Ποτέ δεν είσαι μόνος. Αν αξίζεις δεν μένεις ποτέ χωρίς ανθρώπους που σε αγαπάνε. Πάντα βέβαια θα υπάρχει ένας μικρός χώρος, μια γωνιά, ένα καταφύγιο που κανείς δεν μπορεί να εισέλθει. Βάζεις το κλειδί στην πόρτα. Μπαίνεις στο σκοτεινό δωμάτιο που φωτίζεται από το φως σου. Οι τοίχοι είναι γεμάτοι με έργα τέχνης που ποτέ δεν είδε κανείς, το παλιό γραμμόφωνο παίζει θεσπέσιες μουσικές που δεν άκουσε ποτέ κανείς, στην άλλη γωνία ράφια γεμάτα με βιβλία που γράφτηκαν στο μυαλό σου, για ιστορίες που δεν διηγήθηκε κανένας. Στο βάθος ένα μεγάλο παράθυρο με θέα τον ωκεανό κι από κάτω του ένα πελώριο γραφείο γεμάτο με σωρούς σημειώσεων και ανείπωτων ιδεών, ποιημάτων που έγραψες και συναισθημάτων που αν μόνο τα έκανες γνωστά ένας τουλάχιστον άνθρωπος θα γινόταν ευτυχισμένος.
Στον άλλο τοίχο κρεμασμένες οι φωτογραφίες από τ' αδέλφια σου, εκείνους τους άγνωστους που βρίσκονται παντού στον κόσμο, σε όλες τις εποχές και πάλεψαν για να κρατήσουν το ιδιωτικό τους σύμπαν αμόλυντο από άλλους και ταυτόχρονα να δώσουν όσο περισσότερο φως γινόταν, σ' αυτούς που ήθελαν να δουν. Αν θες να διαφέρεις από τους άλλους πρέπει να μην φέρεσαι όπως οι άλλοι, να γίνεις αυτό που η αγέλη μισεί. Να μην έχεις προσδοκίες από τους άλλους, να μην περιμένεις αντάλλαγμα για τις πράξεις σου, να παλεύεις για να γνωρίσεις καλύτερα τον εαυτό σου, να δημιουργείς, να μην είσαι αυστηρός κι εύκολος κριτής, να υπερασπίζεσαι το δίκαιο σε πείσμα των άλλων, να πολεμήσεις. Να πολεμήσεις γενναία! Να αγωνιστείς για να επεκτείνεις το ιδιωτικό σου σύμπαν. Να του προσθέσεις κι άλλα δωμάτια, πολλές σκάλες και κάμαρες, πολυθρόνες, τζάκια και παρτέρια με λουλούδια. Μην φοβάσαι. Τα όνειρα πραγματοποιούνται. Ποτέ δεν είσαι μόνος. Είσαι Ονειροπόλος.
2 σχόλια:
Καλό μήνα!!Θα συμφωνήσω ότι όποιος αξίζει δεν μένει ποτέ μόνος. Μπορεί να μην περιστοιχίζεται από δεκάδες άτομα αλλά σίγουρα πάντα θα έχει 2-3 που θα τον αγαπάνε και θα τον νοιάζονται!
[...] στον μικρόκοσμό του. Βέβαια υπάρχει και το ιδιωτικό σύμπαν που αποτελεί ένα ανάχωμα αντίστασης, καθώς οι [...]
Δημοσίευση σχολίου