ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

"Η άγνοια είναι δύναμη". Αυτό ήταν ένα από τα συνθήματα του Μεγάλου Αδελφού. Η άγνοια οδηγεί στον φόβο, τον φανατισμό, την μισαλλοδοξία και ως επακόλουθο στον δογματισμό. Τα άτομα που στερούνται λογικής σκέψης και δεν έχουν την δυνατότητα να αρθρώσουν ολοκληρωμένα επιχειρήματα, είναι θύματα της άγνοιας. Οι εύκολες εξηγήσεις και οι αξίες που περνάει ως σταθερές το Σύστημα οδηγούν στην μαλθακότητα και στην πεποίθηση πως "όλα θα πάνε καλά". Η υλιστική αποθέωση ρίχνει ακόμη περισσότερα ξύλα στην φωτιά της άγνοιας. Δεν είναι τυχαίο που και στην πολιτική σκηνή η γλώσσα των στερεοτύπων έχει περάσει ως η λογική επεξήγηση για τους χειρισμούς της Εξουσίας. Αλλά και στην κοινωνική ζωή, η ευκολία που διαχωρίζονται οι πολίτες σε ομάδες για να νιώθουν μια ψευδο-ασφάλεια μέσω της ομοιογένειας είναι χαρακτηριστική. Τα στερεότυπα είναι καθοριστικός παράγοντας διατήρησης μιας εξουσίας καθώς, συμβάλλουν για τις προβλέψιμες συμπεριφορές και τους χειραγωγημένους πολίτες, για τον έλεγχο της κοινής γνώμης. Τα στερεότυπα είναι υπεύθυνα για την απάνθρωπη κοινωνία στην οποία ζούμε, για την αποξένωση και για την ρουτίνα. Επίσης αυτός που αγνοεί είναι σίγουρος πως κατέχει γνώση. Οι μόνιμες ιδέες που θεωρούνται "σταθερές" δεν προκρίνουν την αναζήτηση νέων σκέψεων, μεθόδων και ιδεών. Έτσι το άτομο γίνεται πιο εύκολα χειραγωγήσιμο. Είναι απαραίτητος ο στοχασμός, αλλά για να συμβεί αυτό πρέπει να υπάρξει διαρκής ενημέρωση και μάθηση.

Στον "Μεγάλο Αδελφό" είχε γίνει λόγος για την διπλή σκέψη. Τι σημαίνει αυτό; Η ικανότητα να υιοθετείς ταυτόχρονα δύο πεποιθήσεις που είναι αντιφατικές μεταξύ τους. Ο πολίτης που έχει ασκηθεί στην διπλή σκέψη, πείθει τον εαυτό του ότι η αλήθεια δεν έχει παραβιαστεί και ότι όλα γίνονται για το καλό του. Δηλαδή το Σύστημα (με οποιαδήποτε έννοια) έχει εμβολιάσει το συνειδητό και το ασυνείδητό του με τις αξίες του και τις δικές του απαιτήσεις. Η διπλή σκέψη αναγκάζει το χειραγωγημένο ον να λέει ψέματα πιστεύοντάς τα για αλήθεια, να ξεχνά τα αρνητικά γεγονότα κι όταν τα θυμάται να μην είναι για πολύ και να αρνιέται την δεδομένη πραγματικότητα αλλά να ξέρει πως υπάρχει. Έτσι το Σύστημα φυτεύει τους σπόρους μέσα σε συνειδήσεις προσφέροντάς τους την ευκολία...να μην έχουν τύψεις και ενοχές. Οι περισσότερες ιδεολογίες, θρησκείες και σχήματα βασίζονται σ' αυτό το δυαδικό μοντέλο αντίληψης. Στον Οργουελικό κόσμο, το Κόμμα απορρίπτει και καταπατά ότι υποστήριξε το σοσιαλιστικό κίνημα αλλά ταυτόχρονα συμπεριφέρεται σαν να λειτουργεί υπέρ του σοσιαλισμού. Τι σας θυμίζουν αυτές οι αντιφάσεις;

Επίσης ας σκεφτούμε την "Νέα Ομιλία". Το τέχνασμα που χρησιμοποιείται από το Σύστημα για να μειώνει τις κοινωνικές αντιδράσεις και να προκαλεί διαφοροποιήσεις στους κοινωνικούς συσχετισμούς. H "Νέα Ομιλία" είναι ένα επιχείρημα του καθεστώτος για την νομιμοποίησή του, αφού όταν η ομιλία αυτή εδραιωθεί τότε το Σύστημα διασφαλίζεται καθώς οι πολίτες δεν θα μπορούν να επαναστατήσουν αφού δεν θα μπορούν να σκεφτούν τίποτα διαφορετικό από όλα όσα περιγράφει το καθεστώς με την δική του διάλεκτο. Σκεφτείτε σήμερα την αντικατάσταση της "εργασίας" από την "απασχόληση". Κάποιες λέξεις χάνουν την σημασία τους, χρησιμοποιούνται διαφορετικά ή απλώς...εξαφανίζονται.Το μέλλον το ζούμε, δεν έρχεται από κάποια μακρινή και ζοφερή πραγματικότητα.

"Δεν θα επαναστατήσουν αν δεν αποκτήσουν συνείδηση και δεν θ' αποκτήσουν συνείδηση αν δεν επαναστατήσουν."

Posted in: σύστημα