Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

Η ΥΠΑΝΑΠΤΥΚΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ



Σίγουρα για πολλούς ήταν έκπληξη η είσοδος του "Κυνόδοντα" στις υποψηφιότητες των Όσκαρ. Οι υποψιασμένοι το πίστευαν. Ο "Κυνόδοντας" δεν είναι μια ταινία από αυτές που βγαίνουν με το κιλό στα multiplex. Δεν είναι για ποπ κορν, δεν είναι για όλη την οικογένεια. Είναι μια ταινία που καυτηριάζει την αρρώστια της ίδιας της ελληνικής κοινωνίας. Μια ταινία αλληγορική και δύστροπη. Παρατηρώ πως παρόλη την σημαντική υποψηφιότητα μιας ελληνικής ταινίας στον μεγαλύτερο θεσμό κινηματογραφικών βραβείων, ελάχιστοι από τα παραδοσιακά ΜΜΕ έχουν ασχοληθεί με το θέμα.

Το πρόβλημα είναι πως ο κινηματογράφος δεν έχει στην συνείδηση του νεοέλληνα την αίγλη και την βαρύτητα που θα έπρεπε. Μπορεί η Eurovision ή μια αθλητική διάκριση να συγκεντρώσουν παραπάνω βλέμματα. Αυτό για μένα είναι το μεγαλύτερο θέμα. Ότι μια μορφή τέχνης, δεν λογίζεται τόσο σημαντική όσο ο χαβαλές. Από την άλλη καμία καμπάνια δεν έγινε ώστε να προβληθεί η αξία αυτής της ταινίας. Κάποιοι ελιτιστές μπορεί να πουν "καλύτερα" θεωρώντας την τέχνη κτήμα τους, που δεν χρειάζεται να γίνει κατανοητή απ' όλους. Από την άλλη μεριά, οι "χαβαλέδες" θα θεωρήσουν (όπως και παρόμοιες ταινίες) τον "Κυνόδοντα" ως "κουλτουριάρικο".

Επίσης για άλλη μια φορά γίνεται φανερό πως στην Ελλάδα, μόνο μεμονωμένες προσπάθειες από ανθρώπους με μεράκι και όραμα έχουν νόημα. Δεν υπάρχει ελληνικό ρεύμα στον κινηματογράφο και βέβαια έργα σαν αυτό του Λάνθιμου δεν περιμένουν τα μπράβο ευτελών εκπομπών ή τα διάφορα βραβεία. Ο πολιτισμός στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια έχει περάσει σε δεύτερο (μην πω τρίτο και τέταρτο) επίπεδο, αφού η...κουλτούρα του σκυλάδικου άλωσε τον λαικό πολιτισμό και αποτέλεσε το "φράγμα" που έκοψε τα διάφορα καλλιτεχνικά ρεύματα που άνθιζαν στην Ευρώπη. Εδώ οι καλλιτέχνες δουλεύουν μακρυά από τα φώτα, χωρίς κρατικές επιχορηγήσεις και με τον κίνδυνο να μην μάθει κανείς την αξία τους.

Χαίρομαι για την επιτυχία του "Κυνόδοντα", είτε βραβευτεί, είτε όχι καθώς πέρα από μια πολύ καλή ταινία, αποτέλεσε και έκπληξη, όσο μπορεί να θεωρηθεί ως τέτοια, το γεγονός ότι έγινε γνωστό και σε περισσότερο κόσμο. Και είναι πολύ σημαντικό αυτό αν αναλογιστούμε το ότι είναι "βαριά" ταινία για αυτόν που αποθεώνει το "Safe Sex", αλλά και με πολλά καλλιτεχνικά και σημειολογικά στοιχεία που ξεφεύγουν από την αισθητική της μάζας.

1 σχόλια:

Δεν παρακολουθώ ελληνικό κινηματογράφο σχεδόν ποτέ. Οι ελληνικές ταινίες που έχω δει σ'όλη μου την ζωή δεν αγγίζουν καν τις 10 και αυτό γιατί είναι όλες ακριβώς το ίδιο. Καμία έμπνευση, διάλογοι της "πλάκας" εντελώς, βωμολοχίες χωρίς κανένα νόημα και πολύ σεξ είναι κάθε φορά οι συνταγές των ελληνικών παραγωγών!

Τον Κυνόδοντα τον είδα έχοντας διαβάσει από παντού πολύ καλές κριτικές και μπορώ να πω ότι ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη!Πολύ καλή ταινία,πολύ δυνατή με βαθιά νοήματα και εύστοχη προσέγγιση της ελληνικής οικογένειας!

Πραγματικά δεν έχει προβληθεί καθόλου η υποψηφιότητα της για Όσκαρ και αυτό είναι πολύ θλιβερό αν αναλογιστεί κανείς την βαρύτητα αυτής της διάκρισης. Δεν μου κάνει ωστόσο εντύπωση, εδώ ασχολούμαστε μόνο με την Eurovision και την Τζούλια, ως εκεί φτάνει ο πολιτισμός μας και η παιδεία μας...

Δημοσίευση σχολίου

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More