ΡΗΞΗ ΜΕ ΤΟ ΟΙΚΕΙΟ

Η εποχή μας είναι μια εποχή γεμάτη μάχες. Μάχες που συμβαίνουν υπόγεια και σιωπηλά, μάχες ιδεών ενώ το matrix (με ότι κι αν αυτό σημαίνει) προσπαθεί να παγιώσει την εικόνα του και να μας κάνει να αποδεχθούμε την εικονική του πραγματικότητα. Ο καθένας μας πάλι προσπαθεί να διαχωρίσει τον εαυτό του αποσυρόμενος στον μικρόκοσμό του. Βέβαια υπάρχει και το ιδιωτικό σύμπαν που αποτελεί ένα ανάχωμα αντίστασης, καθώς οι άνθρωποι προσπαθούν να διατηρήσουν και να εξελίξουν την μυστική ροή των ιδεών και των πληροφοριών που δεν είναι αποδεκτές από το Σύστημα. Η εικόνα που έχουμε για τον κόσμο είναι αποσπασματική, δεν είναι ο ίδιος ο κόσμος. Αυτό οφείλεται στην μειωμένη μας αντίληψη.

Μας έμαθαν τον κόσμο από την οικογένεια, το σχολείο, την τηλεόραση, το χρήμα. Είμαστε δέσμιοι της επιλεκτικής μας προσοχής. Αλλά ο κόσμος δεν είναι το σαλόνι μας και η τηλεόρασή μας, ούτε η γειτονιά, ούτε το δρομολόγιο που κάνουμε καθημερινά, ούτε η χώρα μας. Χρειάζεται να κάνουμε μια προσπάθεια να έρθουμε σε ρήξη με το οικείο, με την ρουτίνα που καταστρέφει καθετί ωραίο και μας απαγορεύει να εξελιχτούμε.

Παρατηρείται μια εμμονή με την πεζότητα και το "παράξενο", το "παράδοξο", το "φανταστικό" έχουν εξοριστεί. Θεωρούνται "γραφικά" ή μη πρακτικά άρα άχρηστα. Ο άνθρωπος όμως είναι ον που έχει έμφυτη μέσα του την τάση να φιλοσοφεί, να θέλει να εξηγήσει την θέση του στον κόσμο και τον κόσμο τον ίδιο. Ας σχεδιάσουμε λοιπόν νέους χάρτες, ας γράψουμε περίεργα βιβλία, λίστες και ας χαράξουμε τοπογραφίες για μια ουτοπία. Ας διασχίσουμε στοές που συνδέουν ανείπωτες ιστορίες και αχαρτογράφητες ιδέες.

Ας κρατήσουμε σημειώσεις και ημερολόγια για τις εξερευνήσεις και τα όνειρα. Ας το κάνουμε με οτιδήποτε: με μολύβια, πένες, χαρτιά, τηλεσκόπια, πινέλα, φωτογραφικές, μοιρογνωμόνια. Η συνθετική πραγματικότητα είναι πολύ στενή και για να μπορέσουμε να προεκτείνουμε τον εαυτό μας πέρα αυτής, χρειάζεται να κάνουμε βήματα όχι με τα πόδια μας, αλλά με τον νου μας. Προσπαθούν να μας πείσουν από παιδιά, ότι όλα έχουν εξηγηθεί, ότι δεν χρειάζεται να αναζητήσουμε τίποτα (πίστευε και μη ερεύνα) αλλά να παραμείνουμε στην ασφάλειά μας.

Τι μπορούμε να κάνουμε; Ο καθένας από εμάς; Να διακινήσουμε ιδέες και πληροφορίες που το Σύστημα θέλει ν' αποκρύψει και να μας κάνει να ξεχάσουμε, να χρησιμοποιήσουμε περισσότερο την Φαντασία μας που δεν είναι εχθρός της πραγματικότητας, αλλά το όχημα που θα μας προεκτείνει. Να καταλάβουμε ότι ο κόσμος είναι όλα, τα πάντα. Περιλαμβάνει όλες τις πραγματικότητες, όλες τις γνώσεις, όλες τις εποχές που προηγήθηκαν, όλα όσα υπήρξαν κι όσα θα υπάρξουν. Ας ξυπνήσουμε λοιπόν την έμφυτη τάση μας για εξερεύνηση!

Posted in: άνθρωπος