BURST-LAZARUS BIRD

Σουηδοί δεν είναι; Τι έπρεπε να περιμένω δηλαδή; Πραγματικά δεν χορταίνω να ακούω το "Lazarus Bird", είναι ίσως η πιο ποιοτική και απαιτητική κυκλοφορία τους. Ένας δίσκος απόλυτα εγκεφαλικός μα και με δύναμη που δαγκώνει! Και μάλιστα έχει μια ατμόσφαιρα απειλής να πλανάται στην ατμόσφαιρα. Οι Burst χρωματίζουν την παλέτα τους με πάρα πολλές αποχρώσεις του μεταλλικού ήχου: τα riffs των Mastodon, την αρρώστια τωνΝeurosis, τα χασίματα των Isis, την δημιουργικότητα των Mars Volta, αλλά χωρίς να αντιγράφουν κανέναν απ' αυτούς. Αντιθέτως έχουν απόλυτα προσωπικό ήχο και μια prog οπτική, κάτι που τους βοηθάει να ενσωματώσουν ακόμη και jazz ή noise στοιχεία. Η διάθεση για πειραματισμό έχει φτάσει την μπάντα σε υψηλά στάνταρντς. Τα harcore και τα καθαρά φωνητικά χρησιμοποιούνται σαν όργανα ανάλογα με τι εξυπηρετεί το κάθε κομμάτι. Οι δομές όλων των τραγουδιών είναι περιπετειώδεις μα ουσιαστικές, συναρπαστικές και πορωτικές. Με ενθουσίασε το γεγονός ότι δοκίμασαν πολλά effects, ήχους και διαφόρων ειδών πλήκτρα.

Το "Ι Hold Vertigo" είναι δυναμικό με μια υποβόσκουσα μελαγχολία, το "I Exterminate the I" πραγματικά σε κολλάει στον τοίχο, το "We are dust" αρχίζει με στοιχειωμένη post ατμόσφαιρα και εξελλίσσεται σε ένα κομμάτι με rock στυλ δεκαετίας '70. Εξαιρετικό και το "Cripple God" που έχει κολλητικό refrain αλλά και υπέροχα φωνητικά στο couplet. Οι Mastodon-ισμοί συνεχίζονται με τρόπο αυθεντικό εδώ για να μας οδηγήσουν στο "Nineteenhundred" που έχει ένα άρρωστο σαξόφωνο να παίζει στο τέλος και να σε κάνει να αναρωτιέσαι: "Πάνε καλά αυτοί;" Το "(We watched) The Silver Rain" ξεκινά με παράξενα πλήκτρα για να μπουν μαζί drumms και ένα όμορφο riff που οδηγούν σε ένα post καταφύγιο, αλλά στην συνέχεια επακολουθεί πλημμύρα συναισθήματος και έντασης. Το "City cloaked" που ρίχνει τίτλους τέλους απλά σου επιβεβαιώνει ότι τόση ώρα ακούς δισκάρα. Ταξιδιάρικο και μελωδικό με μια "ναρκωτική" ατμόσφαιρα και συνεχή ξεσπάσματα τα οποία στο τέλος του κομματιού δίνουν την θέση σε θλιμμένα πλήκτρα και effects που σε συνθλίβουν από μέσα.

Ο υπομονετικός ακροατής που θα αφιερώσει λίγες ακροάσεις θα ανταμειφθεί από τον μουσικό πλούτο του δίσκου. Μοιάζει με μια μουσική εξερεύνηση. Οι Burst ανανεώνουν τον ακραίο ήχο συνδυάζοντας αντιφατικά στοιχεία, τον θυμό και το εύθραυστο, την γαλήνη με την καταιγίδα με τρόπο που μετατρέπει το όνειρο σε εφιάλτη. Πραγματικά αξίζει και το τελευταίο euro που θα δώσετε όσοι κάνετε την χάρη στον εαυτό σας να το αποκτήσετε.

RATING: 10\10

Posted in: album reviews,experimental,hardcore,music,post,progressive