"Αυτή την στιγμή που γράφω, όλοι οι νεκροί συνεχίζουν να ζουν την ζωή τους χωρίς να ξέρουν ότι έχουν πεθάνει. Πάσχουν από αμνησία. Το τρομερό πέρασμα στην άλλη όχθη έχει σβηστεί από την μνήμη τους, έχουν βρεθεί σε καινούριους τόπους μακριά από τους τόπους που γνώρισαν στην ζωή τους και ανάμεσα σε καινούριους ανθρώπους, μακριά από τους ανθρώπους που αγαπούσαν στην ζωή τους. Είναι σαν να ζούσαν από πάντα εκεί. Ζουν μια συνηθισμένη καθημερινότητα, που ραγίζει μονάχα σε κάποια αδιόρατα σημεία που συνήθως δεν τα παρατηρούν. Μια ασάφεια εδώ, κάτι παράξενο εκεί, κάποια αδιόρατη μνήμη πιο πέρα, κάτι που εμφανίστηκε ανεξήγητα. Ζούνε μέσα σε ένα πολύ αληθινό όνειρο, που μοιάζει με αυτό που ζούμε εμείς εδώ, τώρα.
Πολλές φορές πιάνουν τον εαυτό τους να προσπαθεί να θυμηθεί κάτι, αλλά γρήγορα ξεχνιούνται και επιστρέφουν στις καθημερινές υποθέσεις τους. Αυτό που τους συμβαίνει είναι τόσο παράξενο γιατί είναι τόσο αληθινό: φανταστείτε ότι εμείς, αυτήν εδώ την στιγμή, ζούμε την καθημερινότητά μας και δεν υποψιαζόμαστε ότι είμαστε ήδη νεκροί, ο καθένας στον δικό του αμαρτωλό κόσμο, που συμβιώνει μαζί με τους υπόλοιπους μέσα σε κατασκευές συνειδήσεων για τις οποίες δεν έχουμε καμία ανάμνηση...."
- Ε.Τ.Α. Χόφμαν (Γερμανός συγγραφέας του Φανταστικού)-
1 σχόλια:
Πολύ ωραίο! Όπως είχε πει και ο Θορώ " Τι κρίμα να έχουμε φτάσει στο σημείο του θανάτου μόνο και μόνο γιο να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν ζήσαμε ποτέ", Είναι τρομαχτική η ιδέα και μόνο ότι αυτό που θεωρούμε πραγματικότητα και ο κόσμος στον οποίο ζούμε θα μπορούσε να είναι απλά ένα όνειρο που βλέπουμε στην πραγματική μας ζωή και να μην το γνωρίζουμε.
Δημοσίευση σχολίου