Oι Ισραηλινοί είναι μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση συγκροτήματος. Η μουσική τους είναι ένα χαρμάνι από death και ethnic/folk στοιχεία, με ιδιαίτερη έμφαση όπως καταλαβαίνετε από την καταγωγή τους, στον ανατολίτικο ήχο. Στο ολοκαίνουριο 4ο δίσκο τους εξελίσσουν τον ήχο τους δίνοντας περισσότερο ακόμη χώρο για τα oriental σημεία μέσα από μια πολύπλοκη progressive οπτική. Το concept του αναφέρεται στον Μαχητή του Φωτός και στο μονοπάτι που χαράζει με αρκετές αναφορές σε όλες τις μονοθεϊστικές θρησκείες. Μια μάχη απέναντι στο Καλό και στο Κακό. Η παρουσία του Steven Wilson στα πλήκτρα και στην παραγωγή αποδείχθηκε καθοριστική αφού οι εκπληκτικές ενορχηστρώσεις των Orphaned Land αναδεικνύονται περισσότερο. Δυνατό χαρτί του άλμπουμ οι μαγικές μελωδίες και η ποικιλία ηχοχρωμάτων.
Το θετικό είναι πως οι Ισραηλινοί έχουν συγκεκριμένο προσανατολισμό και οι προσδοκίες που οι ίδιοι δημιούργησαν εκπληρώνονται και με το παραπάνω. Riff-άρες, επική διάθεση, δυνατά συναισθήματα, ένα χαρμάνι επιρροών και ήχων που δύσκολα μπορείς να βρεις σε άλλο συγκρότημα και μάλιστα τόσο πετυχημένα. Η διάρκεια του δίσκου εξαντλεί σχεδόν την διάρκεια του cd, αλλά δεν γίνεται κουραστικό. Αν και οι συνθέσεις είναι μακροσκελείς, είναι εύκολο να ακουστούν και δείχνουν μοντέρνες. Τα όργανα που χρησιμοποίησαν αυτή την φορά είναι μπουζούκι, αραβικό βιολί, σαντούρι, saz και sophar αλλά και ακουστικές κιθάρες και πιάνο. Το "Sapari" που ανοίγει τον δίσκο είναι ένα εμπορικό τραγούδι με γυναικεία φωνητικά που σε προδιαθέτει θετικά. Εκπληκτικά αραβουργήματα όπως τα "Broken Vessels", "The Path" και "His Leaf Shall Not Wither" είναι από τα καλύτερα τραγούδια που θα ακούσουμε φέτος.
Τα φωνητικά είναι άλλοτε death βρυχηθμοί κι άλλοτε "έντεχνες" απαγγελίες. Ο Kobi Farhi τραγουδάει σε διάφορες γλώσσες και αυτή η πολιτισμική ποικιλία είναι άκρως ενδιαφέρουσα. Γενικά χρειάζεται πάρα πολλές ακροάσεις για να αποκαλύψει όλα τα στοιχεία του, αλλά θα ανταμείψει όλους όσους του αφιερώσουν χρόνο καθώς προκαλεί τις αισθήσεις. Θα ταξιδέψετε ως την Μέση Ανατολή μέσα από την μουσική τους. Το "The Neverending Way....." είναι μια απολαυστική μουσική παράσταση που απευθύνεται σε όσους τους αρέσουν οι βαριές κιθάρες και...γιατί όχι τα τσιφτετέλια! Άραγε ο όρος "oriental metal" είναι δόκιμος;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου