Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

ΠΛΑΣΤΙΚΟ



Καθημερινά διάφορα αδιέξοδα κατακλύζουν το μυαλό μας. Διαζύγια επωνύμων, κουτσομπολιά, απορώ που μπορεί να κρυφτεί κανείς για να προστατεύσει τα εγκεφαλικά του κύτταρα από αυτή την βαρβαρότητα. Πρέπει ντε και καλά να μάθεις την παραμικρή λεπτομέρεια για άτομα και καταστάσεις που δεν θες να μάθεις. Φυσικά δεν είναι όλα μαύρα. Υπάρχουν φωτεινές πηγές αντίστασης, υπάρχει η Τέχνη, τα βιβλία, η μουσική, οι εμπνευσμένοι άνθρωποι. Ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να έχει επιλογές. Κλείνεις την τηλεόραση, τον υπολογιστή, βγαίνεις μια βόλτα, ακούς έναν φίλο. Ευτυχώς υπάρχουν διαφορετικές φωνές, αντιρρησίες. Δεν είναι εύκολο να τις ακούσεις. Δεν τις αφήνει η οχλοβοή κι εσύ δεν έχεις χρόνο να ψάξεις από που ακούγονται. Θέλει χρόνο ν' αφιερώσεις, πρέπει να δόσεις φαιά ουσία και συναίσθημα. Μπορείς ν' αναθεωρήσεις όσα νόμιζες σημαντικά; Ένα δεδομένο μόνο ισχύει: Πως δεν υπάρχει τίποτα δεδομένο.

Το πλαστικό είναι το κυρίαρχο συστατικό του πολιτισμού μας. Πλαστικό φαγητό, πλαστικές μουσικές, πλαστικές σχέσεις, πλαστικές ιδέες, πλαστικές λέξεις, πλαστικά στήθη. Ο έλεγχος είναι το κλειδί. Ο έλεγχος απαιτεί πειθαρχία. Η πειθαρχία πυροδοτεί τον μηχανισμό του φόβου. Ο φόβος δικαιοδοτεί τον έλεγχο. Κάποιες απόψεις δεν συμφέρει ν' ακουστούν. Κανένα Σύστημα δεν ήθελε κι ούτε θέλει ανθρώπους που να προβληματίζονται, να ψάχνονται, να έχουν διάθεση για μάθηση και να λένε ανοιχτά την γνώμη τους. Κανένα Σύστημα δεν θέλει ανθρώπους που χαράζουν το δικό τους μονοπάτι και ακολουθούν έναν τρόπο ζωής που δεν συμβαδίζει με τις οδηγίες χρήσης. Αφού υπάρχει ολόκληρο super market ιδεών, απόψεων, αισθητικής, πιστεύω, ελπίδων κοκ και πρέπει να ψωνίσεις από εκεί. Μυρίζει πλαστικό...



Είναι πάγια τακτική να προβάλλονται άχρηστα θέματα για να καλύψουν ή να κάνουν να ξεχαστούν τα σημαντικά. Βίζιτες του πρωτοσέλιδου, γελοίοι πρεσβευτές της εφήμερης νεοελληνικής γλίτσας, δημοσιογράφοι με πουλημένη συνείδηση, ένα κοπάδι που στοιβάζεται όπου κι αν το οδηγήσουν. Σ' έναν τέτοιο κόσμο το να λες την αλήθεια είναι επαναστατική πράξη. Το να παραδεχθείς τις λάθος επιλογές σου θέλει θάρρος. Όλα αυτά τα illustration όνειρα και οι glitter προσδοκίες δεν σημαίνει ότι αξίζουν προσοχής επειδή γυαλίζουν. Το ίδιο το Σύστημα μας βομβαρδίζει. Οι σύγχρονοι πόλεμοι είναι σιωπηλοί. Χρειάζεται να παλέψουμε όχι μόνο για να μην οριοθετηθεί η πραγματικότητα αλλά και για να διευρύνουμε τα όριά της. Το πιο πολύτιμο που έχει ο καθένας μας είναι αυτό το μικρό κομμάτι μέσα μας. Και δεν πρέπει να αφήσουμε κανέναν να μας το πάρει.

1 σχόλια:

Ένα είναι σίγουρο,πως το πλαστικό και το ψεύτικο δεν κρατάνε για πολύ,ξεφτίζουν πολύ εύκολα και όποιος έδινε σημασία σε αυτά γρήγορα βρίσκεται σε συναισθηματικό αδιέξοδο καθώς η συνειδητοποίηση της ενασχόλησης με πράγματα που τελικά δεν άξιζαν μόνο τραυματική μπορεί να αποβεί.Η απλότητα,η ειλικρίνεια,η φαντασία,η επιμονή και η κριτική σκέψη είναι μερικά από τα στοιχεία που μπορούν να οδηγήσουν στην ολοκλήρωση και οχύρωση του εαυτού από το "πλαστικο" και το ψεύτικο...

Δημοσίευση σχολίου

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More