επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων.Αυτό είναι και το μεγάλο πρόβλημα, για το οποίο δυστυχώς μπορεί να υπάρχουν λύσεις,αλλά ελάχιστοι έχουν την διάθεση να τις εφαρμόσουν.Καλό απόγευμα Samael.
exo mia fili pou me parakalei na grafto sto facebook...de 8a to kano mallon...de maresoun ka8olou tetoiou eidous site...de maresan pote...opote kai an graftika ekana diagrafi meta..ta variemai...exo kalitera pragmata na kano...filia!
Πολλές ουτοπίες μαζί δεν φτιάχνουν μια πραγματικότητα .. και ουτοπία ..και φακελωμένη!!
Το θέμα έχει κατ' εμέ δύο σκέλη: Πρώτον, το facebook -σύμφωνα με τη ρήση ενός καθηγητή μου- είναι ο μεγαλύτερος ρουφιάνος. Το πως και το γιατί το ανέλυσες επαρκώς φίλε samael και δεν χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω. Παρά μόνον ότι εφόσον χρησιμοποιούμε εφαρμογές τύπου facebook, δε μπορούμε να βγαίνουμε και να μιλάμε για e-φακέλωμα. Η ευθύνη μας ανήκει ολοκληρωτικά. Δεύτερον, το facebook για μένα είναι ένα ευχάριστο παιχνιδάκι. Προφανώς, δεν δείχνει το πόσο δημοφιλής είσαι πραγματικά (πως θα μπορούσε άλλωστε όταν τα στοιχεία μπορεί να είναι "χαλκευμένα"), αλλά είναι μια μορφή -ημιτελούς έστω- επικοινωνίας και κοινωνικοποίησης και σίγουρα μας διασκεδάζει. Αρκεί να μην θεωρούμε ότι η ζωή μας περιορίζεται στην οθόνη ενός υπολογιστή...
πρώτη μου επίσκεψη στο μπλογκ σου και έπεσα σε αγαπημένο θέμα.. η αποστροφή σου για την ανάγκη για επικοινωνία και "την ανάγκη του ανήκειν ακόμη και σε ένα φαντασιακό εμείς" με κάλυψε 100%. σκέφτομαι ώρες ώρες ότι ως γενιά έχουμε την τύχη ή την ατυχία να "μαθαίνουμε" πως να χρησιμοποιήουμε λειτουργικά την τεχνολογία.. συνηθίζω να λέω ότι η μάνα μας μας έλεγε "φόρα ένα πουλόβερ μην κρυώσεις έξω" και όχι "πρόσεξε μην παραμυθιάζεσαι με τους ηλεκτρονικούς σου φίλους".. το μόνο παρήγορο είναι ότι αυτή η ανάγκη να επικοινωνήσουμε και να ενταχθούμε σε μία συλλογικότητα επιβιώνει ακόμα - ποτέ δεν ξέρεις.. μπορεί να βρει άλλους τρόπους έκφρασης στο μέλλον! χάρηκα για τη "γνωριμία"! θα τα λέμε!
καλησπερα αλλο ενα μεγαλο θεμα αυτο περι facebook και οφειλω να πω μετα το διαβασμα της αναλυσης σου οτι με βρισκεις να συμφωνω απολυτα.. πριν καιρο οπως συμβαινει με ολους μου στλειλανε κ μενα προσκληση για εκει μα.. ουτος η αλλος αδιαφορησα.. δεν μπηκα στον κοπο καν να του ξαναριξω ματια γιατι ακριβως ολο αυτο το ψευτικο το στημενο δε με τραβηξε ποτε.. δε θελω να αναφερθω πολυ σ αυτο μιας κ το θεωρω αναξιο για να ασχολειτε καποιος μαζι του οποιος κ αν ειναι ο σκοπος που θα το κανει μιας κ η πραγματικη επαφη σαφως ειναι πολυ ανωτερη στον τροπο που θα κρινεις που θα αναλυσεις τον αλλον.. να ρθω τωρα κ στα μπλογκς.. εδω πιστευω διαφερει κατα πολυ το πραγμα.. δηλαδη οπως ειπε κ ο φιλος ο αντωνιος στο μπλογκ της μανταμ εδω φιλτραρεις αυτα που διαβαζεις αυτα που καταθετει ο καθε ενας ειτε ειναι αληθινα ειτε ψευτικα ειτε οτιδηποτε.. σαφως εξερευνας ενα κομματι απ τον ψυχικο του κοσμο ακομα κ αν δεν ειναι ο αληθινος.. σε βοηθαει να κρινεις.. κ γενικα ειναι κατι που μπορει να.. σου "δωσει" καποια πραγματα πιστευω.. βεβαια παντου κ παντα ειναι αναλογα τα πραγματα κ το τι αναζητας .. αλλα το βασικο ειναι οτι .. επιλεγεις συνειδητα πλεον πιστευω το τι θα διαβαζεις αρα ξεφευγει κατα πολυ απο το στημενο κ το εμπορικο.. τωρα αν μπορουν να αναπτυχθουν φιλιες μεσα απο ενα τετοιο χωρο; πιστευω πως ναι αλλα σε πολυ περιορισμενο αριθμο κ οπως ειπες μετα απο αρκετο καιρο που "βλεπεις" τον αλλο.. ευχαριστω για την υπομονη να διαβασεις (πηρα φορα σορυ) καλως σε βρηκα κ ειναι σιγουρο οτι θα ξαναπερασω.
Είμαι και εγώ από αυτούς που αρνούνται αυτό το παιχνίδι. Ομολογώ πως έχω λογαριασμό αλλά το έκανα για να γνωρίσω τη συγκεκριμένη πλατφόρμα. Το design και γενικότερα το Graphics User Interface είναι στα ενδιαφέροντά μου, όπως και τα πολλά applications που έχουν δημιουργηθεί για το FB (δεν μπορώ να ...ξεριζώσω τον προγραμματιστή από μέσα μου!, ούτε να αγνοήσω ότι είναι καλή περίπτωση η συγγραφή τέτοιων plug in).Έμεινα εκεί όμως, γνωρίζω τους κινδύνους και μπορώ να φανταστώ περισσότερους, οφείλω να πω όμως ότι είναι στο χέρι του καθε χρήστη να διατηρήσει τις αποστάσεις και την ανωνυμία. Ξέρω πολλούς που έχουν βρει φίλους ακόμα και μετά από 20 χρόνια. Καταλήγω ότι, όπως και πολλά άλλα, είναι τελικά θέμα χρήσης.
@madame de la luna:Η αλήθεια είναι ότι έχουμε ξεχάσει πως και το mail λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο. Μπορείς δηλαδή ν' απευθυνθείς στον άλλον προσωπικά και δεν μπορώ να καταλάβω την σημασία των ψηφιακών "-ακίων", μήπως επειδή δεν κοστίζουν τίποτα; Ότι είναι προσφέρεται δωρεάν εξάλλου δεν είναι απαραίτητα και καλό (πχ ιδιωτική τηλεόραση).Παλιά οι άνθρωποι γνώριζαν άλλους ανθρώπους έξω, τώρα είναι έξω και λένε "θα μπεις facebook το βράδυ;". Στο μόνο που παραδέχομαι το facebook είναι το interface του που είναι πολύ απλό για κάθε χρήστη. Κατα τ' άλλα αν και δεν έχω λογαριασμό καν, δεν θα έμπαινα ποτέ στην διαδικασία να ασχοληθώ με κάθε άγνωστο που θα ήθελε να τον προσθέσω στην λίστα "φίλων". Αν μη τι άλλο ανούσιο. Κάποιοι αφελέστατα πιστεύουν πως οι ίδιοι δεν φακελώνονται γιατί δεν δίνουν πραγματικά στοιχεία...φευ!Καλημέρα!@Σοφία:Γεια σου Σοφία. Φυσικά μπορεί να έχει κανείς μια face to face επαφή που να είναι ψεύτικη, όμως πόσες τέτοιες να υπάρχουν στο περιβάλλον του; Θέλω να πω πως το πρόβλημα είναι ότι οι περισσότεροι έχουν περισσότερους "φίλους" στο facebook απ' ότι στην πραγματική ζωή. Το sms ή το τηλέφωνο προυποθέτει πως ήδη έχεις κάποια σχέση με αυτόν που επικοινωνείς, στο facebook μπορεί να επικοινωνείς με τον άλλον ακόμη και χωρίς να βρίσκεστε.