ΠΕΡΙ ΚΥΝΙΣΜΟΥ

Ο Χ. Ουέλς έλεγε πως ο κυνισμός είναι χιούμορ εκφρασμένο με κακή διάθεση. Αναμφισβήτητα είναι ένα είδος της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Το κυνικό άτομο χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη ενός προσωπείου το οποίο έχει ως βασικό στοιχείο την ειρωνεία απέναντι στην κοινωνική πραγματικότητα την οποία γνωρίζει, αλλά την αποστρέφεται προτιμώντας το προσωπείο. Όμως αν και την απαρνιέται (όχι απαραίτητα σαν ολότητα) συνεχίζει να πράττει σαν να πιστεύει σε αυτήν. Είναι σαν κάποιος να γνωρίζει πως κάτι είναι ψέμα αλλά αν και το αποποιείται συνεχίζει να το πιστεύει λόγω συμφέροντος. Κατά τον κυνισμό η ηθική είναι η μεγαλύτερη μορφή ατιμίας και η αλήθεια το πιο πειστικό ψέμα. Βέβαια στις μέρες ο κυνικός τρόπος σκέψης απέναντι στην πολιτική ιδιαίτερα, εξυπηρετεί το Σύστημα αφού αυτό νομιμοποιείται περισσότερο μέσω της δυσπιστίας προς αυτό. Πολλοί άνθρωποι υποκρίνονται πως δεν είναι ευχαριστημένοι με το Χ ή το Ψ στοιχείο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής αλλά δρουν υπηρετώντας το. Δεν τους αρέσει το οποιοδήποτε κόμμα αλλά θα το ψηφίσουν μήπως κερδίσουν το ρουσφέτι που επιθυμούσαν και μπει ο γιόκας τους κλητήρας σε κάποιο υπουργείο.

To να μην εφαρμόζονται τα λόγια στην πράξη είναι μια "κακή συνήθεια"  στην ελληνική πολιτική σκηνή. Τόσο που το θεωρούμε δεδομένο. Βέβαια και στην κοινωνική ζωή τα σημάδια είναι φανερά. Οι πολίτες συμμετέχουν όλο και λιγότερο στα κοινά, η απάθεια αυξάνεται και οι αστικές δημοκρατίες νοσούν γιατί έχουν αποξενώσει τους πολίτες τους από την πολιτική σκηνή κάνοντάς τους να θεωρούν πως δεν μπορούν να δράσουν αποτελεσματικά μέσα από τις νομιμοποιημένες διαδικασίες αλλά και να μην πιστεύουν στους θεσμούς. Πάρτε για παράδειγμα τις εκλογές. Έτσι ο πολίτης χάνει το ενδιαφέρον του για τα πολιτικά δρώμενα, θεωρώντας τα απλά ένα θέμα των ΜΜΕ. Η αδιαφορία απέναντι στην πολιτική ως όχημα αλλαγής και η μοιρολατρική θέαση των πραγμάτων πολύ εύκολα νομιμοποιεί ένα καθεστώς το οποίο δεν νιώθει να απειλείται και αλλάζει τις συνθήκες υπέρ του, λόγω του κενού της μη άσκησης εξουσίας των λαικών μαζών. Οι λαικές μάζες είναι αυτές που διαμορφώνουν το ιστορικό γίγνεσθαι. Η συλλογική απάθεια όχι μόνο έχει ως αποτέλεσμα να μεγαλώνουν οι διαφορές μεταξύ των τάξεων, αλλά και όσοι μπορούν να ασκούν εξουσία, να συνεχίσουν να έχουν μεγαλύτερη πρόσβαση σε υλικά αγαθά αλλά και στα κέντρα αποφάσεων. Είναι απαραίτητη η συνειδητοποίηση πως η αποξένωση από τα κοινά, είναι επικίνδυνη. Οι σύγχρονες κοινωνίες νοσούν ακριβώς γι' αυτό τον λόγο. Θυμηθείτε πως στο "1984" ο άνθρωπος που εκκολάφτηκε ήταν απαθής και συναισθηματικά ανάπηρος. Οι συνέπειες της αδιαφορίας μπορούν μελλοντικά να εξουσιοδοτήσουν μέσω της σιωπής, τον οποιοδήποτε δικτάτορα.

Posted in: κοινωνία,πολιτικη,πολιτική