Όλοι έχουμε την ψευδαίσθηση ότι διαφέρουμε από τους άλλους. Ότι είμαστε καλύτεροι. Ότι είμαστε αυθεντικοί. Στην πραγματικότητα έχουμε κατακερματιστεί τόσο πολύ από την καθημερινότητα και την εργασία, που έχουμε πακεταριστεί σε πλαστικά περιτυλίγματα. Ο καθένας μας είναι ένα άγουρο φρούτο, προιόν της σκέψης και της βούλησης κάποιου άλλου. Πιστεύουμε πως έχουμε απαλλαγεί από τα στερεότυπα των άλλων, αλλά καλλιεργούμε τα δικά μας. Σ' αυτόν τον κόσμο κατανάλωσης και αμοραλισμού καθένας προσπαθεί να αποδείξει στον εαυτό του πως μπορεί να ξεφύγει από τα στενά όρια που του βάζει το "καλούπι". Αλλά πόσο αληθινοί είμαστε αν δεν μπορούμε να πετάξουμε το κινητό μας, να κάψουμε τον υπολογιστή μας, να δωρίσουμε στον πρώτο περαστικό κάτι που για μας έχει αξία; Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα από αυτά, γιατί αυτά μας καθορίζουν. Το "έχειν" έχει υποκαταστήσει το "είναι". Οσα πρέπει να κάνουμε για να απελευθερωθούμε ατομικά, είναι πάνω από τα όρια της άνεσης που θέλουμε να έχουμε.
Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011
Η ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ
1 σχόλια:
Ναι, ισχύει ότι όλοι μας νομίζουμε ότι είμαστε μοναδικοί και ξεχωριστοί αλλά στην ουσία είμαστε πολύ πιο ίδιοι απ'ότι ίσως θα θέλαμε. Θέλει πολλή προσπάθεια να απαλλαγούμε από όλα όσα τρίτοι μας έχουν διαμορφώσει και να φτάσουμε στον πυρήνα του εαυτού μας και να τον ανακαλύψουμε εκ νέου. Ωστόσο είναι μια διαδικασία που αξίζει. Θα εκπλαγούμε με το πόσες λίγες συμπεριφορές, θεωρήσεις,ιδέες,θέλω ήταν αληθινά δικά μας.
Πολύ έξυπνο το βιντεάκι...
Δημοσίευση σχολίου