Προσωπικά δεν μετράω την συχνότητα που βρίσκεσαι με κάποιον με την ποιότητα της σχέσης, όμως κάπου το κάθε "δίκτυο κοινωνικοποίησης" μου φαίνεται λίγο υποκριτικό και πως πολλές φορές βρίσκεσαι να μιλάς για ασήμαντα πράγματα ίσα-ίσα για να περνάει η ώρα. Γιατί να μην τα πεις έξω; Και πίστεψέ με πολλοί λειτουργούν έτσι βρίσκοντας δικαιολογία για τον εαυτό τους την έλλειψη χρόνου."Το ίδιο γίνεται και στο Facebook - η διαφορά είναι ότι η τεχνολογία σου δίνει τη δυνατότητα να κάνεις περισσότερες "γνωριμίες" πολύ πιο γρήγορα (και χωρίς να χρειάζεται αρχικά τουλάχιστον, να βγεις από το σπίτι σου)."=>Αυτό είναι το πρόβλημα. Όλα fast food πια;Καμία προσπάθεια; Η συμφοιτήτριά σου ας πούμε μου φαίνεται πολύ φυσιολογική να απευθυνθεί προσωπικά, όπως κι εσύ που της έπιασες κουβέντα σε υπαρκτό χώρο, βρήκατε το θάρρος να επικοινωνήσετε (άσχετα με την κατάληξη) από κοντά. Θάρρος...η λέξη που λείπει στις δικτυακές επαφές κατά την γνώμη μου.Να 'σαι καλά!
@Mad:Δεν διαφωνώ για το να φτιάξει κανείς ένα δίκτυο ήδη γνωστών φίλων ώστε να επικοινωνούν, αν και το mail μου φαίνεται το ίδιο, απλά δεν έχει την δυνατότητα φωτογραφίας. Το ίδιο απρόσωπο είναι συν ότι υπάρχει η δυνατότητα πολλαπλής αποστολής μηνύματος. Οι χαζοεφαρμογέ ςμου την δίνουν και μένα. Τόσος χρόνος ν 'αφιερώσεις για το τίποτα. ΥΓ.Δεν τα κάνουν αυτά :)@Αλέκα:"Οι φιλίες οι διαδικτυακές δεν νομίζω ότι μπορούν να σταθεροποιηθούν χωρίς την προσωπική επαφή."=>Αυτό είναι για μένα το ζουμί Αλέκα. Ξέρεις τι γίνεται; Ο γραπτός λόγος μένει, μπορείς να τον ξαναδιαβάσεις και να επεξεργαστείς τα νοήματά του στο μυαλό σου ξανά και ξανά, αλλά επειδή και ο προφορικός μου φαίνεται πιο άμεσος τουλάχιστον για μένα δεν αλλάζει τίποτα.Μπράβο στους φίλους σου Αλέκα, νομίζω είναι οι εξαιρέσεις. Δεν ξέρω αλλά είμαι της "παλιάς σχολής" (παρόλο που δεν είμαι και τόσο μεγάλος) σε τέτοια θέματα. Πες με ρομαντικό ή ντεμοντέ αλλά δεν θα μπορούσα να κάνω ποτέ σχέση απ' το net πόσο μάλλον να ερωτευτώ όσο απελπισμένος κι αν ήμουν. Η χειραψία λέει πιο πολλά από χίλιες δυό λέξεις. Όσο για το φακέλωμα...άστα!Καλημέρα!Να' είσαι καλά!
