Η ΑΝΑΔΥΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟ-ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ

Τα μεγάλα κύματα μεταναστών που αναζητούν μια καλύτερη ζωή, επηρέασαν κατά πολύ τον πολιτισμό και την σύνθεση των δυτικών κοινωνιών. Οι λόγοι της μετανάστευσης μεγάλων πληθυσμών, σχετίζονται πρωτίστως με οικονομικούς λόγους. Άνθρωποι που στις χώρες τους αντιμετωπίζουν μεγάλα κοινωνικά προβλήματα ή πολέμους (ιδιαίτερα της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής) έρχονται στην Ευρώπη προς αναζήτηση εργασίας και καλύτερων συνθηκών. Όμως και η πολιτική που ακολουθούν τα δυτικά κράτη είναι υπεύθυνη για την δημιουργία μεταναστευτικών κυμάτων. Ο οικονομικός πόλεμος ιδιαίτερα των ΗΠΑ προς την Μέση Ανατολή, αλλά και η ένοχη σιωπή της Ευρώπης που κρατά ουσιαστικά υποδουλωμένη την Αφρική είναι δομικά υλικά γι' αυτό το στοιχείο των καιρών μας.

Έτσι ο Έλληνας σήμερα έχει για γείτονα τον Πακιστανό, μπορεί να έχει στην δουλειά του έναν Αλβανό και να αγοράζει πειρατικά cds από Σομαλούς. Όλες αυτές οι εθνικότητες θα προτιμούσαν να έχουν καλύτερες συνθήκες στις πατρίδες τους, αλλά αναγκάζονται να έρχονται σε μια άλλη χώρα. Η ελληνική κοινωνία έντονα συντηρητική, κατακερματισμένη από τις υποσχέσεις του εύκολου πλουτισμού και μπερδεμένη από τα media-κά ψεύδη δεν ήταν δύσκολο να γίνει και ξενοφοβική. Οποιοσδήποτε διαφορετικός αυτομάτως αποτελεί απειλή. Μια απειλή που ήρθε να προστεθεί στον ήδη εύθραυστο ψυχισμό μιας κοινωνίας που την πνίγουν τα οικονομικά προβλήματα, το επαγγελματικό στρες, η έλλειψη αισθήματος ασφάλειας, η πίεση για καταξίωση (στα μάτια ποιων άραγε;).

Η ελληνική κοινωνία μπροστά σε ένα δυναμικό φαινόμενο όπως η μετανάστευση αποκάλυψε τις αδυναμίες της, αυτές που προσπαθούσε να φτιασιδώσει τόσα χρόνια. Οι σύγχρονες μετανεωτερικές κοινωνίες χαρακτηρίζονται από πολυπολιτισμικότητα και αλληλεπίδραση μεταξύ διαφορετικών κουλτουρών. Τα ξενοφοβικά σύνδρομα συνδυάζονται και με την κρίση ταυτότητας του σύγχρονου Έλληνα. Δεν ξέρει που ανήκει: Βόρεια της Αφρικής, νότια της Ευρώπης ή δυτικά της Τουρκίας; Μέσα σε αυτή την σύγχυση και την έλλειψη πολιτικών οραμάτων, κάποιες πολιτικές δυνάμεις όπως το λαικίστικο ΛΑΟΣ και η φασιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής ήρθαν να εκμεταλλευτούν την συγκυρία, ποντάροντας στον φόβο των πολιτών για να ενεργοποιήσουν τα εθνικιστικά αντανακλαστικά τους. Το κενό στην ταυτότητα ίσως προκύπτει ως συνέπεια της παγκοσμιοποιημένης κοινωνία που τα μετατρέπει όλα σε χυλό.

Ο νεοέλληνας αισθάνεται ανίσχυρος και δεν έχει διάθεση να δράσει γιατί δεν ξέρει ποιος είναι. Μέσα στην άγνοιά του, φορτώνει την κατάντια του στους "βαρβάρους" που άλωσαν τον πολιτισμό του. Οι αοριστίες και οι γενικολογίες στοχοποιούν πιο εύκολα τους μετανάστες. Από την άλλη δεν είναι μόνο η ξενοφοβία αιτία ανάδυσης του νεοεθνικισμού σήμερα. Πολλοί είναι απογοητευμένοι από το πολιτικό σκηνικό και στρέφονται προς ακραίους χώρους. Πολλές φορές έχω ακούσει φράσεις και από νέους ακόμη του στυλ: "η πολλή δημοκρατία κάνει κακό" ή "ένας Παπαδόπουλος σας χρειάζεται"...Η ασυδοσία και η ατιμωρησία που επικρατεί σε μια -υποτίθεται- δημοκρατική κοινωνία δημιουργεί αποστροφή για οτιδήποτε συνδέεται με την δημοκρατία, αφού στιγματίζεται από την κατάχρηση.

Επίσης είναι και καθαρά ταξικό το θέμα. Οι περισσότεροι που στρέφονται σε εθνικιστικές\φασιστικές παρατάξεις το κάνουν λόγω θυμού προς τους δυνατότερους. Επειδή όμως δεν μπορούν να τον διοχετεύσουν προς αυτούς, τον μετατρέπουν σε μίσος που στοχοποιεί τις κατώτερες τάξεις, όπως πχ τους μετανάστες. Έτσι βρίσκει πρόσφορο έδαφος ο ρατσισμός. Μόνο η γνώση και ο σεβασμός προς τον άνθρωπο μπορούν να ξεριζώσουν την ξενοφοβία που αποτελεί "όπλο" του νεοεθνικισμού. Διαφορετικά το αυγό του φιδιού που έχει σπάσει ήδη, θα αρχίσει να κάνει και φωλιές.

Posted in: κοινωνία,πολιτικη,πολιτική,ρατσισμός