@Νεράιδα της βροχής:Γεια σου αγαπητή νεράιδα. Ο τρόπος γνωριμίας μπορεί να μην έχει σχέση, όμως έχει σημασία νομίζω το πως διατηρείς επαφή. Δηλαδή και το facebook είναι επικοινωνία με την έννοια ότι δύο (και περισσότερα) όντα χρησιμοποιούν ένα μέσο για να ανταλλάξουν μηνύματα, αλλά πέρα από το τυπικό και το στατικό των λέξεων, η επικοινωνία δεν είναι το μέσο, αλλά η ουσία. Κρίμα που κάποιο ινομίζουν ότι επικοινωνούν απλά επειδή χαλάνε τα χέρια τους στο πληκτρολόγιο. Δεν ξέρω μου φαίνεται δειλό. Επικοινωνία για μένα τουλάχιστον, είναι συντροφικότητα των ψυχών. Καλημέρα.@awakened:Εκεί έχω κι εγώ ένσταση.Άμα θέλεις να κρατήσεις με κάποιον επαφή κρατάς, δεν βρίσκεις ως άλλοθι μετά το κάθε facebook. Άντε να δεχτώ ότι έχεις χαθεί με 1-2 άτομα. Δηλαδή αν δεν υπήρχε το facebook δεν θα ασχολιόσουν για να τα βρεις; Δικαιολογίες. Οι άνθρωποι δεν είναι προιόντα στο ράφι για να λες :αχ μου έλειπε η Μαρία" ας την κάνω add..."Μου ζητάνε άτομα να γίνω μέλος του club των φίλων τους που και το τηλέφωνο αλλά και την διεύθυνση μου ξέρουν και όμως ποτέ δεν κανονίζουν να βρεθούμε από κοντά."=>Δεν έχουν χρόνο από κοντά, είναι απασχολημένοι στην... on line επικοινωνία τους. Αν αυτό δεν είναι προσποίηση και πόζα, τι είναι;Το δέχομαι για άτομα που μένουν σε άλλους νομούς ή χώρες και η απόσταση είναι αβάσταχτη, αλλά να μένεις στην ίδια πόλη τι δικαιολογία υπάρχει;"Δεν μπορώ να δεχτώ επίσης ότι διαβάζοντας κάποιον αυτομάτως τον ξέρεις. Έχετε ιδέα πόσο πολύπλευρος ειναι ένας άνθρωπος;"=>Συμφωνώ απολύτως, αν και όσο να πεις μια ιδέα έχεις για το άτομό του. Βέβαια και πολλοί δολοφόνοι ήταν "σοφιστικέ" ή μελιστάλακτοι, οπότε οι επιφυλάξεις είναι λογικό να υπάρχουν. "...δεν γίνονται όλα σ'αυτήν την ζωή όντας καθισμένοι σε μια καρέκλα!"=>Η καρέκλα (και ο καναπές) έρχονται με τις ευλογίες της εξουσίας. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε... ;)Το facebook είναι αρκετά καπιταλιστικό μέσο επικοινωνίας δεν νομίζεις; Κι αυτό στην συναίνεση βασίζεται.
[ti skepsh mou tha kerasw, ti na kanw?]s.s.: 1h fora grafw s'ayto to blog, syxna to vlepw omws.Kyrie Samael, loipon..exw KAI myspace KAI blog KAI last.fm KAI msn KAI youtube pages!epeishs kapote hmoun grammenh sto joy.gr[eytyxws pou efyga] kai tharrw pws akoma eimai kai sto zoo.gr[alla den mpainw pia ekei!]xwris h/y den antexw! apo thn 1h gymnasiou ton exw [kai exw 20arhsei].Sixenomai to facebook kai symfwnw apolyta me osa eipes sto post.alla to myspace einai allh fash.o logariasmos sou diagrafetai kanonika kai den eisai ypoxrewmenos na dwseis alhthina stoixeia gia na kaneis "log in".Thewrw ligo xazo na m milas gia facebook kai myspace kai den kserw kai'gw ti allo, apo thn stigmh pou exeis BLOG [nai, nai diavasa to antistoixo post kai symfwnw. en merh].Kai eimai sigourh pws exeis liwsei kai'sy mesa s'aytes tis selides. Polleeeeeeeeees wres. Den ginete na mhn to kaneis dear, KOLLAS. einai arrwstia kai thn exeis kai 'sy mesa sou. to thema einai pws kai'sy mprosta se mia othonh den grafeis skepseis kai anyshxies kai kaneis syzhthseis? [gia to blog sou anaferomai]. ti kako na kaneis kai ena profile sto myspace?yparxoun polles plhrofories na matheis apo'kei mesa. Sygkrothmata, droomena, events, synaylies, synanthseis, ktlp.. Den einai toso asxhma oso ta les.Bloody KissesxXxp.s.: wraio to βλογιόν sou, agaphte!
@Alekos:Τα παραλές φίλε Αλέκο. Να' σαι καλά.@Βασιλιάς της μοναξιάς:Κοίτα και στα blogs έχει ο καθένας αφήσει το "ίχνος" του. Μπορούν να σε βρουν ακόμη και με κάποια διαδικασία. Αλλά υποτίθεται πως έχεις δώσει την συγκατάθεσή σου. Δεν διαφωνώ για τα blogs εν μέρει βέβαια, καθώς εκεί κρίνεσαι απ' αυτά που γράφεις και μόνο. Καθόλου κακό το ψυχογράφημα χαχα! Αρκεί βέβαια να μην πάθει κανείς κρίση ταυτότητας! Καλησπέρα β.τ.μ.
@Eric:Αγαπητέ Eric για μια ακόμη φορά θα συμφωνήσω μαζί σου. Με όποιον θες δεν χάνεσαι. Και άντε να υπάρχει μια εξαίρεση, να έχεις χαθεί όμως με τόσα άτομα; Εύκολες λύσεις βλέπεις...και είναι και τζάμπα. ;)@Leviathan:Τι να τους κάνουμε τους ψηφιακούς αυνανισμούς άλλωστε; Η εκτός οθόνης ζωή είναι πιο χρωματιστή. Καλησπέρα!@Περίπλους:Ωραία η Ουτοπία αλλά μέσα σε καλώδια και οπτικές ίνες; Την βρίσκω λίγο ανιαρή και ρηχή. Γεια σου Περίπλους.
@Δ.Τζ:Eπικοινωνιακό παιχνίδι, μου κάνει σαν έννοια. Είναι λυπηρό πάντως κάποιος να μετράει την κοινωνικότητά του ποσοτικά. Ας "παίξει" επικοινωνιακά σε ένα υπαρκτό χώρο που θα τον βλέπουν οι άλλοι, θα φαίνονται τα βλέμματα, οι συσπάσεις του προσώπου, ο τρόπος που βγαίνουν οι λέξεις. Δύσκολα πράγματα θα μου πεις...Καλησπέρα φίλε μου.@oblivion:Καλωσόρισες Oblivion.Καλό να χρησιμοποιούμε την τεχνολογία, φτάνει να μην μας χρησιμοποιεί εκείνη. Μου έχει τύχει φίλος έξω να επικοινωνεί περισσότερο με τους "φίλους" του facebook απ' ότι μαζί μου και μάλιστα να "ζητά και τα ρέστα" γιατί δεν έχω λογαριασμό να επικοινωνήσουμε(?)!
@breathlessemotions:Κι εμένα σε στημένο μου κάνει το όλο "παιχνίδι". Όσο αφορά τα blogs νομίζω πως σε βάθος χρόνου αποκτάς μια εικόνα και φυσικά μπορείς να μάθεις και πράγματα. Πολλές φορές έχω διαβάσει πολύ ενδιαφέροντα κείμενα σε blogs που τα βρήκα έξυπνα, εμπνευσμένα, αιχμηρά, πονηρά, τολμηρά ή ενημερωτικά.Κι όπως λες επιλέγεις τι σου κάνει να διαβάσεις, τι σε εκφράζει, βρίσκεις κοινά. Ευχαριστώ για το σχόλιο, θα τα πούμε.Καλωσόρισες!@Radio Marconi:Ναι συμφωνώ, ότι προγραμματιστικάαν το δεις έχει πολύ έξυπνο και λειτουργικό στήσιμο. Βέβαια οι κίνδυνοι πολλοί κι όπως σωστα΄λες και πιστεύω όλοι συμφωνούμε είναι θέμα συνειδητοποίησης και πως το χρησιμοποιείς.Καλησπέρα.@Darkoteque:Καλωσόρισες! Απ' αυτά που αναφέρεις μόνο blog έχω κι ένα e-mail :) Και το blog που το άρχισα πέρσι το ξεκίνησα μόνο και μόνο για να δημοσιεύσω κάποιες σκέψεις. Χωρίς Η/Υ αντέχω! Δεν είναι η ζωή μου!Για το MySpace δεν μίλησα ότι είναι όμοιο του facebook. Το MySpace σου δίνει την δυνατότητα να μάθεις καλλιτέχνες κτλ αλλά μόνο να πάρεις μια γεύση. Αν δεν πάρεις το cd με τους στίχους, το Artwork κτλ δεν είναι το ίδιο.Όσο αφορά το blog είναι άλλη περίπτωση. Εκεί εκτίθεσαι μέσω των γραπτών σου. Σε βάθος χρόνου διαβάζοντάς σε,κάποιος καταλαβαίνει περίπου τι καπνό φουμάρεις. Αντιθέτως τα άλλα είναι πιο απρόσωπα. Τα blogs είναι μέσο, όχι δίκτυο κοινωνικών επαφών, αν και μπορεί να δημιουργηθούν κοινότητες μεταξύ χρηστών, no problem. Τα blogs είναι εγωιστικά μέσα. Φτιάχνεις ένα για να γράφεις αυτά που θες και για να τα διαβάζουν άλλοι. Όποιος δεν το παραδέχεται νομίζω πως ψεύδεται. Αλλιώς ας τα έγραφε σε ένα τετράδιο, έτσι δεν είναι;Δεν έχω "λιώσει" σ' αυτές τις σελίδες πίστεψέ με. Έχω μπει πολύ λίγες φορές τόσα χρόνια και δεν βρίσκω τον λόγο. Έχω καλύτερα πράγματα να κάνω. Δεν βρίσκω κανένα κακό κάποιος να έχει προφίλ, αλλά είπαμε αρκεί να μην υποκαταστήσει την πραγματική ταυτότητα και την πραγματική ζωή.Δεν είπα ότι είναι άσχημα το MySpace-επειδή εκεί αναφέρεσαι-αλλά όσο να πεις έχω αλλεργία στις μόδες.Και φυσικά γράφω και συζητάω μέσω του blog αλλά δεν το κάνω για να βρω φίλους, ούτε για να φτιάξω ένα προφίλ δίχως νόημα.Το πιο εύκολο θα ήταν να βάλω τα πραγματικά στοιχεία, σπουδές, επάγγελμα κτλ για να το πάιξω κάποιος. Απλά μ' αρέσει πολύ το γράψιμο (αυτή είναι η μόνη μου αρρώστια) και αν σε κάποιους ανθρώπους αρέσουν αυτά που γράφω με τιμά. Κατα τ' άλλα αδιαφορώ για κάθε είδους εφαρμογή περισσότερο μ' αρέσει να είμαι έξω.Αφού έχεις κι εσύ blog πιστεύω πως ξέρεις ότι είναι τελείως διαφορετικό.Σ' ευχαριστώ κι ελπίζω να τα λέμε.Θα σε επισκεφτώ.
"Αν δεν πάρεις το cd με τους στίχους, το Artwork κτλ δεν είναι το ίδιο." [wwww.. dikos mas einai! :D iiii..]eeexxxxmmmm.. nnnnnnai!ALLA.. den thewrw egwistiko na kaneis ena blog kai na rafeis mesa tis skepseis sou.egwistiko einai na kaneis ena blog na grafeis mesa tis skepseis sou kai na MHN EXEIS valei rythmish gia na sou afhsoun comments alla atoma i βλόγερς.oso gia thn moda:allergia allergia, alla vlepw pws exei sthn photo ton kainourio-modato Joker! vgalton amesws, parakalwwww.. :Pmmmmmmmmmaou..
@Darkoteque:Όταν λέω εγωιστικό εννοώ ότι το κάνεις για τον εαυτό σου.Εντάξει αυτοί που δεν έχουν τα σχόλια για σχολιασμό έχουν τα υπέρ και τα κατά τους. Όσο για τον Τζόκερ...είναι ο αγαπημένος μου αντι-ήρωας εδώ και χρόοοοονια. Μπου χαχα!
"...άνθρωπος είναι ζώον κοινωνικό''" άνθρωπος είναι κοινωνικό και βιολογικό όν και η προσωπικότητα του επηρεάζεται απο το περιβάλλον (διαπαιδαγώγηση, γνώση, εμπειρίες, ηθικές αρχές...) και το γενετικό του απόθεμαΤο ερώτημα είναι αν το διαδίκτυο είναι περιβάλλον του ανθρώπου?
@Τάσο:Ενδιαφέρουσα τοποθέτηση. Πάντα ο άνθρωπος θα ψάχνει άλλους για να μην είναι μόνος. Αλλά όντως, το διαδίκτυο είναι περιβάλλον "ανθρώπινο"; Αν και κατασκευάζεται και ελέγχεται από ανθρώπους, φαίνεται να έχει δικούς του κανόνες.Ευχαριστώ για το σχόλιο.
[...] μάλλον πιστεύει ότι ήρθε το τέλος της ιδιωτικότητας. Εδώ είχα αναφερθεί κατά το παρελθόν για το…φαινόμενο [...]
[...] Την γνώμη μου συνολικά για το Facebook την έχω γράψει και εδώ. Πότε οι άνθρωποι που το χρησιμοποιούν θα καταλάβουν [...]
[...] ΠΗΓΗ-STRANGE JOURNAL [...]
Δημοσίευση σχολίου